Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Καντήλι Εύβοιας

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014 με το JPForum και τη Λέσχη Ευρίπου 4x4.
Μαζευτήκαμε στον χώρο στάθμευσης του Lidl στη Νέα Αρτάκη. Ο καιρός φθινοπωρινός. Συννεφιασμένος στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής αλλά μας έκανε τη χάρη και δεν έβρεξε.
Στο σημείο συνάντησης Μάνος (ManosTJ) και Πάνος (Palaz) ενημερώνουν το πλήθος. Για να μην στενοχωρήσουν κανέναν – παρά το αρχικό πρόγραμμα για χαλαρή διαδρομή βασικού επιπέδου – δημιουργούν 2 ομάδες, μία ομάδα που θ’ ακολουθήσει την προγραμματισμένη διαδρομή και μία δεύτερη με πιό δύσκολα και απαιτητικά περάσματα. Και οι δύο ομάδες έπρεπε να βρεθούν ψηλότερα σε συγκεκριμένη ώρα ώστε να μη συμπέσουν με τρίτη ομάδα (του Τσούκα) που θα έφτανε εκεί αργότερα και γίνει της... εκδιδομένης επί χρήμασι γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα! 
Οι συνθήκες ακόμα και στην χαλαρή διαδρομή ήταν δύσκολες και κατάλληλες μόνο για καλά και σωστά εξοπλισμένα αυτοκίνητα...

...και σκληρά εκπαιδευμένα πληρώματα! 

Αμέ!

Πιέστε εδώ... να δείτε το αμοντάριστο βίντεό μας στο YouTube...


Την χαλαρή προτίμησαν οι...

01. Πάνος (Panosxalkida) + Πάνος Κασσιμάτης (LR),
02. Βασίλης (vpisko) + Μαρία (maria) + pmr (TJ),
03. Τάσος + Ευθύμης (strofimios) + Γιάννης (jkalai) + μικρός Νικόλας (KIA)
04. Χρύσανθος (ως έχει) + Άννα (KJ), 
05. Οι κουφέτα φέροντες Γιάννης (Meth) + Myra (TJ). Να ζήσετε παιδιά!
06. Μάνος (m.miskis) (KJ).

Την ζόρικη οι του φόρουμ προμαχούντες καγκουραίοι...

01. Πάνος (Palaz)  + Μάνος (ManosTJ) (TJ),
02. ο και γαμώ τα παιδιά, Όθωνας (Othonas) + Σοφία (είπε ότι θα ξανάρθει!) (JK),
03. Αλέξης (fastalex) με συνοδηγό (JK),
04. Χρήστος (ZooL) + Πέτρος (Petran κλπ) + με τον guest star – λέμε τώρα – έκπληξη, Παντελή (xtreme) (JK),
05. Μανώλης (Toro) ο και καμπόσος επονομαζόμενος! (TJ),
06. Άγγελος (Nikolopoulos angelos) (WJ), 
07. Παναγής (auto path) (TJ),
08. Θοδωρής (Sugar) + Μιχάλης (mich) (JK),
09. Άρης (Arkaos) + Αλέξανδρος (KJ),

Και διορθώστε με αν κάνω λάθος γιατί κάπου εδώ έχασα τον λογαριασμό...
10. Χάρης (CHARIS JK) + Εύη (JK)
11. Κώστας + Ελεάννα (KJ),
12. και ένα XJ με οδηγό και συνοδηγό αγνώστων λοιπών στοιχείων σε μένα.

Οι χαλαροί πλατσουρίζουμε στις λάσπες από νωρίς στην κύρια διαδρομή και σε μικρούς κάθετους λασπόδρομους. Στα μισά, ο Πάνος (panosxalkida) μας προτείνει να αποφύγουμε ένα τμήμα με παχιά αφράτη λάσπη και ν’ ακολουθήσουμε την εναλλακτική διαδρομή αριστερά. Είναι όμως νωρίς ακόμα και λέμε να δοκιμάσουμε. Το LR και o vpisko με το TJ και την... Μαρία παιρνούν σχετικά άνετα. Οι Τάσος, Ευθύμης (strofimios), Γιάννης (jkalai) με τον μικρό Νικόλα και το KIA, βουλιάζουν.  Ο Γιάννης, όρθιος απ’ το πίσω κάθισμα, δίνει εντολές σαν λοχίας τεθωρακισμένων, ο μικρός Νικόλας είναι απαρηγόρητος γιατί δεν τον αφήνουν να βγεί στις λάσπες να τραβήξει το σύρμα του εργάτη!

Αυτοαποεγκλωβίζονται με διπλή προσπάθεια και την βοήθεια του εργάτη τους. Εγώ ναι μεν πάω πιό μακριά αλλά χώνω όλο το KJ στο βούρκο σε σημείο που δεν ανοίγει κι η πόρτα μου. Τον απεγλωβισμό υποχώρησης – προς μεγάλη ικανοποίηση της Άννας – αναλαμβάνει ο Γιάννης (meth) με τον δικό του ιμάντα και πολλά  συνεχή απότομα τραβήγματα προς τα πίσω. Το όργωμα που κάναμε στη βαθιά λάσπη δημιούργησε προβλήματα και στην δεύτερη ομάδα που ακολούθησε αργότερα.

Όσο παλεύαμε στις λάσπες, μας τηλεφωνεί ο Πάνος (Palaz) και μας λέει τα δυσάρεστα για το σαζμάν της Ρόζας. Το TJ δυστυχώς δεν μπορεί να συνεχίσει αλλά αυτός έρχεται σαν επιβάτης. Θα καθυστερήσουν. 

Στις μανούβρες του χαλαρού απεγκλωβισμού, το pmr του vpisko αποδρά! Η Μαρία (maria) αρνείται κατηγορηματικά ότι το πέταξε επειδή άρεσε στον Βασίλη (vpisko) ή για να φυτρώσει πι-εμ-αρ-όδεντρο. Η οργάνωσις – παρά τις αντιρρήσεις της Μαρίας, να μην καθυστερήσουμε για το απολωλός – στέλνει ομάδα διάσωσης για να σώσει έναν γάμο. Η ατρόμητη και έμπειρη ομάς φτάνει στον χώρο της απωλείας αλλά το pmr είναι άφαντο. Χωρίζεται κι αρχίζει να τσαλαβουτά στις λάσπες και να καλεί από άλλη συσκευή. Στην αρχή δεν ακούνε τίποτα αλλά μετά από λίγο αρχίζουν ν’ ακούν την λάσπη ν’ απαντάει. Δυστυχώς δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζί και έχασα τη φωτογραφία της ημέρας. Το pmr ήταν πατημένο, πολύ καλά θαμένο και  κολλημένο στο βάθος βαθιάς ροδιάς αλλά δούλευε!  Με μπουρμπουλήθρες βέβαια αλλά δούλευε!

Όση ώρα πλέναμε το pmr στα λασπόνερα, περνάει ένας κυνηγός και μας κάνει παράπονα γιατί του διώξαμε τ’ αγριογούρουνα!

Φτάσαμε στο σημείο συνάντησης στην ώρα μας. Οι Πάνοι της Εύριπος στενοχωριούνται με την μεγάλη καθυστέρηση κι όσο περνάει η ώρα και οι απαντήσεις στα κινητά μιλάνε για συνεχή κολλήματα και καθυστερήσεις, σκέφτονται εναλλακτικές λύσεις για τη συνέχεια. Η Μαρία βαριέται, κρυώνει, βαριέται. Μ’ αυτή τη σειρά. Ο Νικόλας πεινάει. Ο Μάνος θέλει να βγάλει τις γαλότσες. Ο Βασίλης εμπιστεύεται το κινητό του στη Μάϊρα μην το πετάξει κι αυτό η Μαρία. Μετά τις 13:30 ο Γιάννης (Meth) με την Myra και ο Τάσος με τον Ευθύμη (strofimios) τον Γιάννη (jkalai) και τον μικρό Νικόλα, αποφασίζουν να επιστρέψουν σπίτι πριν τους πιάσει η νύχτα και μας εγκαταλείπουν άσπλαχνα μόνους μας στο δάσος.

Γιάννηδες και λοιποί, ζητάμε συγγνώμη για τη μικρή ταλαιπωρία. Σας ευχαριστούμε για την παρέα και την βοήθειά σας και ευελπιστούμε την επόμενη φορά να περάσουμε καλύτερα.

Στη συνάντηση με τη δεύτερη ομάδα, που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις χρώμα και τζιπ απ’ την λάσπη, φτάνει πρώτος ο Μανώλης (toro) με συνοδηγό τον απολογητικό Μάνο (ManosTJ). Μέχρι ν’ ανέβουν και οι υπόλοιποι, περνάει κάθετα τον δρόμο και εφορμά σε μικρό δρομάκι στο δάσος απέναντι να προλάβει να κλέψει λίγη λάσπη παραπάνω!

Το JK του Θοδωρή (sugar) φτάνει λαβωμένο αλλά συνεχίζει. Είπε ότι είχε πρόβλημα με την απεμπλοκή της κοντής τετρακίνησης  αλλά αν κρίνω απ’ τις χειρουργικές κινήσεις όσων πέσανε από κάτω κι από πάνω απ’ το κουφάρι του, μάλλον φαγούρα ήταν. Άλλωστε τι μπορεί να πάθει ένα JK;

Ο Πάνος (panosxalkida) προτείνει να ακυρώσουμε την υπόλοιπη τρίωρη διαδρομή, να κατεβούμε σε κοντινή ειδική διαδρομή του τρόφυ να δοκιμάσουν να περάσουν όσοι θέλουν τα δύσκολα και οι υπόλοιποι να περπατήσουμε – να ξεμουδιάσουμε κι απ’ το καθισιό της πολύωρης αναμονής – μέσα στα έλατα και κάτω απ’ τα πλατάνια.

Λίγο πιό κάτω το μπλε XJ αφήνει την εξάτμισή του. Μικρή στάση να την δώσουμε στο χέρι του ευτυχούς κατόχου και συνεχίζουμε τον κατήφορο. Προσπάθεια πλυσίματος στις πολλές νερολακούβες αποβαίνει άκαρπη. Στην επιστροφή κοντέψαμε να χάσουμε τα σφραγίσματα απ’ τους κραδασμούς.

Το πραγματικά όμορφο κομμάτι της ειδικής διαδρομής ήταν σε τέτοιο μέρος που απορείς πως το βρήκαν τα παιδιά της οργάνωσης του τρόφυ. Την ειδική αποφασίζουν να την διασχίσουν εποχούμενοι οι Μανώλης (toro), Χρήστος (ZooL), Άγγελος (Nikolopoulos angelos), και ο γαμώ τα παιδιά Όθων (Othonas). Οι υπόλοιποι ακολουθούμε πεζοί είτε μαζεύοντας χόρτα είτε βλέποντας κι ακούγοντας τους βάρβαρους να σκάβουν τη γη και να χτυπούν αλύπητα τα τζίπια σαν χταπόδια δεξιά κι αριστερά. Το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο ελέγχει κατά πόσον τα χτυπήματα αυτά ήταν υπεύθυνα για την ενεργοποίηση του ρήγματος Κανδηλίου – ακριβώς από κάτω – και τον διπλό σεισμό που ακολούθησε την επόμενη νύχτα! 
  
Κατά τις 5 το απόγευμα, πήραμε τον ανήφορο και το δρόμο της επιστροφής με τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Ο Μάνος (m.miskis) συγκινείται και μετά τους ροφούς, θυμάται τα χρυσόψαρά του!  Ρομαντικές στιγμές!  

Οι Πάνοι της Εύριπος είχαν προγραμματίσει λουκούλειο δείπνο σε ταβέρνα της περιοχής που το τιμήσαμε οι περισσότεροι. Ο Όθων με τη Σοφία προφασίζονται επείγουσα ανάγκη – τουαλέτα ίσως; –  και φεύγουν μετά από λίγο. Ο Πάνος (Palaz) αποχαιρετά τη σιωπηλή – όταν ήταν σταματημένη – Ρόζα,  επιστρέφει στο τραπέζι και ζητά το τζατζίκι – ααααχ αλοίμονο σ’ αυτόν που φεύγει – ο Μανώλης (toro) τα βάζει με τον σερβιτόρο που έβαλε τζατζίκι στα κόκαλα του σκύλου. Μα πως θα τα φάει το έρμο το ζωντανό; Σκέτα; Ο Μάνος (m.miskis) ρωτά τον Χρήστο (ZooL) ποιά ήταν η συμμετοχή έκπληξη που είχε δηλώσει. Ο Παντελής φυσικά, απαντά ο Χρήστος! Η έκπληξη του Μάνου προκαλεί τον Παντελή που κάτι φωνάζει απ’ το βάθος αλλά τα γέλια του Πέτρου (Petran κλπ) τον καλύπτουν. Άκου έκπληξη ο Παντελής!  Ο Βασίλης (vpisko) εξηγεί στην ομήγυρη γιατί έφτασε στα όρια του διαζυγίου εκείνη την αποφράδα ημέρα. Η Μαρία με τσαχπινογαργαλιάρικο ύφος προτείνει να πάνε για παγωτό.

Ο Μάνος (ManosTJ) με δάκρυ φυσικό – στο δεξί του μάτι ήτανε θαρρώ – μου ζητά συγγνώμη που δεν βγήκε το πρόγραμμα. Ο Πάνος (Palaz) σηκώνεται σοβαρός και ζητά συγγνώμη από όλους μας για την  μεγάλη αναμονή της πρώτης ομάδας, την ταλαιπωρία ίσως κάποιων νέων που ακολούθησαν τη δεύτερη ομάδα και την ακύρωση αρκετών κομματιών. Εγώ – με την ευγένεια που με διακρίνει – δέχομαι τις σεμνές απολογίες των αγαπητών συμφορουμιτών και απαντώ – ευγενικά – την επόμενη φορά παλιορεμάλια – ευγενικά λέμε – όταν γράφουμε βασικού επιπέδου να το εννοούμε κιόλας και να μην τρομάζουμε τους νέους που δεν θα θελήσουν να μας ξαναδούν στα μάτια τους. Ο λόγος που δημιουργήσαμε τα επίπεδα δυσκολίας ήταν για να ξέρει αυτός που μας διαβάζει τι – περίπου – θα συναντήσει από πλευράς δυσκολιών και να αποφασίσει αν θα λάβει μέρος ή όχι. Λέω “περίπου” γιατί στο βουνό και σε απλή καλοκαιρινή διαδρομή, δεν ξέρεις τι θα βρείς στο δρόμο σου ή ακόμα κι αν θα βρεις τον δρόμο στη θέση του!  Όταν χαρακτηρίζουμε μία εκδρομή, θα πρέπει να επιμένουμε και να προσπαθούμε να τηρήσουμε το επίπεδο της περιγραφής μας. Μάνος και Πάνος δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν κανέναν αλλά θεωρώ λάθος την αναλογία χαλαρής/ζόρικης (6/12), που τελικά διαμορφώθηκε στην πρώτη διασταύρωση και όχι στον χώρο συγκέντρωσης. 

Ο Χρήστος – με δύο καλλιτεχνικές πιτσιλιές λάσπης στο λευκό του υποκάμισο, τό ‘γραψα; – εκ μέρους όλων μας, ευχαρίστησε τους Πάνους, Πάνο Κατσανά (panosxalkida) και Πάνο Κασσιμάτη της Λέσχης Ευρίπου για την επιλογή των διαδρομών, τη συνοδεία τους, την υπομονή τους και τις άμεσες λύσεις που δώσανε επί τόπου.

Η Εύβοια είναι ένας πανέμορφος τόπος που καλύπτει όλα τα γούστα και όλες τις εποχές. Τα δε μέλη της λέσχης Ευρίπου, ξέρουν την περιοχή πολύ καλά και φροντίζουν μ’ ενθουσιασμό να την γνωρίσουν και σε μας σε κάθε κοινή μας βόλτα στο νησί. Ευχαριστούμε και πάλι. 

Ευχαριστούμε επίσης όσους και όσες μας κάνατε παρέα. Ζητάμε συγγνώμη αν στενοχωρήσαμε κάποιον  αλλά στην επόμενη πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε καλύτερα και θα μείνουμε όλοι ευχαριστημένοι.