Ο απώτερος σκοπός της εκδρομής του Σαββάτου 26 Οκτωβρίου 2019, ήταν τα νόστιμα παϊδάκια στον «Πλάτανο» την ταβέρνα πιά του δικού μας Πάνου Κατσανά στη Στενή της Εύβοιας και για να μας ανοίξει – λέμε τώρα – η όρεξη, είπαμε να περιπλανηθούμε στους όμορφους χωματόδρομους και στις ελατοσκεπείς πλαγιές της περιοχής με θέα το Ξεροβούνι και τη Δίρφυ.
Παρά τα σχόλια στο forum για την ώρα εκκίνησης, η αναχώρηση καθυστέρησε αρκετά. Η πρώτη έξοδος σε ένα στεγνό και φαρδύ ρέμα πάνω από τη Χαλκίδα, δεν μας ενθουσίασε και επιστρέψαμε στους κεντρικούς δρόμους. Πατήσαμε πάλι χώμα πάνω από τον Πούρνο μετά τον ερειπωμένο Πύργο στο Σκουντέρι. Το γεγονός ότι είμαστε μόνο δύο jeep – το XJ του Αλέξανδρου και το δικό μου KJ – μας επίτρεψε τον επί τόπου αυτοσχεδιασμό και την επιλογή κάθε φορά της πιο ενδιαφέρουσας διαδρομής από αυτές που είχε προτείνει ο Πάνος.
.
Ζοριστήκαμε σε μία στενή ρεματιά με μεγάλες κροκάλες – περάσαμε με κοντά.
Δυσκολευτήκαμε και όταν αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε – με όπισθεν και ανύπαρκτη ορατότητα προς τα πίσω λόγω της πυκνής βλάστησης που «έμπαινε» απ’ τα ανοιχτά παράθυρα – όταν ανακαλύψαμε ότι ο στενός ανηφορικός χωματόδρομος που επιλέξαμε είχε πάρει τον κατήφορο.
Τα νερά ελάχιστα και η σκόνη πολύ. Ζεσταθήκαμε στα χαμηλά και κρυώσαμε στα ψηλά όταν μπήκαμε στο όμορφο ελατόδασος πάνω απ’ την Καμπιά στο Ξεροβούνι.
Φτάσαμε στον «Πλάτανο», την ταβέρνα του Πάνου στη Στενή, στις 5:00 το απόγευμα και στην Κηφισιά στις 7:30 το βράδυ.
Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο (Tarzan) για την παρέα του και τον Πάνο για τις διαδρομές που μας πρότεινε και το καλό φαγητό του.
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.
Το πρωί του Σαββάτου 19 Οκτωβρίου 2019, η Άννα, η Σωτηρία, ο Γιώργος κι εγώ αυτοπροσώπως, ξεκινήσαμε από Κηφισιά για μία ακόμα βόλτα στην όμορφη Ευρυτανία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των δελτίων για αίθριο καιρό, ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και στο ύψος της Θήβας και του Κάστρου συναντήσαμε ομίχλη. Μετά την Τραγάνα ο ουρανός καθάρισε. Λίγο μετά την έξοδό από την Ε.Ο. στη Λαμία, σταματήσαμε για καύσιμα και πήραμε τον δρόμο προς το Καρπενήσι.
Πολλά από τα τμήματα του δρόμου Λαμίας – Καρπενησίου που ήταν χρόνια υπό κατασκευή, έχουν πλέον ολοκληρωθεί και έχουν παραδοθεί στην κυκλοφορία. Αρκετά χλμ είναι μεν με 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση αλλά αρκετά είναι μόνο με μία λωρίδα και …προστατευτικές μπαριέρες δεξιά κι αριστερά!
Σημειώστε επίσης ότι ο κεντρικός δρόμος δεν περνά πιά μέσα από τη Μακρακώμη οπότε αν θέτε ντε και καλά στάση για καφέ ή οτιδήποτε άλλο στην κεντρική πλατεία, θα πρέπει να βγείτε σε μία από τις δύο εισόδους / εξόδους.
Στις Ράχες Τυμφρηστού υπάρχει πλέον φανάρι και πινακίδα που οδηγεί προς τον παλιό στενό χωματόδρομο – που ναι μεν έχει ασφαλτοστρωθεί αλλά παραμένει στενός – που καταλήγει στη σήραγγα Τυμφρηστού και παρακάμπτει το μισό χωριό και τις πολλές φουρκέτες που ακολουθούν αλλά και την όμορφη διαδρομή μέσα στα έλατα.
Πριν την είσοδο του τούνελ προς το Καρπενήσι, πήραμε το δρόμο προς Κρίκελο και μετά, στρίψαμε στον χωματόδρομο – υπάρχει πινακίδα – προς το μνημείο της ιστορικής μάχης με τους Γαλάτες το 279 π.Χ. (44 χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου) στα Κοκκάλια εκεί κοντά. «…η μάχη των «Κοκκαλίων», δεν ήταν απλώς μία νίκη των Ελλήνων, αλλά ήταν η σωτηρία όλης της Ελλάδος. Δεν ήταν απλώς μία ήττα των Γαλατών, αλλά η συντριβή τους και η οριστική τους διάλυση. Δυστυχώς οι νεότεροι ιστορικοί την μάχη των «Κοκκαλίων» δεν την αναφέρουν καθόλου και ούτε καν διδάσκεται στα σχολεία».
Διαβάστε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στο… http://www.paleochori.gr/p/blog-page_9787.html
και εδώ…
Επιστρέψαμε στις πλαγιές του Τυμφρηστού κι ανηφορίσαμε προς το Βελούχι από την Αγία Τριάδα.
Από λάθος δικό μου – λόγω εργασιών ασφαλτόστρωσης στον χώρο στάθμευσης του Χιονοδρομικού Κέντρου – έκανα τα εύκολα δύσκολα και δεν αρχίσαμε την ανάβαση από τον χωματόδρομο που ανεβαίνει πίσω από το σαλέ αλλά πιο αριστερά από τις «βρεγμένες» λόγω υγρασίας πλαγιές, κάτω σχεδόν από το λίφτ που ανεβαίνει μέχρι το διάσελο του Βελουχιού, με αποτέλεσμα να κουραστούν και να νιώσουν ανασφάλεια οι κυρίες της παρέας που γλιστρούσαν. Οι άνδρες συνεχίσαμε, συναντήσαμε τα κόκκινα σημάδια του μονοπατιού προς την κορυφή λίγο πιο πάνω από το «καρούλι» αλλά δεν φτάσαμε μέχρι την Ψηλή Κορυφή γιατί ήδη είχαμε υπερβεί κατά πολύ τον προγραμματισμένο χρόνο ανάβασης και θέλαμε να δούμε το Καρπενήσι πριν βραδιάσει.
Στην σχετικά βιαστική κατάβαση, οι παλιές αρβύλες μου, παρέδωσαν …σόλες.
Στο Καρπενήσι διανυκτερεύσαμε στα ενοικιαζόμενα δωμάτια «Χρυσάνδρα», σε ένα μικρό στενό, 500 μέτρα κάτω από την κεντρική πλατεία, που είχα επιλέξει από το booking αλλά έκανα την κράτηση τηλεφωνικά λόγω καλύτερης προσφοράς. Η τιμή του δίκλινου δωματίου με πρωινό στο booking ήταν 61 ευρώ η διανυκτέρευση ενώ εμείς συμφωνήσαμε και πληρώσαμε 50 ευρώ. Τα δύο δωμάτια που νοικιάσαμε ήταν ουσιαστικά μεγάλα στούντιο (34 τμ) με κουζίνα, τραπεζαρία, καθιστικό, διπλό κρεβάτι, τζάκι και ευρύχωρο μπαλκόνι – με τραπέζι και δύο πολυθρόνες – που έβλεπε πίσω στον ακάλυπτο χώρο. Τα δωμάτια ήταν καθαρά και είχαν όλα τα απαραίτητα για μία ευχάριστη διαμονή. Το πρωινό στην μικρή τραπεζαρία ήταν πλούσιο και χορταστικό. Περιελάμβανε καφέ φίλτρου – αλλά και Ελληνικό που ζήτησε ένας από εμάς – γαλατάκια, χυμό πορτοκαλιού, τοστ με ζαμπόν και τυρί, βραστό αυγό, ατομική σπανακόπιτα, ψωμί, βουτυράκια, τυποποιημένες μαρμελάδες και πολύ καλό μέλι – χύμα – από τοπικό μελισσοκόμο. Ο κος Ανδρέας – ο ιδιοκτήτης – έκανε τα πάντα για να μείνουμε ευχαριστημένοι. Μέχρι θέση στάθμευσης μας είχε κρατήσει έξω ακριβώς από την πόρτα του μικρού συγκροτήματος!
Την επόμενη ημέρα, την Κυριακή, επισκεφτήκαμε τα χωριά Κορυσχάδες, Κλαυσί, Βουτύρο, Νόστιμο, Νέο Μικρό Χωριό, Μικρό Χωριό (η μικρή λίμνη δεν είχε νερό) και το Μεγάλο Χωριό απέναντι που κάναμε την απαραίτητη στάση για γαλακτομπούρεκο – ήταν ακόμα ζεστό – και αφράτο και σιροπιαστό εκμέκ καταΐφι. Μας άρεσε περισσότερο το εκμέκ. Συνεχίσαμε στην εντυπωσιακή διαδρομή δίπλα στον ποταμό Καρπενησιώτη, κατεβήκαμε στα Διπόταμα να ακούσουμε τα νερά, να δούμε τη σύγχρονη γέφυρα και το παλιό γεφύρι Μπαλτά (απ’ το παλιό χάνι) ή του Κολοκύθα (απ’ το όνομα του άτυχου πρωτομάστορα) και τον Καρπενησιώτη που ενώνεται με τον Κρικελοπόταμο ή Κρικελιώτη – εξ ου και Διπόταμα – και κυλούν, σαν Τρικεριώτης πιά, μέχρι την τεχνητή Λίμνη Κρεμαστών.
Επισκεφθήκαμε τη Μονή Προυσού, περάσαμε το χωριό Προυσός και λίγο πιο κάτω, στον δρόμο προς Τόρνο, αφήσαμε το jeep στο πλάτωμα αμέσως μετά την γέφυρα της Καστανιάς για να περπατήσουμε στο σκιερό μονοπάτι μέσα στο καταπράσινο, δροσερό και άγρια όμορφο φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς. Ο χρόνος μέχρι την Μαύρη Σπηλιά με τις ανηφόρες, τις κατηφόρες, τα πολύ γλιστερά βρεγμένα βραχάκια κάτω από την Σπηλιά, τις πολλές στάσεις για χάζεμα, φωτογραφίες κλπ είναι 30 λεπτά στο πήγαινε και λιγότερο στην επιστροφή. Σε ορισμένα σημεία οι «κουρτίνες» βλάστησης που τρέχουν νερό μοιάζουν μ’ αυτές στο διάσημο γειτονικό Πάντα Βρέχει. Υπάρχει ενημερωτική πινακίδα στην αρχή του μονοπατιού.
Επιστρέψαμε, φορτωθήκαμε πάλι στο jeep και συνεχίσαμε βόρεια αυτή τη φορά προς την εντυπωσιακή Γέφυρα της Επισκοπής στην τεχνητή Λίμνη Κρεμαστών ακολουθώντας τον φιδίσιο ορεινό και μάλλον παραμελημένο δρόμο που περνά από τα χωριά Ασπρόπυργο, Βελωτά, Αγαλιανό, θαυμάζοντας τις ελατοσκεπείς πλαγιές που κατηφόριζαν μέχρι την κοίτη του Τρικεριώτη. Σε 2-3 σημεία το ασφάλτινο οδόστρωμα έχει πάρει τον κατήφορο και έχει αντικατασταθεί – προσωρινά υποθέτω – με χωμάτινα μπαλώματα.
Τα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών μας φάνηκαν λιγότερα από κάθε άλλη φορά. Πρώτη φορά είδαμε τις κάτω ενώσεις των διπλών στηριγμάτων της μεγάλης γέφυρας!
Δυστυχώς λόγω χρόνου αναβάλαμε για το απώτερο μέλλον την επίσκεψή μας στα Τσαγκαράλωνα, στα Φιδάκια, στο Γεφύρι του Μανώλη και την ανάβαση στο χωριό Χελιδόνα (από τα Διπόταμα) λίγο πιο πριν.
Στη Garmin(α) το GPS μας, ο Topo έδειχνε δρόμο από αυτή την πλευρά που ανέβαινε προς Τσαγκαράλωνα, Φιδάκια – είδαμε και πινακίδα. Ο άλλος χάρτης μας όμως μας γύριζε στο Καρπενήσι, να πάρουμε τον δρόμο από εκεί!
Μετά τη Γέφυρα της Επισκοπής πήραμε τον δρόμο προς το Καρπενήσι, να ολοκληρώσουμε τον κύκλο της εκδρομής μας. Περάσαμε από την Ανατολική Φραγκίστα και λίγο πιο κάτω από την διασταύρωση προς τη Νέα Βίνιανη, στρίψαμε αριστερά – υπάρχει πινακίδα – στον μέτριας βατότητας χωματόδρομο των 3 περίπου χλμ που κατεβαίνει μέχρι το όμορφο μονότοξο Γεφύρι της Βίνιανης (μάλλον του 17ου αιώνα) στον ποταμό Μέγδοβα.
Επιστρέψαμε στην άσφαλτο, περάσαμε την μεγάλη σιδερένια και θορυβώδη γέφυρα – τύπου bailey
– στον ποταμό Ταυρωπό ή Μέγδοβα, δίπλα από τα πάνω σπίτια του Καλεσμένου και μετά το Καρπενήσι πήραμε τον δρόμο προς τη Λαμία.
Στη διαδρομή της επιστροφής το βράδυ της Κυριακής 20 Οκτωβρίου 2019, στο ύψος της Πτελέας, σταθήκαμε διπλά τυχεροί και δεν χτυπήσαμε τρία μαύρα αγριογούρουνα που διέσχισαν «σφαίρα» και κάθετα τον δρόμο μπροστά μας και μετά το ενστικτώδες απότομο φρενάρισμα, δεν έπεσε πάνω μας το καινούργιο – ευτυχώς – λευκό αγροτικό που ακολουθούσε!
Οι φουρκέτες του Τυμφρηστού - και τα περαστικά αγριογούρουνα να προσθέσω - άνοιξαν την όρεξη στο πλήρωμα του jeep που άρχισε να γκρινιάζει – το πλήρωμα όχι το jeep – για φαγητό. Εκτός από το χορταστικό πρωινό στο «Χρυσάνδρα» στο Καρπενήσι, τα γαλακτομπούρεκα και τα εκμέκ(ια) στο Μεγάλο Χωριό, τα καρύδια που… έσπαγαν με κάθε ευκαιρία σε κάθε πέτρα που εύρισκαν μπροστά τους, το υπερμέγεθες σάντουιτς που παραδόξως πως είχε ξεμείνει από την προηγούμενη και παρά τις ευγενικές αντιρρήσεις του οδηγού, ήταν – έλεγαν – θεονήστικοι και έτρεμαν τα σκώθια τους από την πείνα!
Μετά τη στάση του πληρώματος, ακολούθησε αναγκαστική στάση στο Λιανοκλάδι για δείπνο και βενζίνη και αργότερα το υπόλοιπο ταξίδι της επιστροφής προς Λαμία και Κηφισιά.
Να επισημάνω ότι το βράδυ της Κυριακής, αρκετές ταβέρνες και πρατήρια καυσίμων πάνω στον κεντρικό δρόμο από τις Ράχες Τυμφρηστού μέχρι το Λιανοκλάδι ήταν κλειστά.
Παρά το ωριαίο διάλειμμα στο Λιανοκλάδι, η δίωρη επιστροφή μέσα στη νύχτα στην έρημη σχετικά Ε.Ο. ήταν κουραστική.
Άσχημη εντύπωση μας έκαναν τα πολλά οδικά σήματα – αυτά με τα ελάφια – στην Ε.Ο. Δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα αυτών των σημάτων σε έναν κλειστό – υποτίθεται τουλάχιστον – αυτοκινητόδρομο με όριο ταχύτητας τα 120 χλμ.
Φτάσαμε στην Κηφισιά στις 11 το βράδυ κουρασμένοι μεν αλλά μάλλον ευχαριστημένοι.
Καύσιμα…
Διανύσαμε 789 χιλιόμετρα. Συμπληρώσαμε απλή αμόλυβδη βενζίνη στη Shell αμέσως μετά την έξοδο μας από την Ε.Ο. στο δρόμο προς Λαμία, 28.71 λίτρα x 1.568 = 45 ευρώ, στην Aegean στο Λιανοκλάδι 59.77 λίτρα x 1.590 = 95 ευρώ και στην Κηφισιά στην EKO Τατοΐου 32.59 λίτρα x 1.565 = 51 ευρώ. Συνολικά καταναλώσαμε 121.07 λίτρα απλής αμόλυβδης βενζίνης και πληρώσαμε 191 ευρώ με μέση κατανάλωση 15.34 λίτρα / 100 χλμ
Το Σάββατο, ο κ. Ανδρέας, ο ιδιοκτήτης των δωματίων «Χρυσάνδρα» που διανυκτερεύσαμε στο Καρπενήσι, μας πρότεινε να πάμε για φαγητό στους Γοριανάδες το διπλανό χωριό, στην ταβέρνα «Αγνάντιο», εκεί που είχαμε φάει (και μείνει – έχει και δωμάτια με θέα στις ελατοσκεπείς πλαγιές) στη βόλτα μας το 2008!
Καθίσαμε έξω στη στεγασμένη βεράντα, 4:30 το απόγευμα, Οκτώβρη μήνα, με κοντομάνικα!
Φάγαμε χωριάτικη σαλάτα με καταπληκτική (σκληρή) φέτα και λάδι 6 ευρώ, μία μερίδα νόστιμο κοκορέτσι 8 ευρώ, μία μερίδα με 4 λουκάνικα που δεν μας ενθουσίασαν, 8 ευρώ, δύο μερίδες άφθονο, νόστιμο και μαλακό κοκκινιστό κατσικάκι (το έλεγαν βίτουλι) με πραγματικές πατάτες τηγανητές 2 x 8 = 16 ευρώ, δύο μερίδες με δύο μεγάλα νόστιμα μπιφτέκια η κάθε μία και πατάτες τηγανητές 2 x 8 = 16 ευρώ, ψωμί – όχι χωριάτικο – με λάδι στα κάρβουνα 2 ευρώ. Ήπιαμε 250 γραμ. συμπαθητικό ροζέ κρασί, 3 μεγάλα μπουκάλια πραγματικά κρύες μπύρες Άλφα 2 (δεν μας χρέωσαν τη μία) x 3 = 6 ευρώ. Στο τέλος μας κέρασαν 4 μερίδες γλυκό ραβανί. Συνολικά – χωρίς το φιλοδώρημα – πληρώσαμε 65 ευρώ. Ζητήσαμε και μας έφεραν απόδειξη.
Την Κυριακή το βράδυ σταματήσαμε για δείπνο, στο Λιανοκλάδι. Ντόπιος περιπτεράς μας πρότεινε για καλά και νόστιμα σουβλάκια το Κρετοφαγείον. Φάγαμε 4 φουλαρισμένα τυλιχτά με καλαμάκι χοιρινό, 2 ακόμα τυλιχτά με κοτόπουλο μία μερίδα πατάτες τηγανητές, 1 μεγάλο μπουκάλι μπύρα Άλφα και μία Coca Cola για τον οδηγό διότι όπως λέγαμε στα νιάτα μας στην Πλατεία Κουμουνδούρου «Never drink and drive». Οι πίτες ήταν μεν μαλακές, αλλά θα τις προτιμούσαμε και λαδωμένες. Πληρώσαμε 16.50 ευρώ.
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε μεγάλη οθόνη και υψηλή ανάλυση (HD 1080).
Μερικά σχόλια ακόμα με συντεταγμένες, για όποιον ενδιαφέρεται...
Βόλτα στην Ευρυτανία – Οκτώβριος 2019
Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019
Βλχ04 38° 51.882'n 21° 52.581'e Μνημείο μάχης 279 π.Χ. στα Κοκκάλια. Θέα προς το Βελούχι όχι προς τη Σαράντενα την κορυφή της Γραμμένης Οξυάς.
Βλχ05 38° 55.483'n 21° 52.454'e Εκκλησάκι Αγ.Αποστόλων πάνω στον ασφαλτόδρομο που έρχεται από Ράχες
Βλχ06 38° 55.515'n 21° 52.339'e Καλύβες Σαρακατσάνων απέναντι από τους Αγίους Αποστόλους αριστερά του δρόμου που ανηφορίζει από Ράχες προς την Αγία Τριάδα και συνεχίζει προς την Καρδίτσα.
Στο δρόμο από τους Αγίους Αποστόλους προς την Αγία Τριάδα, το 1ο χωριό που βλέπουμε στην πλαγιά στα δεξιά μας είναι το Μαυρίλο (Φθιώτιδα), το 2ο πάλι στα στην πλαγιά στα δεξιά μας το Νεοχώρι (Φθιώτιδα) και το 3ο ο Άγιος Χαράλαμπος (πρώην Έλοβα, Ευρυτανία, ξωκλήσι Παναγιάς Προυσιώτισσας).
Βλχ07 39° 00.035'n 21° 50.092'e ξωκλήσι Παναγιάς Προυσιώτισσας, βόρεια του Αγ.Χαραλάμπους
Αγία Τριάδα, κεφαλοχώρι στα 770μ. περικυκλωμένο από το φημισμένο δάσος με καστανιές.
Από την Αγία Τριάδα ξεκινάει μια όμορφη ασφάλτινη διαδρομή με πολύ πράσινο, πολλές στροφές, πολλές πέτρες, ωραία θέα που ανεβαίνει μέχρι το καταφύγιο και τις εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου και συνεχίζει στο Καρπενήσι…
Ομορφότερο χωριό της περιοχής θεωρούνται οι Δομιανοί, 11 χλμ ΒΔ της Αγίας Τριάδας.
Βλχ08 38° 58.319'n 21° 49.287'e Κεφαλόβρυσο Νότια της Αγίας Τριάδας, στο δρόμο προς Βελούχι.
Βλχ37 38° 56.565'n 21° 47.947'e αλπική λίμνη Τυμφρηστού στα 1870μ., πίσω από το καταφύγιο.
Καταφύγιο Τυμφρηστού – κοντά του το «Σαλέ» 14.22 χλμ από Αγία Τριάδα, 9.5 χλμ από Καρπενήσι.
Αν δεν έχει πολύ χιόνι ή - ακόμα χειρότερα πάγο - η διαδρομή προς την Ψηλή Κορυφή είναι εύκολη. Ανηφορίζουμε τον χωματόδρομο που ξεκινά από τον χώρο στάθμευσης πίσω από το σαλέ και βρίσκουμε το μονοπάτι λίγα μέτρα πιο ψηλά από το καρούλι του λιφτ. Αν έχει ομίχλη προσέξτε γιατί από εκεί και πάνω η πλαγιά στα δεξιά σας όπως ανεβαίνετε είναι γκρεμός! Λάβετε υπ' όψιν σας ότι οι ντόπιοι ονομάζουν την περιοχή Διαβολότοπο!
Στα νιάτα μας από το καταφύγιο μέχρι την κορυφή κάναμε λιγότερο από 1 ώρα. Εσείς υπολογίστε με χαλαρό περπάτημα και στάσεις για ξεκούραση και να δείτε την πανοραμική θέα, 2 ώρες.
Βλχ39 38° 56.761'n 21° 49.138'e Κακόρεμα, τέλος χωματόδρομου προς την Ψηλή Κορυφή / Βελούχι.
Βλχ40 38° 56.669'n 21° 49.460'e Ψηλή Κορυφή (Βελούχι) 2313 – 2315 μ. ανάλογα με τον χάρτη
Βυζαντινή εκκλησία Αγίας Τριάδας. Στην πλατεία του Καρπενησίου, ο τωρινός μητροπολιτικός ναός ήταν ένα μικρό εκκλησάκι που χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα και το 1645 μετατράπηκε σε μεγάλο ναό από το διδάσκαλο του γένους Ευγένιο Γιαννούλη τον Aιτωλό. Στο εσωτερικό του σώζονται παλιές αγιογραφίες, ενώ στο προαύλιο της εκκλησίας δεσπόζει ο ανδριάντας του Γιαννούλη.
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019
Καρπενήσι – Γοργιανάδες ή Αγοριανάδες (ξωκλήσι Κοίμησης της Θεοτόκου ή Παναγίας της Μεσαμπελιάς.
Κορυσχάδες 940μ (παλαιό σχολείο και νυν μουσείο της Εθνικής Αντίστασης, έδρα της ΠΕΕΑ Μάρτιος 1944)
Κλδ25 38° 53.527n 21° 46.110e Γεφύρι του Ξερολύκου (1700) στον Καρπενησιώτη
Κλαυσί. Τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική του μάρτυρα Λεωνίδη (5ου αιώνα)
Βουτύρο. Αγία Παρασκευή η μεγαλύτερη εκκλησία της Ευρυτανίας.
Χλδ18 38° 52.774'n 21° 45.045'e ξωκλήσι Αγίου Ιωάννη με θέα στο Καρπενήσι
Νόστιμο (960μ)
(Παλιό) Μικρό Χωριό (900μ) 18-12-1942 η πρώτη μάχη αντίστασης στην Ευρώπη. Ο Άρης εναντίον 2000 Ιταλών. Σε αντίποινα οι Ιταλοί εκτέλεσαν 13 κατοίκους. Στις 13-01-1963 κατολίσθηση - τα σημάδια της οποίας φαίνονται ακόμα στην πλαγιά - κατέστρεψε το μισό χωριό και σκότωσε 13 κατοίκους.
Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.
Μεγάλο Χωριό (720μ). Ξωκλήσι Άϊ Θανάση. Γραφικά σπίτια και σοκάκια. Λαογραφικό Μουσείο.
Το γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη στο Καφενείο της Κυρά Παρασκευής (και εκμέκ κανταΐφι και μπανόφι) ή απέναντι στο Ρακόμελο.
Καρίτσα. Το «φαράγγι του Βόθωνα» και το μονότοξο «γεφύρι της Καρίτσας» 38° 48.387'n 21° 43.186'e (δεν το διασταύρωσα). Προς τον Προυσό λίγο πριν από το «Σπίτι του ποταμού», ο δρόμος διέρχεται από ένα ρέμα γεμάτο πλατάνια. Από εκεί, το γεφύρι δε φαίνεται, αλλά αν ακολουθήσουμε την κοίτη του, ανάποδα στη ροή του νερού, μετά από διακόσια μέτρα, θα βρεθούμε κάτω από τον θόλο του γεφυριού.
Χλδ66 38° 46.763'n 21° 40.853'e Γεφύρι Μπαλτά στα Διπόταμα. Μπαλτά από το Χάνι ή Κολοκύθα του πρωτομάστορα που σκοτώθηκε όταν κατέρρευσε το 1ο γεφύρι το 1892.
Λίγο πριν τα Διπόταμα, ο δρόμος ανηφορίζει – δίπλα στον Τρικεριώτη – προς το Χωριό Χελιδόνα.
Χελιδόνα. Η διαδρομή στο φαράγγι δίπλα στον ποταμό Τρικεριώτη.
Κλδ21 38° 45.261'n 21° 40.155'e Άγιος Γεώργιος, αρχή κακού χωματόδρ. 2χλμ προς Μικρό Πάντα Βρέχει
Μονή Προυσού ώρες επίσκεψης – καθημερινά 5:00 π.μ. – 6:30 μ.μ. "Σκαρφαλωμένο στο χείλος ενός κατακόρυφου βράχου, το πιο διάσημο προσκύνημα της Ρούμελης σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842 μ.Χ.) και συνδέεται με την εμφάνιση της εικόνας της Παναγίας από την Προύσα της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας. Στο μοναστήρι λειτουργεί μουσείο με εκθέματα εκκλησιαστικά, κειμήλια, ενώ στο καθολικό και το παρεκκλήσι-κρύπτη σώζονται τοιχογραφίες από το 13ο και το 18ο αιώνα. Απέναντι από τη μονή βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγ. Πάντων (1754) και το περίφημο Σχολείο των Ελληνικών Γραμμάτων"
Κλδ20 38° 44.043'n 21° 39.081'e αρχή μονοπατιού προς το φαράγγι Μαύρης Σπηλιάς απέναντι και πάνω από τα "σαλάμια".
Αν είχαμε χρόνο – και φως - θα πηγαίναμε μέχρι το χωριό Τόρνος.
Επιστροφή προς Ασπρόπυργο – Μυλωναίικα – (παράκαμψη) σιδερένια κρεμαστή γέφυρα τύπου ‘’Bailey’’, στη θέση «Στενά» - Αμπέλια – Αγία Βλαχέρνα (Ερκίστα μέχρι το 1930)
Χλδ65 38° 52.430'n 21° 39.049'e Τσαγκαράλωνα (θέα στη Λίμνη Κρεμαστών, στάση για φωτό)
Φιδάκια. Αν θέλουμε φαγητό, στάση στην Ταβέρνα – Ξενώνα Οιχαλία. (επιστροφή)
Αγαλιανός (γνωστές οι παραλίες του ?) – γέφυρα Επισκοπής – Επισκοπή – Δυτική Φραγκίστα – (παράκαμψη) Φτερόλακα (πινακίδα για Γεφύρι) – παραλία κοντά στο Γεφύρι Μανώλη
Βλχ63 38° 58.439'n 21° 33.686'e τέλος χωματόδρομου 680μ στο Σαραντόρεμα κάτω από Φτερόλακα
Βλχ64 38° 58.735'n 21° 33.708'e Γεφύρι Μανώλη στον Αγραφιώτη (1659, ανάμεσα στα χωριά του Δήμου Απεραντίων βάλτου και την Ανατολική Ευρυτανία) στον δρόμο για Παλαιοκάτουνο (επιστροφή).
Κρέντης, Η παραποτάμια διαδρομή δίπλα στον Αγραφιώτη προς τα χωριά των Αγράφων.
Κερασοχώρι – Χρύσω – Κερασοχώρι (χωματόδρομος) 13.32 χλμ. (παράκαμψη)
Βίνιανη. Ιστορικό Μουσείο με τις προτομές των υπουργών της Κυβέρνησης του Βουνού (1944).
Βίνιανη - Χρύσω 12χλμ (επιστροφή) από τις πιο όμορφες και λιγότερο γνωστές διαδρομές της Ευρυτανίας.
Νέα Βίνιανη – (παράκαμψη)
Βλχ61 38° 58.318'n 21° 40.998'e ανατολικά σε χωματόδρομο 2.36 χλμ προς το Γεφύρι της Βίνιανης
Βλχ62 38° 58.781'n 21° 41.895'e Γεφύρι Βίνιανης στον Μέγδοβα (ίσως το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα).
(επιστροφή) – Παρκιό – Καλεσμένο – Άνω Καλεσμένο – Καρπενήσι – Μακρακώμη – Λαμία – Κηφισιά.
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.
