Το προγραμματισμένο σημείο συνάντησης με την υπόλοιπη παρέα από το JPFriends forum, ήταν το πρωί της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου 2019 στον ΣΕΑ Μεγάρων, με ώρα αναχώρησης 08:00. Τελικά ξεπεράσαμε εαυτούς και ξεκινήσαμε λίγο μετά τις 08:30, χωρίς τον Γιάννη (yspili) που μας ενημέρωσε για ολιγόλεπτη καθυστέρηση και μας πρόλαβε έξω από το Ξυλόκαστρο!
Συμπληρώσαμε καύσιμα έξω από το Ξυλόκαστρο και στο πρατήριο πριν τα Τρίκαλα Κορινθίας που λειτουργούσε κανονικά.
Ο καιρός ήταν φθινοπωρινός – συννεφιασμένος το πρωί, καθαρός μετά το μεσημέρι – και σχετικά ζεστός παρά τα χιόνια στις γύρω βουνοκορφές. Αρκετά τα νερά και οι λάσπες αλλά όχι σε σημείο που να μας δημιουργήσουν πρόβλημα αν και κομμάτια της διαδρομής, μας βγήκαν πιο ζόρικα από ότι περιμέναμε, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρήσουμε το Nissan X-trail του Μιχάλη που σωστά σκεπτόμενος δεν ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή.
Η παρέα ήταν καλή. Θύμιζε κάτι από τα παλιά, που η καλή διάθεση και το χιούμορ κάλυπταν τις όποιες διαφορετικές απόψεις και γκρίνιες.
Πατήσαμε χώμα μετά τα Άνω Τρίκαλα, λίγο πριν το χιονοδρομικό της Ζήρειας, περάσαμε από τη Λίμνη Δασίου, κάναμε μία μικρή στάση στην λασπωμένη «παιδική χαρά» για αθλοπαιδιές, κατεβήκαμε στην κοιλάδα του Φενεού, σταματήσαμε λίγο στην παραλία της τεχνητής Λίμνης Δόξαςγια την κλασσική αναμνηστική φωτογραφία (*), ανηφορίσαμε και περιπλανηθήκαμε στις ελατοσκεπείς πλαγιές του Χελμού (**) και καταλήξαμε στη Ζαρούχλαστο Νομό Αχαΐας, λίγο μετά τις 5 το απόγευμα.
(*) Από την αναμνηστική φωτογραφία, λείπει το Nissan του Μιχάλη (Dardo), που μετά την κατάβαση από τη Ζήρεια, προτίμησε να πάει στην Ζαρούχλα, ακολουθώντας την – κυκλική – ασφάλτινη διαδρομή και να μας περιμένει εκεί.
(**) Ένα πεσμένο έλατο μας υποχρέωσε να επιλέξουμε – αδιαμαρτύρητα – άλλον δασικό δρόμο και ένα ανηφορικό κομμάτι δυσκόλεψε τα περισσότερα αυτοκίνητα – όχι το αμμουδί!
Στη Ζαρούχλα η ομάδα κάθισε για φαγητό. Εγώ τους ευχαρίστησα για την παρέα τους και τη συμμετοχή τους στην όμορφη βόλτα, τους αποχαιρέτησα και ξεκίνησα πρώτος το δίωρο ταξίδι της επιστροφής για να προλάβω οικογενειακή «υποχρέωση».
Όσο χρόνο «κέρδισα» στη σβέλτη κατάβαση της στενής, φιδίσιας και έρημης ασφάλτινης διαδρομής από τη Ζαρούχλα προς την Ακράτα, τον έχασα μπροστά στο μοναδικό μηχάνημα διοδίων – με κέρματα – στην είσοδο της Εθνικής Οδού! Το νόμισμα των 2 ευρώ σφήνωσε στη στενή τρύπα στο διχτάκι. Το χέρι μου δεν έφτανε να το σπρώξω και μετακίνησα τα jeep προς τα έξω για να ανοίξω λίγο την πόρτα, να πιέσω το νόμισμα προς τα μέσα και μετά να κινήσω το jeep λίγο μπροστά – με μισάνοιχτη πόρτα πάλι – για να πάρω τα ρέστα και την απόδειξη από χαμηλά! Λάθος του σχεδιαστή της συσκευής και λάθος αυτών που τη διάλεξαν και την τοποθέτησαν!
Διανύσαμε 422,5 χλμ
Για απλή αμόλυβδη βενζίνη συμπληρώσαμε με 34.44 ευρώ λίγο πριν τα Τρίκαλα και γεμίσαμε με 76 ευρώ στην Κηφισιά = 110.60 ευρώ.
Για διόδια πληρώσαμε 19,70 ευρώ!
Από Κηφισιά προς Ξυλόκαστρο 2.80 + 2.10 + 1.80 + 2.30 = 9 ευρώ.
Από Ακράτα προς Κηφισιά 1.70 + 2.30 + 1.80 + 2.10 + 2.80 = 10.70 ευρώ.
Για καθαρισμό, πλύσιμο – μέσα, έξω κι από κάτω – πληρώσαμε 25 ευρώ.
Συνολικά η εκδρομή μας κόστισε 155.30 ευρώ.
Μαζί μας ήταν – και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό – οι:
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε πλήρη οθόνη και υψηλή ανάλυση (HD 1080). Σε χαμηλότερη ανάλυση η ποιότητα είναι κακή.
Ο απώτερος σκοπός της εκδρομής του Σαββάτου 26 Οκτωβρίου 2019, ήταν τα νόστιμα παϊδάκια στον «Πλάτανο» την ταβέρνα πιά του δικού μας Πάνου Κατσανά στη Στενή της Εύβοιας και για να μας ανοίξει – λέμε τώρα – η όρεξη, είπαμε να περιπλανηθούμε στους όμορφους χωματόδρομους και στις ελατοσκεπείς πλαγιές της περιοχής με θέα το Ξεροβούνι και τη Δίρφυ.
Παρά τα σχόλια στο forum για την ώρα εκκίνησης, η αναχώρηση καθυστέρησε αρκετά. Η πρώτη έξοδος σε ένα στεγνό και φαρδύ ρέμα πάνω από τη Χαλκίδα, δεν μας ενθουσίασε και επιστρέψαμε στους κεντρικούς δρόμους. Πατήσαμε πάλι χώμα πάνω από τον Πούρνο μετά τον ερειπωμένο Πύργο στο Σκουντέρι. Το γεγονός ότι είμαστε μόνο δύο jeep – το XJ του Αλέξανδρου και το δικό μου KJ – μας επίτρεψε τον επί τόπου αυτοσχεδιασμό και την επιλογή κάθε φορά της πιο ενδιαφέρουσας διαδρομής από αυτές που είχε προτείνει ο Πάνος.
.
Ζοριστήκαμε σε μία στενή ρεματιά με μεγάλες κροκάλες – περάσαμε με κοντά.
Δυσκολευτήκαμε και όταν αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε – με όπισθεν και ανύπαρκτη ορατότητα προς τα πίσω λόγω της πυκνής βλάστησης που «έμπαινε» απ’ τα ανοιχτά παράθυρα – όταν ανακαλύψαμε ότι ο στενός ανηφορικός χωματόδρομος που επιλέξαμε είχε πάρει τον κατήφορο.
Τα νερά ελάχιστα και η σκόνη πολύ. Ζεσταθήκαμε στα χαμηλά και κρυώσαμε στα ψηλά όταν μπήκαμε στο όμορφο ελατόδασος πάνω απ’ την Καμπιά στο Ξεροβούνι.
Φτάσαμε στον «Πλάτανο», την ταβέρνα του Πάνου στη Στενή, στις 5:00 το απόγευμα και στην Κηφισιά στις 7:30 το βράδυ.
Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο (Tarzan) για την παρέα του και τον Πάνο για τις διαδρομές που μας πρότεινε και το καλό φαγητό του.
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.
Το πρωί του Σαββάτου 19 Οκτωβρίου 2019, η Άννα, η Σωτηρία, ο Γιώργος κι εγώ αυτοπροσώπως, ξεκινήσαμε από Κηφισιά για μία ακόμα βόλτα στην όμορφη Ευρυτανία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των δελτίων για αίθριο καιρό, ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και στο ύψος της Θήβας και του Κάστρου συναντήσαμε ομίχλη. Μετά την Τραγάνα ο ουρανός καθάρισε. Λίγο μετά την έξοδό από την Ε.Ο. στη Λαμία, σταματήσαμε για καύσιμα και πήραμε τον δρόμο προς το Καρπενήσι.
Πολλά από τα τμήματα του δρόμου Λαμίας – Καρπενησίου που ήταν χρόνια υπό κατασκευή, έχουν πλέον ολοκληρωθεί και έχουν παραδοθεί στην κυκλοφορία. Αρκετά χλμ είναι μεν με 2 λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση αλλά αρκετά είναι μόνο με μία λωρίδα και …προστατευτικές μπαριέρες δεξιά κι αριστερά!
Σημειώστε επίσης ότι ο κεντρικός δρόμος δεν περνά πιά μέσα από τη Μακρακώμη οπότε αν θέτε ντε και καλά στάση για καφέ ή οτιδήποτε άλλο στην κεντρική πλατεία, θα πρέπει να βγείτε σε μία από τις δύο εισόδους / εξόδους.
Στις Ράχες Τυμφρηστού υπάρχει πλέον φανάρι και πινακίδα που οδηγεί προς τον παλιό στενό χωματόδρομο – που ναι μεν έχει ασφαλτοστρωθεί αλλά παραμένει στενός – που καταλήγει στη σήραγγα Τυμφρηστού και παρακάμπτει το μισό χωριό και τις πολλές φουρκέτες που ακολουθούν αλλά και την όμορφη διαδρομή μέσα στα έλατα.
Πριν την είσοδο του τούνελ προς το Καρπενήσι, πήραμε το δρόμο προς Κρίκελο και μετά, στρίψαμε στον χωματόδρομο – υπάρχει πινακίδα – προς το μνημείο της ιστορικής μάχης με τους Γαλάτες το 279 π.Χ. (44 χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου) στα Κοκκάλια εκεί κοντά. «…η μάχη των «Κοκκαλίων», δεν ήταν απλώς μία νίκη των Ελλήνων, αλλά ήταν η σωτηρία όλης της Ελλάδος. Δεν ήταν απλώς μία ήττα των Γαλατών, αλλά η συντριβή τους και η οριστική τους διάλυση. Δυστυχώς οι νεότεροι ιστορικοί την μάχη των «Κοκκαλίων» δεν την αναφέρουν καθόλου και ούτε καν διδάσκεται στα σχολεία».
Διαβάστε ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στο… http://www.paleochori.gr/p/blog-page_9787.html
και εδώ…
Επιστρέψαμε στις πλαγιές του Τυμφρηστού κι ανηφορίσαμε προς το Βελούχι από την Αγία Τριάδα.
Από λάθος δικό μου – λόγω εργασιών ασφαλτόστρωσης στον χώρο στάθμευσης του Χιονοδρομικού Κέντρου – έκανα τα εύκολα δύσκολα και δεν αρχίσαμε την ανάβαση από τον χωματόδρομο που ανεβαίνει πίσω από το σαλέ αλλά πιο αριστερά από τις «βρεγμένες» λόγω υγρασίας πλαγιές, κάτω σχεδόν από το λίφτ που ανεβαίνει μέχρι το διάσελο του Βελουχιού, με αποτέλεσμα να κουραστούν και να νιώσουν ανασφάλεια οι κυρίες της παρέας που γλιστρούσαν. Οι άνδρες συνεχίσαμε, συναντήσαμε τα κόκκινα σημάδια του μονοπατιού προς την κορυφή λίγο πιο πάνω από το «καρούλι» αλλά δεν φτάσαμε μέχρι την Ψηλή Κορυφή γιατί ήδη είχαμε υπερβεί κατά πολύ τον προγραμματισμένο χρόνο ανάβασης και θέλαμε να δούμε το Καρπενήσι πριν βραδιάσει.
Στην σχετικά βιαστική κατάβαση, οι παλιές αρβύλες μου, παρέδωσαν …σόλες.
Στο Καρπενήσι διανυκτερεύσαμε στα ενοικιαζόμενα δωμάτια «Χρυσάνδρα», σε ένα μικρό στενό, 500 μέτρα κάτω από την κεντρική πλατεία, που είχα επιλέξει από το booking αλλά έκανα την κράτηση τηλεφωνικά λόγω καλύτερης προσφοράς. Η τιμή του δίκλινου δωματίου με πρωινό στο booking ήταν 61 ευρώ η διανυκτέρευση ενώ εμείς συμφωνήσαμε και πληρώσαμε 50 ευρώ. Τα δύο δωμάτια που νοικιάσαμε ήταν ουσιαστικά μεγάλα στούντιο (34 τμ) με κουζίνα, τραπεζαρία, καθιστικό, διπλό κρεβάτι, τζάκι και ευρύχωρο μπαλκόνι – με τραπέζι και δύο πολυθρόνες – που έβλεπε πίσω στον ακάλυπτο χώρο. Τα δωμάτια ήταν καθαρά και είχαν όλα τα απαραίτητα για μία ευχάριστη διαμονή. Το πρωινό στην μικρή τραπεζαρία ήταν πλούσιο και χορταστικό. Περιελάμβανε καφέ φίλτρου – αλλά και Ελληνικό που ζήτησε ένας από εμάς – γαλατάκια, χυμό πορτοκαλιού, τοστ με ζαμπόν και τυρί, βραστό αυγό, ατομική σπανακόπιτα, ψωμί, βουτυράκια, τυποποιημένες μαρμελάδες και πολύ καλό μέλι – χύμα – από τοπικό μελισσοκόμο. Ο κος Ανδρέας – ο ιδιοκτήτης – έκανε τα πάντα για να μείνουμε ευχαριστημένοι. Μέχρι θέση στάθμευσης μας είχε κρατήσει έξω ακριβώς από την πόρτα του μικρού συγκροτήματος!
Την επόμενη ημέρα, την Κυριακή, επισκεφτήκαμε τα χωριά Κορυσχάδες, Κλαυσί, Βουτύρο, Νόστιμο, Νέο Μικρό Χωριό, Μικρό Χωριό (η μικρή λίμνη δεν είχε νερό) και το Μεγάλο Χωριό απέναντι που κάναμε την απαραίτητη στάση για γαλακτομπούρεκο – ήταν ακόμα ζεστό – και αφράτο και σιροπιαστό εκμέκ καταΐφι. Μας άρεσε περισσότερο το εκμέκ. Συνεχίσαμε στην εντυπωσιακή διαδρομή δίπλα στον ποταμό Καρπενησιώτη, κατεβήκαμε στα Διπόταμα να ακούσουμε τα νερά, να δούμε τη σύγχρονη γέφυρα και το παλιό γεφύρι Μπαλτά (απ’ το παλιό χάνι) ή του Κολοκύθα (απ’ το όνομα του άτυχου πρωτομάστορα) και τον Καρπενησιώτη που ενώνεται με τον Κρικελοπόταμο ή Κρικελιώτη – εξ ου και Διπόταμα – και κυλούν, σαν Τρικεριώτης πιά, μέχρι την τεχνητή Λίμνη Κρεμαστών.
Επισκεφθήκαμε τη Μονή Προυσού, περάσαμε το χωριό Προυσός και λίγο πιο κάτω, στον δρόμο προς Τόρνο, αφήσαμε το jeep στο πλάτωμα αμέσως μετά την γέφυρα της Καστανιάς για να περπατήσουμε στο σκιερό μονοπάτι μέσα στο καταπράσινο, δροσερό και άγρια όμορφο φαράγγι της Μαύρης Σπηλιάς. Ο χρόνος μέχρι την Μαύρη Σπηλιά με τις ανηφόρες, τις κατηφόρες, τα πολύ γλιστερά βρεγμένα βραχάκια κάτω από την Σπηλιά, τις πολλές στάσεις για χάζεμα, φωτογραφίες κλπ είναι 30 λεπτά στο πήγαινε και λιγότερο στην επιστροφή. Σε ορισμένα σημεία οι «κουρτίνες» βλάστησης που τρέχουν νερό μοιάζουν μ’ αυτές στο διάσημο γειτονικό Πάντα Βρέχει. Υπάρχει ενημερωτική πινακίδα στην αρχή του μονοπατιού.
Επιστρέψαμε, φορτωθήκαμε πάλι στο jeep και συνεχίσαμε βόρεια αυτή τη φορά προς την εντυπωσιακή Γέφυρα της Επισκοπής στην τεχνητή Λίμνη Κρεμαστών ακολουθώντας τον φιδίσιο ορεινό και μάλλον παραμελημένο δρόμο που περνά από τα χωριά Ασπρόπυργο, Βελωτά, Αγαλιανό, θαυμάζοντας τις ελατοσκεπείς πλαγιές που κατηφόριζαν μέχρι την κοίτη του Τρικεριώτη. Σε 2-3 σημεία το ασφάλτινο οδόστρωμα έχει πάρει τον κατήφορο και έχει αντικατασταθεί – προσωρινά υποθέτω – με χωμάτινα μπαλώματα.
Τα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών μας φάνηκαν λιγότερα από κάθε άλλη φορά. Πρώτη φορά είδαμε τις κάτω ενώσεις των διπλών στηριγμάτων της μεγάλης γέφυρας!
Δυστυχώς λόγω χρόνου αναβάλαμε για το απώτερο μέλλον την επίσκεψή μας στα Τσαγκαράλωνα, στα Φιδάκια, στο Γεφύρι του Μανώλη και την ανάβαση στο χωριό Χελιδόνα (από τα Διπόταμα) λίγο πιο πριν.
Στη Garmin(α) το GPS μας, ο Topo έδειχνε δρόμο από αυτή την πλευρά που ανέβαινε προς Τσαγκαράλωνα, Φιδάκια – είδαμε και πινακίδα. Ο άλλος χάρτης μας όμως μας γύριζε στο Καρπενήσι, να πάρουμε τον δρόμο από εκεί!
Μετά τη Γέφυρα της Επισκοπής πήραμε τον δρόμο προς το Καρπενήσι, να ολοκληρώσουμε τον κύκλο της εκδρομής μας. Περάσαμε από την Ανατολική Φραγκίστα και λίγο πιο κάτω από την διασταύρωση προς τη Νέα Βίνιανη, στρίψαμε αριστερά – υπάρχει πινακίδα – στον μέτριας βατότητας χωματόδρομο των 3 περίπου χλμ που κατεβαίνει μέχρι το όμορφο μονότοξο Γεφύρι της Βίνιανης (μάλλον του 17ου αιώνα) στον ποταμό Μέγδοβα.
Επιστρέψαμε στην άσφαλτο, περάσαμε την μεγάλη σιδερένια και θορυβώδη γέφυρα – τύπου bailey
– στον ποταμό Ταυρωπό ή Μέγδοβα, δίπλα από τα πάνω σπίτια του Καλεσμένου και μετά το Καρπενήσι πήραμε τον δρόμο προς τη Λαμία.
Στη διαδρομή της επιστροφής το βράδυ της Κυριακής 20 Οκτωβρίου 2019, στο ύψος της Πτελέας, σταθήκαμε διπλά τυχεροί και δεν χτυπήσαμε τρία μαύρα αγριογούρουνα που διέσχισαν «σφαίρα» και κάθετα τον δρόμο μπροστά μας και μετά το ενστικτώδες απότομο φρενάρισμα, δεν έπεσε πάνω μας το καινούργιο – ευτυχώς – λευκό αγροτικό που ακολουθούσε!
Οι φουρκέτες του Τυμφρηστού - και τα περαστικά αγριογούρουνα να προσθέσω - άνοιξαν την όρεξη στο πλήρωμα του jeep που άρχισε να γκρινιάζει – το πλήρωμα όχι το jeep – για φαγητό. Εκτός από το χορταστικό πρωινό στο «Χρυσάνδρα» στο Καρπενήσι, τα γαλακτομπούρεκα και τα εκμέκ(ια) στο Μεγάλο Χωριό, τα καρύδια που… έσπαγαν με κάθε ευκαιρία σε κάθε πέτρα που εύρισκαν μπροστά τους, το υπερμέγεθες σάντουιτς που παραδόξως πως είχε ξεμείνει από την προηγούμενη και παρά τις ευγενικές αντιρρήσεις του οδηγού, ήταν – έλεγαν – θεονήστικοι και έτρεμαν τα σκώθια τους από την πείνα!
Μετά τη στάση του πληρώματος, ακολούθησε αναγκαστική στάση στο Λιανοκλάδι για δείπνο και βενζίνη και αργότερα το υπόλοιπο ταξίδι της επιστροφής προς Λαμία και Κηφισιά.
Να επισημάνω ότι το βράδυ της Κυριακής, αρκετές ταβέρνες και πρατήρια καυσίμων πάνω στον κεντρικό δρόμο από τις Ράχες Τυμφρηστού μέχρι το Λιανοκλάδι ήταν κλειστά.
Παρά το ωριαίο διάλειμμα στο Λιανοκλάδι, η δίωρη επιστροφή μέσα στη νύχτα στην έρημη σχετικά Ε.Ο. ήταν κουραστική.
Άσχημη εντύπωση μας έκαναν τα πολλά οδικά σήματα – αυτά με τα ελάφια – στην Ε.Ο. Δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα αυτών των σημάτων σε έναν κλειστό – υποτίθεται τουλάχιστον – αυτοκινητόδρομο με όριο ταχύτητας τα 120 χλμ.
Φτάσαμε στην Κηφισιά στις 11 το βράδυ κουρασμένοι μεν αλλά μάλλον ευχαριστημένοι.
Καύσιμα…
Διανύσαμε 789 χιλιόμετρα. Συμπληρώσαμε απλή αμόλυβδη βενζίνη στη Shell αμέσως μετά την έξοδο μας από την Ε.Ο. στο δρόμο προς Λαμία, 28.71 λίτρα x 1.568 = 45 ευρώ, στην Aegean στο Λιανοκλάδι 59.77 λίτρα x 1.590 = 95 ευρώ και στην Κηφισιά στην EKO Τατοΐου 32.59 λίτρα x 1.565 = 51 ευρώ. Συνολικά καταναλώσαμε 121.07 λίτρα απλής αμόλυβδης βενζίνης και πληρώσαμε 191 ευρώ με μέση κατανάλωση 15.34 λίτρα / 100 χλμ
Το Σάββατο, ο κ. Ανδρέας, ο ιδιοκτήτης των δωματίων «Χρυσάνδρα» που διανυκτερεύσαμε στο Καρπενήσι, μας πρότεινε να πάμε για φαγητό στους Γοριανάδες το διπλανό χωριό, στην ταβέρνα «Αγνάντιο», εκεί που είχαμε φάει (και μείνει – έχει και δωμάτια με θέα στις ελατοσκεπείς πλαγιές) στη βόλτα μας το 2008!
Καθίσαμε έξω στη στεγασμένη βεράντα, 4:30 το απόγευμα, Οκτώβρη μήνα, με κοντομάνικα!
Φάγαμε χωριάτικη σαλάτα με καταπληκτική (σκληρή) φέτα και λάδι 6 ευρώ, μία μερίδα νόστιμο κοκορέτσι 8 ευρώ, μία μερίδα με 4 λουκάνικα που δεν μας ενθουσίασαν, 8 ευρώ, δύο μερίδες άφθονο, νόστιμο και μαλακό κοκκινιστό κατσικάκι (το έλεγαν βίτουλι) με πραγματικές πατάτες τηγανητές 2 x 8 = 16 ευρώ, δύο μερίδες με δύο μεγάλα νόστιμα μπιφτέκια η κάθε μία και πατάτες τηγανητές 2 x 8 = 16 ευρώ, ψωμί – όχι χωριάτικο – με λάδι στα κάρβουνα 2 ευρώ. Ήπιαμε 250 γραμ. συμπαθητικό ροζέ κρασί, 3 μεγάλα μπουκάλια πραγματικά κρύες μπύρες Άλφα 2 (δεν μας χρέωσαν τη μία) x 3 = 6 ευρώ. Στο τέλος μας κέρασαν 4 μερίδες γλυκό ραβανί. Συνολικά – χωρίς το φιλοδώρημα – πληρώσαμε 65 ευρώ. Ζητήσαμε και μας έφεραν απόδειξη.
Την Κυριακή το βράδυ σταματήσαμε για δείπνο, στο Λιανοκλάδι. Ντόπιος περιπτεράς μας πρότεινε για καλά και νόστιμα σουβλάκια το Κρετοφαγείον. Φάγαμε 4 φουλαρισμένα τυλιχτά με καλαμάκι χοιρινό, 2 ακόμα τυλιχτά με κοτόπουλο μία μερίδα πατάτες τηγανητές, 1 μεγάλο μπουκάλι μπύρα Άλφα και μία Coca Cola για τον οδηγό διότι όπως λέγαμε στα νιάτα μας στην Πλατεία Κουμουνδούρου «Never drink and drive». Οι πίτες ήταν μεν μαλακές, αλλά θα τις προτιμούσαμε και λαδωμένες. Πληρώσαμε 16.50 ευρώ.
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε μεγάλη οθόνη και υψηλή ανάλυση (HD 1080).
Μερικά σχόλια ακόμα με συντεταγμένες, για όποιον ενδιαφέρεται...
Βόλτα στην Ευρυτανία – Οκτώβριος 2019
Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019
Βλχ04 38° 51.882'n 21° 52.581'e Μνημείο μάχης 279 π.Χ. στα Κοκκάλια. Θέα προς το Βελούχι όχι προς τη Σαράντενα την κορυφή της Γραμμένης Οξυάς.
Βλχ05 38° 55.483'n 21° 52.454'e Εκκλησάκι Αγ.Αποστόλων πάνω στον ασφαλτόδρομο που έρχεται από Ράχες
Βλχ06 38° 55.515'n 21° 52.339'e Καλύβες Σαρακατσάνων απέναντι από τους Αγίους Αποστόλους αριστερά του δρόμου που ανηφορίζει από Ράχες προς την Αγία Τριάδα και συνεχίζει προς την Καρδίτσα.
Στο δρόμο από τους Αγίους Αποστόλους προς την Αγία Τριάδα, το 1ο χωριό που βλέπουμε στην πλαγιά στα δεξιά μας είναι το Μαυρίλο (Φθιώτιδα), το 2ο πάλι στα στην πλαγιά στα δεξιά μας το Νεοχώρι (Φθιώτιδα) και το 3ο ο Άγιος Χαράλαμπος (πρώην Έλοβα, Ευρυτανία, ξωκλήσι Παναγιάς Προυσιώτισσας).
Βλχ07 39° 00.035'n 21° 50.092'e ξωκλήσι Παναγιάς Προυσιώτισσας, βόρεια του Αγ.Χαραλάμπους
Αγία Τριάδα, κεφαλοχώρι στα 770μ. περικυκλωμένο από το φημισμένο δάσος με καστανιές.
Από την Αγία Τριάδα ξεκινάει μια όμορφη ασφάλτινη διαδρομή με πολύ πράσινο, πολλές στροφές, πολλές πέτρες, ωραία θέα που ανεβαίνει μέχρι το καταφύγιο και τις εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου και συνεχίζει στο Καρπενήσι…
Ομορφότερο χωριό της περιοχής θεωρούνται οι Δομιανοί, 11 χλμ ΒΔ της Αγίας Τριάδας.
Βλχ08 38° 58.319'n 21° 49.287'e Κεφαλόβρυσο Νότια της Αγίας Τριάδας, στο δρόμο προς Βελούχι.
Βλχ37 38° 56.565'n 21° 47.947'e αλπική λίμνη Τυμφρηστού στα 1870μ., πίσω από το καταφύγιο.
Καταφύγιο Τυμφρηστού – κοντά του το «Σαλέ» 14.22 χλμ από Αγία Τριάδα, 9.5 χλμ από Καρπενήσι.
Αν δεν έχει πολύ χιόνι ή - ακόμα χειρότερα πάγο - η διαδρομή προς την Ψηλή Κορυφή είναι εύκολη. Ανηφορίζουμε τον χωματόδρομο που ξεκινά από τον χώρο στάθμευσης πίσω από το σαλέ και βρίσκουμε το μονοπάτι λίγα μέτρα πιο ψηλά από το καρούλι του λιφτ. Αν έχει ομίχλη προσέξτε γιατί από εκεί και πάνω η πλαγιά στα δεξιά σας όπως ανεβαίνετε είναι γκρεμός! Λάβετε υπ' όψιν σας ότι οι ντόπιοι ονομάζουν την περιοχή Διαβολότοπο!
Στα νιάτα μας από το καταφύγιο μέχρι την κορυφή κάναμε λιγότερο από 1 ώρα. Εσείς υπολογίστε με χαλαρό περπάτημα και στάσεις για ξεκούραση και να δείτε την πανοραμική θέα, 2 ώρες.
Βλχ39 38° 56.761'n 21° 49.138'e Κακόρεμα, τέλος χωματόδρομου προς την Ψηλή Κορυφή / Βελούχι.
Βλχ40 38° 56.669'n 21° 49.460'e Ψηλή Κορυφή (Βελούχι) 2313 – 2315 μ. ανάλογα με τον χάρτη
Βυζαντινή εκκλησία Αγίας Τριάδας. Στην πλατεία του Καρπενησίου, ο τωρινός μητροπολιτικός ναός ήταν ένα μικρό εκκλησάκι που χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα και το 1645 μετατράπηκε σε μεγάλο ναό από το διδάσκαλο του γένους Ευγένιο Γιαννούλη τον Aιτωλό. Στο εσωτερικό του σώζονται παλιές αγιογραφίες, ενώ στο προαύλιο της εκκλησίας δεσπόζει ο ανδριάντας του Γιαννούλη.
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019
Καρπενήσι – Γοργιανάδες ή Αγοριανάδες (ξωκλήσι Κοίμησης της Θεοτόκου ή Παναγίας της Μεσαμπελιάς.
Κορυσχάδες 940μ (παλαιό σχολείο και νυν μουσείο της Εθνικής Αντίστασης, έδρα της ΠΕΕΑ Μάρτιος 1944)
Κλδ25 38° 53.527n 21° 46.110e Γεφύρι του Ξερολύκου (1700) στον Καρπενησιώτη
Κλαυσί. Τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική του μάρτυρα Λεωνίδη (5ου αιώνα)
Βουτύρο. Αγία Παρασκευή η μεγαλύτερη εκκλησία της Ευρυτανίας.
Χλδ18 38° 52.774'n 21° 45.045'e ξωκλήσι Αγίου Ιωάννη με θέα στο Καρπενήσι
Νόστιμο (960μ)
(Παλιό) Μικρό Χωριό (900μ) 18-12-1942 η πρώτη μάχη αντίστασης στην Ευρώπη. Ο Άρης εναντίον 2000 Ιταλών. Σε αντίποινα οι Ιταλοί εκτέλεσαν 13 κατοίκους. Στις 13-01-1963 κατολίσθηση - τα σημάδια της οποίας φαίνονται ακόμα στην πλαγιά - κατέστρεψε το μισό χωριό και σκότωσε 13 κατοίκους.
Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.
Μεγάλο Χωριό (720μ). Ξωκλήσι Άϊ Θανάση. Γραφικά σπίτια και σοκάκια. Λαογραφικό Μουσείο.
Το γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη στο Καφενείο της Κυρά Παρασκευής (και εκμέκ κανταΐφι και μπανόφι) ή απέναντι στο Ρακόμελο.
Καρίτσα. Το «φαράγγι του Βόθωνα» και το μονότοξο «γεφύρι της Καρίτσας» 38° 48.387'n 21° 43.186'e (δεν το διασταύρωσα). Προς τον Προυσό λίγο πριν από το «Σπίτι του ποταμού», ο δρόμος διέρχεται από ένα ρέμα γεμάτο πλατάνια. Από εκεί, το γεφύρι δε φαίνεται, αλλά αν ακολουθήσουμε την κοίτη του, ανάποδα στη ροή του νερού, μετά από διακόσια μέτρα, θα βρεθούμε κάτω από τον θόλο του γεφυριού.
Χλδ66 38° 46.763'n 21° 40.853'e Γεφύρι Μπαλτά στα Διπόταμα. Μπαλτά από το Χάνι ή Κολοκύθα του πρωτομάστορα που σκοτώθηκε όταν κατέρρευσε το 1ο γεφύρι το 1892.
Λίγο πριν τα Διπόταμα, ο δρόμος ανηφορίζει – δίπλα στον Τρικεριώτη – προς το Χωριό Χελιδόνα.
Χελιδόνα. Η διαδρομή στο φαράγγι δίπλα στον ποταμό Τρικεριώτη.
Κλδ21 38° 45.261'n 21° 40.155'e Άγιος Γεώργιος, αρχή κακού χωματόδρ. 2χλμ προς Μικρό Πάντα Βρέχει
Μονή Προυσού ώρες επίσκεψης – καθημερινά 5:00 π.μ. – 6:30 μ.μ. "Σκαρφαλωμένο στο χείλος ενός κατακόρυφου βράχου, το πιο διάσημο προσκύνημα της Ρούμελης σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842 μ.Χ.) και συνδέεται με την εμφάνιση της εικόνας της Παναγίας από την Προύσα της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας. Στο μοναστήρι λειτουργεί μουσείο με εκθέματα εκκλησιαστικά, κειμήλια, ενώ στο καθολικό και το παρεκκλήσι-κρύπτη σώζονται τοιχογραφίες από το 13ο και το 18ο αιώνα. Απέναντι από τη μονή βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγ. Πάντων (1754) και το περίφημο Σχολείο των Ελληνικών Γραμμάτων"
Κλδ20 38° 44.043'n 21° 39.081'e αρχή μονοπατιού προς το φαράγγι Μαύρης Σπηλιάς απέναντι και πάνω από τα "σαλάμια".
Αν είχαμε χρόνο – και φως - θα πηγαίναμε μέχρι το χωριό Τόρνος.
Επιστροφή προς Ασπρόπυργο – Μυλωναίικα – (παράκαμψη) σιδερένια κρεμαστή γέφυρα τύπου ‘’Bailey’’, στη θέση «Στενά» - Αμπέλια – Αγία Βλαχέρνα (Ερκίστα μέχρι το 1930)
Χλδ65 38° 52.430'n 21° 39.049'e Τσαγκαράλωνα (θέα στη Λίμνη Κρεμαστών, στάση για φωτό)
Φιδάκια. Αν θέλουμε φαγητό, στάση στην Ταβέρνα – Ξενώνα Οιχαλία. (επιστροφή)
Αγαλιανός (γνωστές οι παραλίες του ?) – γέφυρα Επισκοπής – Επισκοπή – Δυτική Φραγκίστα – (παράκαμψη) Φτερόλακα (πινακίδα για Γεφύρι) – παραλία κοντά στο Γεφύρι Μανώλη
Βλχ63 38° 58.439'n 21° 33.686'e τέλος χωματόδρομου 680μ στο Σαραντόρεμα κάτω από Φτερόλακα
Βλχ64 38° 58.735'n 21° 33.708'e Γεφύρι Μανώλη στον Αγραφιώτη (1659, ανάμεσα στα χωριά του Δήμου Απεραντίων βάλτου και την Ανατολική Ευρυτανία) στον δρόμο για Παλαιοκάτουνο (επιστροφή).
Κρέντης, Η παραποτάμια διαδρομή δίπλα στον Αγραφιώτη προς τα χωριά των Αγράφων.
Κερασοχώρι – Χρύσω – Κερασοχώρι (χωματόδρομος) 13.32 χλμ. (παράκαμψη)
Βίνιανη. Ιστορικό Μουσείο με τις προτομές των υπουργών της Κυβέρνησης του Βουνού (1944).
Βίνιανη - Χρύσω 12χλμ (επιστροφή) από τις πιο όμορφες και λιγότερο γνωστές διαδρομές της Ευρυτανίας.
Νέα Βίνιανη – (παράκαμψη)
Βλχ61 38° 58.318'n 21° 40.998'e ανατολικά σε χωματόδρομο 2.36 χλμ προς το Γεφύρι της Βίνιανης
Βλχ62 38° 58.781'n 21° 41.895'e Γεφύρι Βίνιανης στον Μέγδοβα (ίσως το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα).
(επιστροφή) – Παρκιό – Καλεσμένο – Άνω Καλεσμένο – Καρπενήσι – Μακρακώμη – Λαμία – Κηφισιά.
Ένας μακρόστενος βράχος πεταμένος στη θάλασσα ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κρήτη.
Οι αρχαίοι Έλληνες την είπαν Ανεμόεσσα – γιατί άραγε… – Πορφυρία (από το πορφυρούν χρώμα που έβγαζαν βράζοντας τα κόκκινα κοχύλια) και Τετράπολη (από τις τέσσερις οχυρωμένες πόλεις της, το Ποτίδαιο ή Ποσείδιο (κοντά στη σημερινή Βωλάδα ή στο Απέρι ή στα Πηγάδια), την Αρκεσία ή Αρκέσεια (τη σημερινή Αρκάσα), την Βρυκούντα και τη Νίσυρο στα βόρεια (τη σημερινή νησίδα Σαρία που τότε ήταν ενωμένη με την Κάρπαθο).
Ο μύθος μιλάει για έναν κάτοικο του νησιού που έφτασε στον νεφεληγερέτη Όλυμπο κακήν κακώς, έγινε κολλητός με τον Δία τον μπερμπάντη και την υπόλοιπη θεϊκή παρέα και μετά από πολυήμερα γλέντια με αμβροσίες και νέκταρ σε ποτά και σε σφηνάκια, πήρε παραμάσχαλα και τους 12 μεθυσμένους και τους έφερε στο νησί του, που από τότε πήρε το όνομα Άρπαθος (από τον άρπαγα των θεών) και το βουνό πού είχε τα μητάτα του, Όλυμπο. Αργότερα δώσανε το όνομα και στο χωριό από κάτω αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το σημαντικό αυτό γεγονός θα έπρεπε να το αναφέρει ο Όμηρος. Του ξέφυγε.
Έγραψε όμως για την Κράπαθον στην Ηλιάδα (Ραψωδία Β, στίχοι 676-680)
... και η μετάφραση του Ιάκωβου Πολυλά.
Τους άνδρες απ’ την Νίσυρον, την Κάρπαθον, την Κάσον,
και απ’ τες Καλύδνες και απ’ την Κων την πόλιν του Ευρυπύλου
εδιοικούσε ο Άντιφος και ο Φείδιππος, βλαστάρια
του βασιλέως Θεσσαλού του γόνου του Ηρακλέους.
Κι είχαν τριάντα βαθουλά κατόπι τους καράβια.
Ο Όμηρος έγραψε επίσης για την Κράπαθο που βρισκόταν υπό Μινωική επιρροή, αργότερα υπήρξε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας μέχρι το 400 π.Χ. που κατακτήθηκε από τους γείτονες Ρόδιους. Από τότε πέρασαν κι άλλοι πολλοί από το νησί. Πέρσες, Μακεδόνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Γενοβέζοι, Βενετσιάνοι (την είπαν Scharpanto ή Scarpanto), Άραβες, Οθωμανοί (την έλεγαν Κερπέ), πειρατές, Ιταλοί (1912-1944). Οι περισσότεροι έφυγαν. Άλλοι πήγαν μετανάστες στην Αμερική. Λίγοι έμειναν να παλέψουν με τον άγονο τόπο τους.
Πιάσαμε στο Διαφάνι της Καρπάθου – τον 4ο προορισμό του φετινού μας αϊλαντ χόπινγκ – στις 12:40 το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Ιουλίου 2019.
Το έμπα στο κεντρικό λιμάνι – στα Πηγάδια – αδικεί την Κάρπαθο και όπως το βλέπεις από το πλοίο, σου θυμίζει περισσότερο το Παγκράτι με προβλήτα και λιγότερο λιμάνι του Αιγαίου! Εμείς ερχόμενοι από την Ρόδο, προτιμήσαμε το δεύτερο λιμάνι, στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, το Διαφάνι, όχι επειδή θέλαμε καλύτερη πρώτη εικόνα, αλλά γιατί είναι και το επίνειο της – σωστά διαβάσατε, «γυναίκα» είναι – Ολύμπου, μιάς όμορφης μικρής πόλης με σφιχταγκαλιασμένα σπιτάκια και πινελιές από εκκλησάκια κι εγκαταλελειμμένους ανεμόμυλους – σε σχήμα πέταλου – που κυλούν σαν πολύχρωμος (*) καταρράκτης στις απότομες πλαγιές του Προφήτη Ηλία, έτοιμα – λες – να πάρουν τον κατήφορο.
(*) πολύχρωμα πιά και όχι στο φυσικό χρώμα της πέτρας όπως παλιά, για να είναι αθέατα από τους πειρατές.
Για τη διαμονή μας επιλέξαμε την Όλυμπο – στο βόρειο τμήμα του νησιού – και συγκεκριμένα το όμορφο και εντυπωσιακό «Αρχιπέλαγος» κάτω από τους ανεμόμυλους με θέα στη δυτική πλευρά του χωριού, στις απόκρημνες ακτές που θύμιζαν λίγο Σαντορίνη και Φολέγανδρο, στο φουρτουνιασμένο Καρπάθιο πέλαγος και στο ηλιοβασίλεμα! Στο κατάλυμα καταλήγει χωματόδρομος μέτριας βατότητας. Κατεβαίνει και χαμηλό συμβατικό αυτοκίνητο με προσοχή σε 2-3 μικρές νερολακούβες. Μείναμε στο διώροφο διαμέρισμα 3 (Ποσειδών). Η θέα από τις βεράντες και τα μπαλκόνια ήταν καταπληκτική.
Το κτήριο εσωτερικά και εξωτερικά έχει πολλά σκαλοπάτια που θα προβληματίσει αυτούς που έχουν κινητικά προβλήματα. Το κατάλυμα είχε αρκετά σημάδια φθοράς που χρειάζονται συντήρηση.
Τις 2 πρώτες ημέρες δεν καταφέραμε να συνδεθούμε στο ιντερνέτ αν και το σήμα (2/5 στο πάνω δωμάτιο και 5/5 στο κάτω σαλόνι) ήταν καλό. Το καταφέραμε τις 2 επόμενες ημέρες.
Η ιδιοκτήτρια η κα Ευγενία και η Χριστιάνα από την Γκάνα ήταν εξυπηρετικότατες.
Πληρώσαμε 100 ευρώ την βραδιά. Η προσφορά στο www.booking.com για το ίδιο χρονικό διάστημα με την έκπτωση genius 10% ήταν 108 ευρώ.
Την Κυριακή 14 Ιουλίου, αφήσαμε την Όλυμπο και ξεκινήσαμε για μία τελευταία αποχαιρετιστήρια βόλτα στο νησί. Κατεβήκαμε μέχρι τo Μεσοχώρι, επιστρέψαμε προς Σπόα και φωτογραφήσαμε τα Άπελλα από ψηλά αυτή τη φορά, γιατί βλέπαμε στο βάθος το «Πρέβελης» - το πλοίο που θα μας πήγαινε Πειραιά – να έρχεται από το Διαφάνι. Καταλήξαμε στο λιμάνι αναχώρησής μας στα Πηγάδια και φορτωθήκαμε στο «Πρέβελης» για την… κρουαζιέρα της επιστροφής που μας θύμισε άλλες εποχές. Τότε που ανεβαίναμε στα πλοία και ξεχνούσαμε πότε φύγαμε, που πάμε, πότε και αν θα φτάσουμε. Το πλοίο απέπλευσε από το λιμάνι στις 10:20 το πρωί, έπιασε Κάσο, Σητεία, Ηράκλειο (απόγευμα), Ανάφη (μεσάνυχτα), Σαντορίνη (πρωινές ώρες), Μήλο (ξημερώματα) και κατέληξε στο λιμάνι του Πειραιά, τη Δευτέρα το μεσημέρι στις 12:00 μετά από 26 ώρες ταξίδι!
Μας άρεσε η Κάρπαθος. Ήταν μία ευχάριστη έκπληξη – ειδικά για την Άννα που πίστευε ότι είναι πολύ μακριά για διακοπές! Προσφέρει δε τα πάντα. Γραφικά χωριά, μονοπάτια και κορυφές για περπάτημα, ήρεμες εξωτικές παραλίες που θυμίζουν Καραϊβική και έρημες βοτσαλιές που φτάνεις από ενδιαφέρουσες χωμάτινες διαδρομές δασικές ή μη. Ένα τοπίο που θυμίζει περισσότερο ορεινή ηπειρωτική Ελλάδα παρά νησί του Αιγαίου.
Μας άρεσαν…
Το εντυπωσιακό ανάγλυφο στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού και ειδικά στο βόρειο τμήμα.
Η Όλυμπος όλες τις ώρες της ημέρας με ομίχλη ή χωρίς.
Η εικόνα της Ολύμπου στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία ερχόμενοι από την Αυλώνα.
Οι πολύχρωμες παραδοσιακές φορεσιές των γυναικών της Ολύμπου.
Το ηλιοβασίλεμα από όλες τις δυτικές παραλίες ή τις πλαγιές της Καρπάθου.
Οι χωμάτινες διαδρομές προς Φορόκλι, Νάτη, Άγιο Μηνά, Κυρά Παναγιά και από Διαφάνι προς Βανάντα..
Η εντυπωσιακή ασφάλτινη φιδίσια διαδρομή από Όλυμπο – Σπόα – Άπελλα – Απέρι τις πρωινές ώρες. Το απόγευμα έχει πολλά σκιερά σημεία που την αδικούν.
Η ασφάλτινη διαδρομή από Αρκάσα προς Μεσοχώρι και από Μεσοχώρι προς Σπόα το απόγευμα. Το πρωί έχει πολλά σκιερά μέρη..
Οι παραλίες Διακόφτη – όταν δεν φυσάει και δεν σε μαστιγώνει αλύπητα η άμμος – Μιχαλιού Κήπος, Δαματρία, Φορόκλι, Άγιος Μηνάς και η πιο κοσμοπολίτικη Κυρά Παναγιά.
Από τα υπόλοιπα χωριά, μας άρεσαν το Απέρι και – λιγότερο – το Μεσοχώρι.
Δεν μας άρεσαν…
Τα πολλά εγκαταλελειμμένα σπίτια – αφημένα στην τύχη τους και στη φθορά του χρόνου – στην όμορφη Όλυμπο.
Τα Πηγάδια, που θύμιζαν περισσότερο άναρχη συνοικία της Αθήνας παρά χωριό του Αιγαίου.
Για να βρούμε τις παραλίες του Διακόφτη, ρωτήσαμε τετρακίνητο λουόμενο. Το GPS μας έστελνε σε εγκαταστάσεις της αεροπορίας και η μία πινακίδα στο πουθενά!
Που δεν χρησιμοποίησα αρκετά την GoPro – την μικροσκοπική βιντεοκάμερα – στις όμορφες οδικές διαδρομές και ειδικά στις παραλίες που φύσαγε αρκετά. Δεν έχω gimbal – εξάρτημα σταθεροποίησης – και είναι αδύνατον να κρατήσω ακίνητες τις βαριές Nikon σε δυνατό αέρα. Γκάφα μου.
Το «Πρέβελης», το παλιό (από το 1980) βαπόρι που μας πήγε – όχι στην Περσία – από την Ρόδο στην Κάρπαθο και αργότερα από την Κάρπαθο στον Πειραιά. Μας ταξίδεψε στα νιάτα μας αλλά πιστεύω ότι ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού για τις αμμουδιές τις Ινδίας.
Η Κάρπαθος δεν είναι εύκολος προορισμός. Όχι τόσο λόγω απόστασης, όσο των λίγων ακτοπλοϊκών δρομολογίων από το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά. Τα δρομολόγια το καλοκαίρι είναι μόνο τρία την εβδομάδα. Το χειμώνα λιγότερα και εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες. Πιάνουν δε σε πολλά λιμάνια με αποτέλεσμα το ταξίδι να είναι πολύωρο – 26 ώρες το ταξίδι της δικής μας επιστροφής– και κουραστικό που σε υποχρεώνει να νοικιάσεις καμπίνα, ανεβάζοντας υπερβολικά το κόστος των εισιτηρίων.
Αν η Κάρπαθος είναι ο μοναδικός σας προορισμός διακοπών και δεν σας ενοχλεί να κουβαλάτε βαλίτσες από και προς το αεροδρόμιο ίσως συμφέρει να έρθετε αεροπορικώς και να νοικιάσετε αυτοκίνητο στο νησί. Μπορείτε επίσης να στείλετε το φορτωμένο σας αυτοκίνητο «ασυνόδευτο» κι εσείς να πάτε στο νησί αεροπορικώς. Εμάς δεν μας άρεσαν αυτές οι λύσεις, οπότε:
Παραλίες. Από τις πολλές παραλίες της Καρπάθου, ξεχωρίσαμε:
Νότια τις αμμουδιές, Διακόφτης, Δαματρία, Μιχαλιού Κήπος.
Βόρεια τις βοτσαλιές, Φορόκλη, Άγιος Μηνάς, Βανάντα.
Παραλίες περιγραφή Βίντεο - όχι δικό μας - με καλή και αναλυτική παρουσίαση μερικών παραλιών του νησιού
Η Κανακαρά και ο κανακάρης της Καρπάθου http://www.aegeanislands.gr/el/islands/tradititions-karpathos/fests.html
Στην Κάρπαθο κανακάρη(δ)ες ονομάζονταν επί Τουρκοκρατίας οι πλούσιοι γαιοκτήμονες, τάξη ισχυρή σε κάθε κοινότητα από την οποία προερχόταν οι προεστοί με θρησκευτική, διοικητική, δικαστική και νομοθετική εξουσία.
Ως τις αρχές του 20ού αιώνα οι κανακάρη(δ)ες βρίσκονταν στην κορυφή της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας: ήταν ιδιοκτήτες εκκλησιών, ανεμόμυλων, νερόμυλων, κτημάτων και απολάμβαναν ειδικών προνομίων. Όπως στην Όλυμπο, που οι οικίες τους βρισκόταν σε περίοπτη θέση με θέα τη θάλασσα, ενώ σύμβολο της κοινωνικής τους ισχύς ήταν η ιδιόκτητη εκκλησία στο κέντρο του οικισμού, η Κοίμηση Της Θεοτόκου, με αποκλειστική μάλιστα χρήση. Για την κανακαρά και τον κανακάρη ίσχυε ένα ιδιαίτερο κληρονομικό σύστημα, το έθιμο των πρωτοτοκίων οι διατάξεις του οποίου είχαν ψηφιστεί με απόφαση των δημάρχων της Καρπάθου στις 8 Φεβρουαρίου 1864.
Βασικό ζητούμενο ήταν να διατηρηθεί ακέραιη η γονική περιουσία που κάθε σύζυγος είχε κληρονομήσει από τους γονείς του. Ο πρωτότοκος γιος, ο κανακάρης, θα έπαιρνε την περιουσία του πατέρα του, ο οποίος την είχε πάρει από τον δικό του πατέρα. Αντίστοιχα, η σύζυγος ήταν υποχρεωμένη να προικίσει την πρωτότοκη κόρη της, την κανακαρά, με την περιουσία –σπίτι, κτήματα, έπιπλα, ρουχισμό, λίγα χρήματα και πολύτιμα αντικείμενα– που είχε λάβει από τη δική της μητέρα.
Αυτή η πρακτική που συνδέεται με τη μεταβίβαση ονομάτων και την άνιση κατανομή της περιουσίας προς όφελος των πρωτότοκων, εξέφραζε έναν αμυντικό μηχανισμό συγκέντρωσης και διατήρησης των οικονομικών-περιουσιακών δυνάμεων της οικογένειας. Είχε την αποδοκιμασία της Εκκλησίας ως εξοντωτική και άδικη για τα υπόλοιπα παιδιά που, μην έχοντας περιουσία δεν μπορούσαν να κάνουν οικογένεια και είτε αναγκαζόταν να μεταναστεύσουν είτε να υπηρετήσουν, στα χωράφια των πρωτότοκων σαν εργάτες. Μάλιστα, όχι μόνο η εκκλησία, αλλά και ο καδής, ο μουσουλμάνος ιεροδικαστής, παρενέβαιναν με έκδοση εγκυκλίων και ανάμειξη στη διευθέτηση κληρονομικών διαφορών. Το έθιμο περιορίζεται μετά το 1920 με αντίθετη πρακτική κληροδότησης που επικρατεί σε όλο σχεδόν το νησί, ώσπου και καταργείται οριστικά το 1947 με την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου και την εφαρμογή διατάξεων του αστικού κώδικα της ελληνικής νομοθεσίας σε θέματα γονικών μεταβιβάσεων.
Το γλωσσικό ιδίωμα της Καρπάθου. http://www.aegeanislands.gr/el/islands/tradititions-karpathos/fests.html
Σύμφωνα με τον καθηγητή Πανεπιστημίου του Αιγαίου κ. Κωνσταντίνο Μηνά αποδεικνύεται από τις επιγραφές που βρέθηκαν στην Κάρπαθο, πως οι παλιότεροι Έλληνες κάτοικοί της ήταν Δωριείς. Το δωρικό γλωσσικό υπόστρωμα αναφαίνεται μέσα από τα σημερινά της γλωσσικά ιδιώματα. Δωρικά γλωσσικά κατάλοιπα είναι:
1. Tο α (αντί η) σε τοπωνύμια όπως Δαματρία, Αχούσα, Κάπος, Χαλές και σε κοινές λέξεις όπως η κυνομαλέα (=φασκομηλιά), η μπακκουνία (=μηκωνία), σακκάτζω (=εγκλείω αιγοπρόβατα σε περίβολο), συνομάλικος.
2. H διατήρηση της προφοράς τού "ο" ως "ου",
π.χ. βρούλλο, γούπιας.
3. H τροπή του "ε" σε "ι", π.χ. (φλέβα) Bλία, (αγκαλέα) ανγκαλία, (λέγω) λίω. 4. Η αφομοίωση του ερρίνου με τα επόμενα άηχα στιγμιαία, π.χ. (δαγκάννω) βακκώ, τοκ κόσμο, συππέθθερος, τοπ πόνο, λύννουτται, ελύννουττο, τοι τοίχο.
Αναμφισβήτητα, εξ άλλου, κατάλοιπα της αρχαίας Ελληνικής είναι η
α) διατήρηση του τελικού ν, π.χ. ήρτεν έναν απίδδικ κ’ ήφαει την αμυγδαλέα,
β) η διατήρηση της προφοράς των διπλών συμφώνων, π.χ. άμμος, άλλος,
γ) η προφορά των συμφωνικών συμπλεγμάτων βγ, βδ, γδ, ργ, ρδ ως bg, bd, γd, pq, pd, π.χ. ραβdί,εβdoμά, γdέρω, αpga, σκόρdos,
d) η διατήρηση της ρηματικής κατάλ. –(σ)oυσιν και της σχηματισμένης αναλογικά προς αυτήν κατάλ. –σα-σιν, π.χ. λύννουσιν, θέννα λύσουσιν, ελύσασιν και
ε) πλήθος λεξιλογικών αρχαϊσμών(π.χ. ανοbria, εικάτζω, κωλύω, (ε)παίρομαι)
Αντιγράφω μερικές πληροφορίες από το προηγούμενο κείμενο:
- Αυτό που ξεχωρίζει στην Κάρπαθο, είναι οι γυναίκες της, ιδιαίτερα στην Όλυμπο. Αυτές κρατάνε το νοικοκυριό και γενικά το χωριό, είναι ντυμένες με τις ντόπιες φορεσιές τους κάνουν όλες τις δουλειές και μοιάζουν να συντηρούν την παράδοση της μητριαρχίας. Δεν είναι ακριβώς άγριες αλλά προσεγγίστε τες με προσοχή, θέλουν σεβασμό και κατανόηση – τις αγάπησα για την αυθεντικότητά τους. Στην Όλυμπο αναζήτησε και τον τσαγκάρη που φτιάχνει τα στιβάνια τους (που τα φοράνε χειμώνα καλοκαίρι). Αυτές οι δερμάτινες μπότες είναι μικρά έργα τέχνης. Και αντέχουν.
-ΑΤΜ και βενζινάδικα διαθέτουν μόνο τα Πηγάδια, στα νότια του νησιού. Οργανώσου λοιπόν.
- Οι διαδρομές γίνονται σε δρόμους στενούς και γεμάτους στροφές. Αλλά με απίστευτη θέα δεξιά και αριστερά. Ψηλά βουνά, χαράδρες και παραλίες κάτω χαμηλά. Χάρτης μαζί σου οπωσδήποτε.
- Τα ξενοδοχεία γενικώς είναι στο όριο της εξυπηρέτησης και των παροχών. Τα πρωινά τους σίγουρα επιδέχονται βελτιώσεις (τώρα ανοίγουμε μεγάλη κουβέντα...). Ζήτησε ότι σου ανήκει, θα τους βοηθήσεις να διορθώσουν τα κακώς κείμενα.
- Στην Κάρπαθο δεν ξαναπάς εύκολα. Αλλά την θυμάσαι για πάντα. Για την άγρια ομορφιά της, για τις ωραίες της θάλασσες, για την αυθεντικότητά της.
Καύσιμα
Στο διαδίκτυο κάποιοι έγραφαν για προβλήματα επάρκειας βενζίνης επειδή τα πρατήρια είναι λίγα και κάποιες ημέρες ξεμένουν! Στο https://fuelgr.gr/web/ παρουσίαζε μόνο ΕΝΑ πρατήριο (ΕΚΟ) στο δρόμο Πηγάδια - Μενετές (Πλατύολο)!
Εμείς – εκτός από την ακριβή τιμή – δεν είχαμε πρόβλημα. Συμπληρώσαμε απλή αμόλυβδη βενζίνη στην 1η ΕΚΟ (λίγο πιο κάτω έχει και 2η, με πιο ακριβές τιμές!) στον κεντρικό δρόμο από Σπόα προς τα Πηγάδια Καρπάθου – λίγο πριν τα Πηγάδια – 29.22 λίτρα x 1.780 = 52 € (118 χλμ) και γεμίσαμε πάλι στην Κηφισιά στην ΕΚΟ (Τατοϊου) με 51.34 λίτρα απλής αμόλυβδης βενζίνης x 1,615 = 82,91 € (270,3 χλμ). Συνολικά στην Κάρπαθο διανύσαμε 388,30 χλμ, καταναλώσαμε 80,56 λίτρα απλής αμόλυβδης βενζίνης και πληρώσαμε 134,91 €. Μέσος όρος κατανάλωσης 20.75 λίτρα / 100 χλμ.
Φαγητό:
Από τα δημοφιλέστερα πιάτα είναι οι μακαρούνες (χειροποίητα ζυμαρικά. Συνόδευσαν το φαγητό μας σε δύο ταβέρνες και δεν μας ενθουσίασαν) με σιτάκα (γαλακτοκομικό προϊόν που μοιάζει με γιαούρτι) ή σάλτσα από τηγανητά κρεμμύδια και οι χυλοπίτες. Ακολουθούν κολοκυθοπούλια (κολοκυθοανθοί), φρέσκα ψάρια ("Καρπάθιοι” ή Σκάροι που υπάρχουν μόνο στο Καρπάθιο πέλαγος μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη, σαρδέλες, σαργοί και βλάχοι), κακκαβιά, κατσικάκι κοκκινιστό με πατάτες και όλα τα πιάτα µε κατσίκι, οφτό (κατσίκι γεμισμένο με ρύζι, συκωτάκια και μυρωδικά που ψήνεται όλη τη νύχτα στον ξυλόφουρνο), δρίλλα (γιαούρτι από κατσικίσιο γάλα που συνοδεύει το οφτό), γιαχνί οφτό (βυζάντι - γεμιστό αρνί με πλιγούρι σε ξυλόφουρνο), αρνάκι στιφάτο (σιγοψημένο στο φούρνο με κρεμμύδια και ξίδι), χόνδρο (κρέας με αλεσμένο σιτάρι), ομελέτα με τσιμέτες (σπαράγγια), αλόχορτα (μικρά χόρτα σαν σαλάτα), ρεβιθοσαλάτα, φακόρυζο, ντολμαδάκια, πιτιά με τυρί ή χόρτα, τούρτες (πίτες με φύλο που μοιάζει με κουρού, μυζήθρα και σουσάμι), κοπέλες ή λαχανοπίτια (τρίγωνες χορτόπιτες, το χειμώνα με σπανάκι ή πράσο, το καλοκαίρι με βλίτα ή κολοκυθάκια), ψιλοκούλουρο και το κρεμμυδόψωμο. Τα καρπαθιώτικα τυριά έχουν έντονη γεύση. Τα πιο διαδεδομένα είναι το πολύ μαλακό μανούλι, το αρμυροτύρι (αρμυρό σκληρό τυρί), το μαγαρό, το μεριάρι και το σπεριάρι. Μπορείτε να τα συνοδεύσετε µε ντόπιο κρασί, το ημίγλυκο ερυθρό κρασί που παράγεται κυρίως στην ορεινή Κάρπαθο, στον Όθο και στη Βωλάδα με πιο γνωστές τις ποικιλίες αθήρι, φωκιανό, το Κρητικό θραψαθήρι και την Κυκλαδίτικη γαϊδουριά. Από τις λευκές ποικιλίες, το στρογγυλάθηρο, το καράτο, το κολοκυθάτο, το κώτικο και το συρίγγι. Μέλι: Στα καλοκαιρινά μέλια κυριαρχεί το θυμάρι, στα ανοιξιάτικα το φασκόμηλο και στα χειμερινά το «έρικα» (ρίκι). Καρπάθικα Γλυκά: Ο Μπακλαβάς της Καρπάθου (δεν μοιάζει με τον κλασσικό μπακλαβά αλλά με κρητικές δίπλες πασπαλισμένες με καρυδόψυχα), λουκουμάδες, ξεροτήγανα αλλά και σουσαµόµελο, που σερβίρεται στους γάμους.
Το φαγητό που εμείς φάγαμε στην Κάρπαθο – στις ταβέρνες που καθίσαμε – δεν μας ενθουσίασε.
Blue Restaurant Café (Διαφάνι, 4-1=3/5), το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Ιουλίου 2019. Μύλος Ταβέρνα (Όλυμπος, 3/5), στις 7 το απόγευμα της Παρασκευής 12 Ιουλίου 2019. Blue Garden (Όλυμπος, 3/5), το μεσημέρι του Σαββάτου 13 Ιουλίου 2019.
Αν ενδιαφέρεστε για τις κριτικές μας στο TripAdvisor, πιέστε (click) πάνω στην επωνυμία της κάθε ταβέρνας.
Αν βαρέθηκες το διάβασμα μοναδικέ και πιστέ μου αναγνώστη, πίεσε στην εικόνα που ακολουθεί να δείς το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επίλεξε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.
000 35° 44.532'n 27° 10.260'e διαμερίσματα "Όλυμπος Αρχιπέλαγος".
56 35° 44.403'n 27° 09.932'e Φίσες ή Φύσες, κάτω από την Όλυμπο. Κατεβαίνει χωματόδρομος.
Η Όλυμπος ή Έλυμπος, αετοφωλιά στη ράχη του χρόνου. Εκτεθειμένη στους πελαγίσιους αέρηδες. Πάνω σε μια τραχιά και απόκρημνη ράχη. Ένας οικισμός ακροβάτης. Τα σπίτια του κατεβαίνουν την κορυφογραμμή, σφιχτά «δεμένα» μεταξύ τους και «σφηνωμένα» γερά πάνω στον βράχο. Δύσκολος τόπος, άγριος, μα καλά προφυλαγμένος από πειρατές και επιδρομείς. Η Όλυμπος της Καρπάθου, ένα πραγματικό αξιοθέατο: ένας μεσαιωνικός οικισμός (του 9ου αιώνα) που αντιστέκεται στον χρόνο. Ίσως ο πιο εντυπωσιακός του Αιγαίου.
Η Όλυμπος, ατίθαση και απομονωμένη στο βορρά, με τα ασπρισμένα σοκάκια, τις περήφανες κυράδες της που φορούν τις παραδοσιακές στολές με τις πλουμιστές μαντίλες, τους πολυφωτογραφημένους ανεμόμυλους σε ευθεία γραμμή και τα γραφικά ξωκλήσια. Τα χιλιόχρονα έθιμα, το αρχαϊκό γλωσσικό ιδίωμα και η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική κάνουν τον οικισμό ένα ζωντανό λαογραφικό μουσείο. Επίνειο της Ολύμπου είναι το γραφικό ψαροχώρι Διαφάνι, το δεύτερο λιμάνι του νησιού
μονοπάτι…
6. Όλυμπος–κορυφή Προφ.Ηλία.Αφετηρία: χωριό Όλυμπος. Τέρμα: κορυφή Προφήτη Ηλία. Μήκος διαδρομής: 2 χλμ. Διάρκεια διαδρομής: 1,5 ώρα. Υψομετρική διαβάθμιση: 260 μ. – 719 μ. Τύπος διαδρομής: μονοπάτι. Σήμανση: καλή (κόκκινες πινακίδες κατεύθυνσης). Βαθμός δυσκολίας: αρκετά χαμηλός. Βλάστηση: χαμηλή θαμνώδης. Ενδιαφέροντα σημεία: οι μύλοι στην έξοδο της Ολύμπου και η εξαιρετική θέα κατά μήκος της διαδρομής η οποία γίνεται μαγευτική στην κορυφή του Προφήτη Ηλία με το ομώνυμο εκκλησάκι.
570 35° 45.645'n 27° 10.768'e ξωκλήσι Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης με πανοραμική θέα. Ο χωματόδρομος απέναντι (ανατολικά) κατεβαίνει προς την βοτσαλιά Βανάντα. Από Βανάντα μπορούμε να συνεχίσουμε προς Διαφάνι – Παπά Μηνά – επιστροφή πάλι στο Διαφάνι – Όλυμπος
Το οροπέδιο της Αυλώνας (Αυλώνα= στενή δίοδος)
571 35° 46.422'n 27° 10.828'e Δύο χιλιόμετρα από την Όλυμπο βρίσκεται η Αυλώνα, παραδοσιακός αγροτικός οικισμός της Ελλάδος. Εδώ θα γυρίσετε το χρόνο πίσω. Θα δείτε πως ζούσαν και πώς δούλευαν τη γη οι αγρότες της Καρπάθου. Στην Αυλώνα θα βρείτε χωριάτικο – οικογενειακό Καφενείο -Ταβέρνα που σας προσφέρει ντόπιες γεύσεις, που δεν έχετε ξαναδοκιμάσει.
Όλυμπος – Αυλώνα μικρή διαδρομή με θέα τα δύο χωριά.
Όλυμπος – Σπόα δρόμος χωρίς βλάστηση με καλή θέα και στις δύο πλευρές του νησιού
μονοπάτι…
9. Αυλώνα–αρχαία Βρουκούντα. Αφετηρία: οικισμός Αυλώνα. Τέρμα: αρχαία πόλη Βρουκούντας. Μήκος διαδρομής: 4,2 χλμ. Διάρκεια διαδρομής: 1,5 ώρα. Υψομετρική διαβάθμιση: 300 μ. – 20 μ. Τύπος διαδρομής: μονοπάτι (3,6 χλμ.), χωματόδρομος (560 μ.). Σήμανση: καλή (κόκκινες πινακίδες κατεύθυνσης). Βαθμός δυσκολίας: μέτριος. Βλάστηση: χαμηλή θαμνώδης. Ενδιαφέροντα σημεία: το καλντερίμι που συναντάται κατά μήκος της διαδρομής, ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας πόλης Βρουκούντας στον οποίο σώζονται δεκάδες λαξευτοί τάφοι, ερείπια τειχών και οχυρώσεων καθώς και τμήματα των ελληνιστικών τειχών της και το πανέμορφο υπόγειο εκκλησάκι του Αϊ Γιάννη.
Στην αρχή του μονοπατιού, χώρος στάθμευσης με ξύλινη πινακίδα και ξερολιθιές σε κάθε πλευρά. Η λεωφόρος για τη Βρoυκούντα.
Δεν είναι ένα απλό μονοπάτι, είναι κανονική λιθόστρωτη λεωφόρος. Δεν είναι εύκολο να ακολουθείς μιαν αρχαία οδό και να μη συγκινείσαι. Δεν είναι τυχαίο ότι παρά τους αιώνες που πέρασαν, οι άνθρωποι εξακολουθούν να περπατάνε πάνω σε αυτό τον δρόμο για να προσκυνήσουν στον Άϊ Γιάννη στη Βρoυκούντα κάθε 27-29 Αυγούστου, όπως ακριβώς έκαναν και οι πρόγονοί τους. Τώρα αν η πορεία είναι 1 ώρα και 25 λεπτά λίγο μας ενδιαφέρει. Από την Αυλώνα ακολουθείτε τον κεντρικό χωματόδρομο βόρεια. Σε 500 μέτρα στον ίσκιο μιας συκιάς, υπάρχει μεγάλη ευανάγνωστη ταμπέλα που δείχνει αριστερά για Βρουκούντα. Μπαίνετε ανάμεσα σε ξερολιθιές, μετά από λίγο στρίβετε δεξιά και οι μπλε- κόκκινες γραμμές θα σας οδηγήσουν σε ένα πηγάδι με βρόχινο νερό για ανθρώπους και ζώα. Αφού το περάσετε θα μπείτε στη λιθόστρωτη λεωφόρο κατηφορίζοντας για τη θάλασσα. Στην ταμπέλα που δείχνει για το μνημείο με τις ασπίδες κάντε την παράκαμψη. Θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό έτσι όπως είναι ανάγλυφες στον βράχο και από κάτω χάσκει μια λαξευτή τρύπα, κάνοντας το μέρος να μοιάζει με τόπο θυσίας. Σκόρπιες πέτρες παντού γύρω σπαράγματα μιας αρχαίας συνοικίας-γειτονιάς… κανείς δεν ξέρει. Πριν μπείτε στη μεγάλη κατηφόρα που θα σας οδηγήσει στην ιερή Βρουκούντα, ένας βράχος με πεζούλι και σκιά οριοθετεί το μέσον περίπου της διαδρομής. Έχετε φτάσει στη Χοντρή Βουλα. Σε 30 λεπτά φτάσατε.
572 35° 48.160'n 27° 09.901'e Άγιος Γιάννης στη Βρουκούντα (αρχαία Βρυκούς) χωμένος 100 σκαλοπάτια μέσα στη γη. Τα ερείπια της αρχαίας πόλης εκτείνονται σε βραχώδες επίμηκες ακρωτήριο, στο άκρο του οποίου βρίσκεται η σπηλαιώδης εκκλησία του Αγίου Ιωάννη. Διατηρείται σε μεγάλο ύψος τμήμα του οχυρωματικού περίβολου ισοδομικής τοιχοποιίας (4ος αι. π.X.), επίσης θαλαμοειδείς λαξευτοί τάφοι και κοντά στο μονοπάτι που οδηγεί στη Βρουκούντα μνημειώδης λαξευτός τάφος διακοσμημένος με ανάγλυφες αψίδες και ξίφη. Τη συνέχιση της κατοίκησης κατά τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους μαρτυρούν τα λείψανα τριών βασιλικών. Τρεις ακόμη βασιλικές έχουν εντοπιστεί βορειότερα, στο φυσικό λιμάνι του Tριστόμου, έδρα πιθανώς στην αρχαιότητα του παροδιακού ιερού του Ποσειδώνος Πορθμίου.
Από την Όλυμπο ακολουθείστε βόρεια πορεία. Μετά από ένα γρήγορο ανέβασμα κι ένα μικρό κατέβασμα, στο προσκήνιο μπαίνει η Αυλώνα κρυμμένη σε ένα οροπέδιο, που με δυσκολία διακρίνει κανείς τα σπίτια, αφού χρωματικά παραλλάσσονται στον γκριζοκάστανο βράχο. Εκεί, στη μεγάλη σκιά της συκιάς υπάρχει η πινακίδα που οδηγεί στην αρχαία Βρυκούντα. Μία πεζοπορική διαδρομή πρόκληση. Η πεμπτουσία όμως ότι βαδίζετε σε μία πανάρχαια λεωφόρο, αυτή που οδηγούσε σε ένα από τα κέντρα της Τετράπολης, την αρχαία Βρυκούντα..
57 35° 47.953'n 27° 10.169'e παραλία στην Βρουκούντα
58 35° 49.151'n 27° 12.556'e παραλία στο Τρίστομο
573 35° 47.060'n 27° 11.628'e ξωκλήσι Αγίου Γεωργίου μετά την Αυλώνα
59 35° 46.679'n 27° 12.657'e Χώρος αναστροφής σε άγνωστη (ανατολική) παραλία στον χωματόδρομο από Βανάντα
60 35° 46.274'n 27° 12.568'e Βανάντα, βοτσαλιά με αρμυρίκια. Από το Διαφάνι, ωραία μικρή παραλιακή διαδρομή σε βατό χωματόδρομο 2 περίπου χλμ μέσα σε δάσος με θέα στη θάλασσα. Υπάρχει και πηγή που εμείς δεν την είδαμε.
611 35° 45.515'n 27° 12.532'e Διαφάνι, δημοτικό σχολείο.
61 35° 45.340'n 27° 12.622'e Διαφάνι (παραλία στο 2ο λιμάνι).
00 35° 45.332'n 27° 12.824'e Διαφάνι, το 2ο λιμάνι, 70 χλμ. από τα Πηγάδια το κύριο λιμάνι.
62 35° 45.127'n 27° 12.912'e δίπλα στο λιμάνι, κάτω από τον χωματόδρομο προς Παπά Μηνά
63 35° 44.200'n 27° 13.046'e Παπά Μηνά (Απόκαμπος), τέλος του 4.7 χλμ χωμ/μου από το Διαφάνι
Η Θαλασσόδεντρα (ή Θαλασσόπουντα των ντόπιων, από το ομώνυμο ακρωτήρι), δίπλα στο Διαφάνι. Την προτιμούν για τη σκουρόχρωμη άμμο της, τα δέντρα που φτάνουν μέχρι το νερό και την ησυχία.
631 35° 44.413'n 27° 11.838'e εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου της Μέλλαινας
Η διαδρομή από την Όλυμπο (ή Έλυμπο, όπως τη λένε οι ντόπιοι) προς τα Σπόα – και αντίστροφα – κινείται ψηλά, πάνω στη ραχοκοκαλιά της Καρπάθου με την άγρια ομορφιά της. Δυτικά οι χωματόδρομοι οδηγούν στα αγροτικά μετόχια Αχαμάντια, Αργώνι, Πέι με τους απότομους γκρεμούς. Ανατολικά, χωματόδρομοι κατηφορίζουν προς τις βοτσαλωτές παραλίες Αγνόντια, Άγιος Μηνάς, Νάτης και Φορόκλι. Γύρω από την Όλυμπο, γκρίζα βουνά με μυτερές κορυφές και «κρεμασμένους» ανεμόμυλους συμπληρώνουν το ιδιαίτερο τοπίο.
παράκαμψη…
641 35° 43.802'n 27° 11.257'e Ξωκλήσι της Παναγίας στον χωματόδρομο προς Φορόκλι
64 35° 42.778'n 27° 12.089'e Φορόκλι 1, κατεβαίνει χωματόδρομος από τον κεντρικό δρόμο Όλυμπος – Σπόα
65 35° 42.443'n 27° 11.948'e Φορόκλι 2, δρόμος από Φορόκλι 1. Ο δρόμος ΔΕΝ συνεχίζει προς τη διπλανή Νάτη
Το όνομά της το πήρε από τους φόρους που κάποτε εισπράττονταν στην περιοχή και έχει δύο παραλίες: η αριστερή έχει δέντρα, η δεξιά και πιο απάνεμη, βράχια και γκρίζα άμμο με βότσαλα.
Επιστροφή στον κεντρικό ασφαλτόδρομο…
παράκαμψη…
66 35° 41.908'n 27° 11.425'e Νάτη ή Νάτι, μεγάλη ερημική βοτσαλιά από τον χωματόδρομο που κατεβαίνει στον διπλανό Άγιο Μηνά. Επιστροφή στη χωμάτινη διασταύρωση και συνέχεια προς Άγιο Μηνά.
67 35° 41.400'n 27° 11.416'e Άγιος Μηνάς χωματόδρομος από τον κεντρικό δρόμο Όλυμπο - Σπόα, όμορφη σκούρα βοτσαλωτή παραλία με λίγα αρμυρίκια για σκιά και μερικές ομπρέλες, θέα από το εκκλησάκι στα βράχια αριστερά της στον χωματόδρομο από Νάτη. Στον μικρό ελαιώνα πίσω της 2 Ταβέρνες Anemos Sunrise 5/5 και Σωτήρης με καλές κριτικές. Ο χωματόδρομος συνεχίζει προς Αγνώντια.
68 35° 40.786'n 27° 11.083'e Λάλα, δεν βλέπω να κατεβαίνει δρόμος
69 35° 40.092'n 27° 10.611'e Αγνώντια, χωματόδρομος 5 χλμ από τον Άγιο Μηνά ή 3.6 χλμ από τον κεντρικό Όλυμπος – Σπόα
70 35° 39.998'n 27° 10.351'e άγνωστη, δεν βλέπω δρόμο
Επιστροφή στον κεντρικό ασφαλτόδρομο…
Τα Σπόααπ’ το αρχαίο «ες πόδα» που σημαίνει προς Νότον. Αγροτικό χωριό με 4 ανεμόμυλους που κρατούν μέχρι σήμερα τα ήθη και τα έθιμα του νησιού. Βλέπει και στις 2 πλευρές του νησιού.
Δάσος Καρπάθου (πυκνό πευκοδάσος) ανάμεσα Σπόα, Μεσοχώρι και Πυλές.
Εκκλησία Εφταμπατούσα (στον Άγιο Νικόλα Σπόων), με τις 7 πόρτες και τα αρχαία τριγύρω.
«Τα λείψανα της Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής της λεγομένης "η Εφταμπατούσα" εις την θέσιν Μάραθος, βορείως του ορμίσκου του Αγίου Νικολάου.
Τα ερείπια των βυζαντινών κτισμάτων, οικιών, λουτρώνων κλπ εις την ιδίαν θέσιν»
παράκαμψη…
721 35° 38.225'n 27° 09.556'e άγνωστη, την πλησιάζει χωματόδρομος από τον Άγιο Νικόλαο.
722 35° 37.806'n 27° 09.372'e Άγιος Νικόλαος (η νότια από 2 παραλίες)
723 35° 37.381'n 27° 09.320'e Άγιος Ιωάννης Σπόων, ερημικό ξωκλήσι μέσα σε σπηλιές με σταλαχτίτες παλαιοτέρα ήταν φρούριο με πολεμίστρες για προστασία από τους πειρατές.
73 35° 37.010'n 27° 09.033'e «παραλία» Άγιου Ιωάννη με βράχια και βότσαλα
Κατεβαίνοντας προς την παραλία τα Άπελλα, θα δείτε αριστερά το λαξευτό εκκλησάκι του Αγίου Λουκά, μέσα στο βράχο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν εκπληκτικές τοιχογραφίες του 12ου αιώνα.
741 35° 36.209'n 27° 09.391'e σπηλαιώδης ναός Άγιου Λουκά με τοιχογραφίες.
Διατηρείται καλύτερα το δεύτερο ζωγραφικό στρώμα που εικονίζεται στον ημισπηλαιώδη νάρθηκα. Χρονολογείται στο β' μισό του 13ου αι. Μετά τη μελέτη αποκατάστασης του μνημείου, διενεργήθηκε το 2002 ανασκαφή στον περιβάλλοντα χώρο από την 4η Εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Αιγαίου. Η ανασκαφή έδειξε ότι ο ναός ήταν τμήμα μεγαλύτερου συγκροτήματος.
Με κατεύθυνση ΒΑ το ανάγλυφο είναι ιδιαίτερα δύσκολο, με διάσπαρτους γήλοφους και ιζηματογενή πετρώματα. Θαυμάστε την τοξοειδή παραλία της Απελλάς και τους παροπλισμένους ανεμόμυλους.
Από τη διασταύρωση της Κυρά-Παναγιάς προς το ΒΑ τμήμα της Καρπάθου με μοναδικό ανάγλυφο, ένας χωματόδρομος μήκους 2,5χλμ. κατεβάζει στα Άπελλα, τοξοειδή, φαρδιά παραλία για όλα τα γούστα και ιδιαίτερα δημοφιλής, με λεπτό βοτσαλάκι, πεντακάθαρα νερά, σκιά από δένδρα και βράχια στις άκρες.
74 35° 36.173'n 27° 09.525'e Τα Άπελλα, βοτσαλιά με μικρά και μεγάλα βότσαλα.
Η πιο γνωστή παραλία της Καρπάθου με κρυστάλλινα βαθιά νερά και ωραία άσπρη άμμο και βότσαλα, 16 περίπου χιλιόμετρα βόρεια από τα Πηγάδια σε ένα καταπληκτικό πευκόφυτο περιβάλλον. Τα πεύκα ανακατεύονται στα βράχια που περικυκλώνουν τη θάλασσα. Λίγο περπάτημα, σκαλιά. Καφετέρια (?) πίσω από τον κάτω χώρο στάθμευσης.
742 35° 36.105'n 27° 09.729'e Τα μικρά Άπελλα, δίπλα (νότια).
Τα Άπελλα οι περισσότεροι επισκέπτες τα θεωρούν ως την ωραιότερη παραλία της Καρπάθου και μία από τις κορυφαίες της Μεσογείου. Άλλωστε τα Άπελλα κερδίζουν μια διάκριση σχεδόν κάθε χρόνο χάρη στα σμαραγδένια και γαλάζια νερά, τα μικρά βράχια για καταδυτικά «στοιχήματα» και τα βαθύσκια πεύκα που στεφανώνουν την παραλία. Τα νερά από τις πηγές κυλούν στις απότομες πλαγιές στη ράχης της και το φυσικό τοπίο τριγύρω -όπως και η διαδρομή μέχρι εδώ είναι πράγματι από τις ομορφότερες των Δωδεκανήσων.
75 35° 35.268'n 27° 10.714'e Κυρά Παναγιά, η πιο δημοφιλής. Όμορφη και οργανωμένη παραλία, με καθαρά νερά, άσπρη άμμο και μικρά βότσαλα, ανάμεσα σε δυο βουνά, κοντά στην παραλία Απέλλα, 14 χλμ ΒΔ των Πηγαδιών. Καταλύματα πίσω και πάνω από την παραλία.
76 35° 34.645'n 27° 11.326'e Κάτω Λάκκος, παραλία με βαθυγάλανα νερά, δέντρα που φτάνουν ως τη θάλασσα και σκόρπια βράχια. Χωματόδρομος από την Κυρά Παναγιά και στη συνέχεια με τα πόδια ή με σκάφος.
751 35° 34.868'n 27° 10.090'e Παναγία Μερτωνιάτισσα του 12ου αιώνα στον Μυρτώνα (γυρίζουμε προς τα πίσω). Μυρτώνα με τη φημισμένη πηγή
772 το ορεινό Απέρι (από το τούρκικο απέργι = πρωτεύουσα), πρωτεύουσα του νησιού από το 1700 έως το 1892. Η αρχαία Κάρπαθος. Αξιοθέατο τα επιβλητικά αρχοντικά του, οι πολλές πηγές, όπως η Μέσα Βρύση και η Βρύση του Κυρκαλού, το μεγάλο ιταλικό πετρόχτιστα γεφύρι, το κάστρο στην κορυφή του βουνού καθώς και η Εκκλησία της Θεοτόκου της Χρυσοπολίτισσας του 1855.
753 35° 32.952'n 27° 10.089'e ξωκλήσι Σταυρού στην κορυφή του λόφου, όπου βρίσκονταν η ακρόπολη της αρχαίας Καρπάθου, για την πανοραμική θέα.
Απέρι - Σπόα και οι παρακάμψεις προς τις παραλίες ανατολικά (Αχάτα, Άπελλα). Η διαδρομή ανεβοκατεβαίνει τις πλαγιές μέσα από δάση που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα.
77 35° 33.425'n 27° 12.211'e Αχάτα μικτή με άμμο και λευκά βότσαλα, όμορφη, ήσυχη παραλία με φανταστικά χρώματα στο νερό, που βαθαίνει απότομα. Βρίσκεται κοντά στην παραλία Κυρά Παναγιάς περίπου 13 χιλιόμετρα βόρεια από τα Πηγάδια σε έναν όρμο, περικυκλωμένο από βουνά και έντονη βλάστηση .Υπάρχει μια μικρή ταβέρνα.
776 35° 32.936'n 27° 11.706'e ξωκλήσι Προφήτη Ηλία (από μονοπάτι, δεν ανεβαίνει δρόμος)
Στην κορυφή της ορθοπλαγιάς επάνω από την Αχάτα, ακριβώς στα 500μ. ψηλά, βρίσκεται ο Προφήτης Ηλίας, ένα κατάλευκο εκκλησάκι εκεί στη διαχωριστική γραμμή ουρανού και γης.
Λίγο βορειότερα το πευκοδάσος καλύπτει τα πάντα σε αυτή την περιοχή, το ανέβασμα προς την Παναγιά είναι δύσκολο.
Φεύγοντας από τη διασταύρωση στο Απέρι βόρεια για Σταυρί, κατεβαίνετε στο Κατώδι στην παραλία του Κάτω Λάκκου και στη συνέχεια για Κυρα-Παναγιά και επιστροφή από Μυρτώνα.
774 35° 32.100'n 27° 09.619'e μονή Αγίου Γεωργίου Βασσών ή Βατσών. 2 χλμ από τον οικισμό Απέρι, στα νότια. Το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μοναστήρι της Καρπάθου με πολύ περιποιημένα κτήρια, και θέα στο τοπίο της Καρπάθου και το πέλαγος. Παλιά, λειτουργούσε σχολείο και ορφανοτροφείο, σήμερα μοναστηριακή βιβλιοθήκη.
360 35° 32.432'n 27° 10.446'e αρχή χωματόδρομου προς Άλι – Ρεματιά – Μενετές
361 35° 31.086'n 27° 10.453'e ορεινή περιοχή Ρεματιάς, διασταύρωση, συνεχίζουμε νότια.
3611 35° 30.266'n 27° 11.208'e Φράγμα Σχοινά ή Καρπάθου (κοντά στα Πηγάδια), δίπλα σε ΧΥΤΑ?
362 35° 29.271'n 27° 10.835'e έξοδος στην άσφαλτο πριν τις Μενετές (9 χλμ)
363 35° 29.366'n 27° 10.520'e Μενετές το Ηρώο, απέναντι από το νεκροταφείο.
364 35° 29.388'n 27° 10.140'e στην κορυφή, το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα.
365 Οι μεσαιωνικές Μενετές όμορφο πολύχρωμο χωριό, με μοναδική αρχιτεκτονική και γραφικά σοκάκια, χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του Προφήτη Ηλία. Να δείτε την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, την πιο φημισμένη του νησιού και τη σημαντική αρχαιολογική συλλογή με αγγεία, γλυπτά και εικόνες που έχουν βρεθεί στη περιοχή. Κολύμπι στην παραλία Αμμοοπή.
366 35° 29.503'n 27° 10.125'e εκκλησία της Παναγίας, χτισμένη κυριολεκτικά πάνω σε έναν απότομο βράχο, για να ξεχωρίζει από μακριά με κολόνες από την παλαιοχριστιανική βασιλικά της Αγίας Αναστασίας στην Αρκάσα. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς τις Βυζαντινές εκκλησίες του Αγίου Μάμα και του Αγίου Αντωνίου (δίπλα στην εκκλησία της Παναγίας) και την αρχαιολογική συλλογή που φιλοξενείται στο χωριό, με ευρήματα από τη γύρω περιοχή.
367 35° 28.841'n 27° 08.836'e εκκλησάκι Άγιου Μάμα με κωνικό «σαρακήνικο» τρούλο και τοιχογραφίες του 1300.
Αρκάσα (συνεχίζουμε βόρεια. Το νότιο τμήμα περιγράφεται στη Β’ διαδρομή)
36 35° 29.515'n 27° 07.028'e το Φοινίκι όμορφη αμμουδιά με καθαρά νερά και ψαροταβέρνες.
Παλιό παραθαλάσσιο ψαροχώρι, που διατηρεί το χρώμα του, με λιμανάκι και μικρές ψαροταβέρνες. Από εδώ μπορείτε να πάρετε το ταχύπλοο για να επισκεφτείτε την Κάσο σε τακτικά δρομολόγια.
Εδώ βρίσκεται το μνημείο «Πλοίο της Σωτηρίας». Ο λόγος για την «Ιμμακολάτα», που στις 8 Οκτωβρίου του 1944 ξεκίνησε από το Φοινίκι με 7 άνδρες, για να φτάσει στην Αλεξάνδρεια, φέροντας το μήνυμα της επαναστατημένης Καρπάθου στην ελληνική κυβέρνηση
37 35° 29.833'n 27° 06.904'e Καμαράκια, πινακίδα ότι τα θαλάσσια ρεύματα είναι ισχυρά!
38 35° 29.990'n 27° 06.878'e παραλία κάτω από την ταβέρνα Κέδρος
39 35° 30.266'n 27° 06.813'e Άγιος Γεώργιος
40 35° 31.337'n 27° 06.531'e Σικέλαος
41 35° 32.527'n 27° 06.789'e Πρόνι ή Πρωνί
42 35° 33.293'n 27° 06.459'e Άδεια ή Άδια
421 35° 33.461'n 27° 06.424'e ταβέρνα Ευδοξία, θέα θάλασσα, μας την πρότειναν
Το φαράγγι της Φλασκιάς πίσω από την παραλία Άδεια μπορεί να εξελιχτεί στο πιο δημοφιλές αναρριχητικό πεδίο του νησιού και σε ένα από τα καλύτερα στην Ελλάδα. Τα βράχια του είναι καλής ποιότητας, η επιφάνεια της ορθοπλαγιάς πολύ μεγάλη, το τοπίο ιδιαίτερα όμορφο και η πρόσβαση πολύ εύκολη, με ασφαλτόδρομο. Εδώ υπάρχουν ήδη 20 αναρριχητικές διαδρομές, και υπάρχει «έδαφος» για περισσότερες από 200. Σε αυτή τη φάση του έργου, εδώ, αλλά και στη γειτονική παραλία Ηλιώντας, μπορούν να ασφαλιστούν 50 νέες αναρριχητικές διαδρομές.
43 35° 33.726'n 27° 05.693'e Ηλιώντας, δεν κατεβαίνει δρόμος
44 35° 34.960'n 27° 04.711'e Ποτάλι
Στον Λευκό, από τα δημοφιλέστερα παραθαλάσσια χωριά με αμμουδερές παραλίες, θα επισκεφθείτε την Ακρόπολη στη θέση «Πελεκητό», το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου (13ος αι.) και το Σώκαστρο, νησί που κάποτε ήταν χερσόνησος, με βυζαντινά και μεσαιωνικά ερείπια.
451 35° 35.815'n 27° 05.786'e Άγιος Γεώργιος Λευκού, βυζαντινό εκκλησάκι στον Πάνω Λευκό
452 35° 35.599'n 27° 04.887'e ρωμαϊκά υδραγωγεία στον Λευκό, δεξαμενή και προϊστορικό μενίρ
Κοντά στο παραλιακό χωριό Λευκός, 33 χλμ ΒΔ των Πηγαδιών, τρεις παραλίες με άσπρες αμμουδιές και σμαραγδένια νερά. Η πρώτη είναι η πλέον καλά οργανωμένη και ονομάζεται «Γιαλού Χωράφι». Αμέσως μετά η σχετικά ήσυχη μικρή αμμουδιά της «Παναγιάς το Λιμάνι» και τέλος η μεγάλη και εντυπωσιακή παραλία του Φραγκολιμνιώνα καλά οργανωμένη, απέναντι από το νησάκι του Σώκαστρου.
48 35° 35.728'n 27° 03.944'e Πέρδικας ποτάμι
49 35° 36.637'n 27° 05.015'e άγνωστη, ο χωματόδρομος σταματάει αρκετά ψηλά και πίσω της.
50 35° 36.861'n 27° 05.287'e Λαρέ
51 35° 37.576'n 27° 05.591'e Σαμάκι
52 35° 37.697'n 27° 05.865'e Αλυκή, δεν κατεβαίνει δρόμος αλλά περνάει από πάνω της
521 35° 37.860'n 27° 06.566'e μικρός χώρος στάθμευσης πάνω απ’ το Μεσοχώρι
522 35° 37.947'n 27° 06.605'e Μεσοχώρι – Παναγιά Βρυσιανή από τις πηγές κάτω από την εκκλησία
το Μεσοχώρι, το καλύτερο μπαλκόνι για ρομαντικά δειλινά με φόντο το Αιγαίο και ξεκούραση το απομεσήμερο στο καφενεδάκι της πλατείας ή στο δροσερό μοναστήρι της Παναγίας της Βρυσιανής. Εντυπωσιακά τα παραδοσιακά καρπαθιώτικα σπίτια με τις βοτσαλωτές αυλές.
523 35° 37.994'n 27° 06.500'e Σκόπη ή Σκοπή, από τις μεγαλύτερες πλατείες των Δωδεκανήσων Θέα
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, το Μεσοχώρι είναι κατά πολλούς το ρομαντικότερο σημείο της Καρπάθου, με τα κατάλευκα σπιτάκια να σταματούν στη Σκόπη, το μπαλκόνι που μοιάζει να κτίστηκε ακριβώς για να ατενίζει από ψηλά το πέλαγος. Κάτω από το Μεσοχώρι, ο Λευκός, με τις διαδοχικές αμμουδιές του, είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παραθαλάσσια χωριά του νησιού.
Ο γραφικός οικισμός του Μεσοχωρίου αποτελεί αξιοθέατο, καθώς μοιάζει να κρέμεται από το βράχο ακριβώς πάνω απ' τη θάλασσα, με ωραία θέα στο ηλιοβασίλεμα. Στο Μεσοχώρι χαρακτηριστικά είναι τα παραδοσιακά σπίτια, τα οποία αποτελούνται από τρία οικοδομήματα, το μεγάλο σπίτι, το μικρό σπίτι και το φούρνο, τα οποία βρίσκονται κολλημένα το ένα με το άλλο. Πρόκειται για ένα θαυμαστό κι ασυνήθιστο θέαμα που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε.
Κατά γενική ομολογία, μεταξύ των πιο γραφικών χωριών της Καρπάθου. Κτισμένο σε ύψωμα, ξεχωρίζει για την καταπληκτική του θέα και το μαγευτικό του ηλιοβασίλεμα. Με μια απλή περιήγηση στους δρόμους του οικισμού ο επισκέπτης θα θαυμάσει την αυθεντική νησιωτική εικόνα της αρχιτεκτονικής των κτηρίων και να απολαύσει τον καφέ του σε κάποιο παραδοσιακό καφενεδάκι. Η κεντρική εκκλησία της Παναγίας σας περιμένει.
53 35° 38.556'n 27° 07.208'e Μακρυγιαλός, κατεβαίνει δρόμος
541 35° 38.998'n 27° 07.565'e τέλος χωματόδρομου, πάνω από την Αγία Ειρήνη με θέα.
54 35° 39.829'n 27° 07.533'e Αγία Ειρήνη, πρόσβαση από τη θάλασσα.
παράκαμψη …
Στον δρόμο Όλυμπος – Σπόα, μια διαδρομή προς τη δυτική πλευρά του νησιού, πάει προς το χωριό Πέι. Πολύ καλή διαδρομή σε καλό χώμα μέσα από δάση (σχόλιο μοτοσικλετιστή).
551 35° 42.584'n 27° 09.031'e Πέι (= πέδι (πεδίον)). Εκκλησάκι Αγίας Μαρίνας με τις βυζαντινές αρχαιότητες
552 35° 43.251'n 27° 09.584'e εκκλησάκι πίσω και πάνω από την παραλία Ευγώνυμος, χωματόδρομος
561 35° 43.677'n 27° 10.553'e ξωκλήσι Προφήτη Ηλία στην ομώνυμη κορυφή στα 719 μ., μονοπάτι.
562 35° 44.386'n 27° 10.830'e ξωκλήσι Ευαγγελισμού στον κεντρικό δρόμο Όλυμπος - Σπόα
563 35° 44.320'n 27° 10.338'e το εκκλησάκι του Χριστού στην ΝΔ άκρη της Ολύμπου με ωραία θέα.
564 35° 44.579'n 27° 10.646'e διαστ/ση στον κεντρικό, δυτικά σε 1,5 χλμ το "Αρχιπέλαγος"
000 35° 44.532'n 27° 10.260'e διαμερίσματα "Όλυμπος Αρχιπέλαγος".
Τέλος Α «κυκλικής» διαδρομής
Κάρπαθος Β. Νότια «κυκλική» διαδρομή με αφετηρία και τερματισμό στην Όλυμπο.
000 35° 44.532'n 27° 10.260'e διαμερίσματα διαμονής «Όλυμπος Αρχιπέλαγος», Σπόα – Απέρι
78 35° 31.558'n 27° 11.902'e Βρόντης με άμμο και βότσαλα. Οργανωμένη.
781 35° 30.825'n 27° 12.061'e ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής Αγίας Φωτεινής 6ου αιώνα.
Άφωτη οργανωμένη ωραία αμμουδερή παραλία κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού τα Πηγάδια.
80 35° 30.500'n 27° 12.490'e παραλία στα Πηγάδια
811 35° 30.519'n 27° 12.690'e Αρχαιολογικό Μουσείο Καρπάθου Δευ κλειστό, Τρι-Κυρ 09–14, 2 €
Στο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτήριο του Επαρχείου (από την εποχή της Ιταλοκρατίας) στα Πηγάδια, με τις υπέροχες καμάρες, στο αριστερό άκρο του λιμανιού με εκθέματα από τα Προϊστορικά και τα Ιστορικά χρόνια. Εδώ υπάρχει και κέντρο ενημέρωσης για την προστασία της μεσογειακής φώκιας.
0 35° 30.577'n 27° 12.923'e Πηγάδια, Ποτίδαιον ή Ποσίδαιον των αρχαίων, πρωτεύουσα και κεντρικό λιμάνι
Εύκολη η πρόσβαση στον Βούνο, ύψωμα με θέα, εκεί που πιθανώς υπήρχε ακρόπολη στους ιστορικούς χρόνους
Στα Πηγάδια επισκεφθείτε την Σπηλιά του Ποσειδώνα που βρίσκεται στην περιοχή Μύλοι. Πρόκειται για ένα λαξευτό τάφο ή κάποιο ιερό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπροστά από τον τάφο υπήρχε ξύλινο στέγαστρο. Ίσως ήταν ιερό αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη από το γεγονός ότι έχουν βρεθεί αγαλματίδια της Αφροδίτης στην περιοχή. Η σπηλιά του Ποσειδώνα έχει διαβρωθεί από τη συνεχή χρήση της από κτηνοτρόφους. Έχουν βρεθεί επίσης τάφοι από την Μινωική και Μυκηναϊκή εποχής στην γύρω περιοχή.
001 35° 30.451'n 27° 13.727'e ξωκλήσι Προφήτη Ζαχαρία για τη θέα στο πέλαγος.
Πηγάδια – Παναγία Λαρνιώτισσα – Αγία Κυριακή, μέσα από δάση με ωραία θέα στη θάλασσα.
003 35° 29.923'n 27° 13.699'e ξωκλήσι Αγίας Κυριακής πάνω σε βράχο με ωραία θέα. Πευκοδάσος.
01 35° 28.889'n 27° 13.258'e Πουλιού πηγάδι
011 35° 28.996'n 27° 12.820'e Βαθυπόταμος, δεν τη λες και παραλία!
02 35° 28.920'n 27° 12.512'e Πουλιού ποτάμι (?)
03 35° 28.743'n 27° 11.860'e Μικρή Αμμοοπή ή Αμμοοπή ή Αμμωπή (3 αμμουδιές) σε μικρή απόσταση από την Μεγάλη με λεπτή άμμο, γαλάζια νερά, οργανωμένη, με αρμυρίκια, θαλάσσια σπορ και ταβέρνες. Μας είπαν να την αποφύγουμε λόγω προβλημάτων με αποχετεύσεις.
04 35° 28.613'n 27° 11.810'e Μεγάλη Αμμοοπή (ή Βοτσαλάκια) δημοφιλής σε οικογένειες με παιδιά καθώς τα νερά της είναι ρηχά. Δημόσια συγκοινωνία (λεωφορείο) από και προς τα Πηγάδια.
05 35° 28.531'n 27° 11.803'e Βοτσαλάκια
06 35° 28.199'n 27° 11.597'e Καστέλια
07 35° 28.151'n 27° 11.491'e …
08 35° 27.940'n 27° 11.239'e Φώκια
09 35° 27.745'n 27° 10.420'e Κακό πλάι, δεν βλέπω δρόμο
10 35° 27.536'n 27° 10.259'e Τατί (?) αμμουδιά
11 35° 27.194'n 27° 09.977'e Δαματρία (δωρικά ή Δημητρία) ή Άγιος Συμεών, κάτω από το ξενοδοχείο Ποσειδών. Όμορφη παραλία με άμμο, βότσαλα και ρηχά νερά, ιδανική για οικογένειες. Απέναντί της το νησάκι Μοίρα.
111 35° 27.087'n 27° 09.730'e ξωκλήσι Άγιου Συμεών, στον δρόμο προς την παραλία Δαματρία
12 35° 26.903'n 27° 09.666'e Χριστού πηγάδι, έξω από την πόλη Πηγάδια, την πρωτεύουσα του νησιού. Είναι η παραλία η οποία προσελκύει τους περισσότερους επισκέπτες. Απλώνεται για μερικά χιλιόμετρα και έχει όμορφη άμμο και θαυμάσια νερά. Οργανωμένη με ομπρέλες και ξαπλώστρες καταλύματα και ταβέρνες κοντά στην παραλία.
13 35° 26.657'n 27° 09.596'e Πρασονήσι
14 35° 26.434'n 27° 09.351'e Βαθά, μεγάλη παραλία με άμμο και βότσαλα.
15 35° 25.914'n 27° 09.317'e Λιμνί (μπροστά στο ξενοδοχείο Ειρήνη)
16 35° 25.558'n 27° 09.071'e Μακρύς Γιαλός, ρηχή ιδανικη για σέρφ δίπλα στο αεροδρόμιο.
161 35° 25.576'n 27° 10.331'e υπολείμματα ναυαγίου Τούρκικου φορτηγού πλοίου από τις αρχές της δεκαετίας 2000
165 35° 25.040'n 27° 09.693'e ξωκκλήσι Αγίου Μηνά, στα βράχια
17 35° 24.639'n 27° 09.252'e Διακόφτης 1. 2 παραλίες, η μία απέναντι από την άλλη δίπλα στο αεροδρόμιο. Είναι δίπλα στον Μακρύ Γιαλό αλλά ο δρόμος δεν συνεχίζει ευθεία. Γυρίζετε πίσω και κάνετε τον γύρω του αεροδρομίου. Πηγαίνετε προς την παραλία Μηχαλιού Κήπος αλλά πριν την φτάσετε, στρίβετε αριστερά και ακολουθείτε τον χωματόδρομο δίπλα στην περίφραξη του αεροδρομίου.
Πανέμορφες παραλίες με λευκή εκτυφλωτική άμμο, ρηχά νερά στη ΝΔ ακτή του νησιού 21 περίπου χιλιόμετρα από τα Πηγάδια. Υπάρχουν πλέον ομπρέλες και στις 2 παραλίες και μία καφετέρια. Κέδροι στους αμμόλοφους. Προσοχή: Αν φυσάει, η αμμοβολή είναι επώδυνη!
18 35° 24.603'n 27° 09.174'e Διακόφτης 2
19 35° 24.093'n 27° 08.136'e Έξω Έλαρις
20 35° 24.189'n 27° 08.263'e Μέσα Έλαρις
21 35° 25.167'n 27° 08.445'e Μιτι
22 35° 25.377'n 27° 08.190'e Μιχαλιού Κήπος, χοντρή άμμος, κέδροι του Λιβάνου!
23 35° 25.573'n 27° 07.991'e Ψωριάρη Πλάκα ή Ψωράρης, μεγάλη αμμώδης παραλία.
24 35° 25.744'n 27° 07.296'e Πούντα
25 35° 25.781'n 27° 06.640'e Αγριλαοπόταμος, όμορφη παραλία με λευκή άμμο, ρηχά νερά και ιδανική για σερφινγκ, πίσω από το αεροδρόμιο. Υπάρχει μια καντίνα για όλα τα απαραίτητα εφόδια.
26 35° 25.894'n 27° 06.433'e Μυλωνά Αυλάκι
27 35° 26.263'n 27° 06.063'e Βαθύς Ποταμός
28 35° 26.437'n 27° 05.734'e Μερτα, δεν έχει δρόμο
29 35° 26.476'n 27° 05.584'e Αράκη, πλησιάζει χωματόδρομος
30 35° 26.605'n 27° 05.443'e … κατεβαίνει χωματόδρομος
31 35° 26.740'n 27° 04.972'e Άι Θώρος ή Άγ.Θεόδωρος. Ταβέρνα πάνω/δίπλα στο εκκλησάκι, βότσαλα και βράχια
32 35° 27.639'n 27° 05.911'e Τραχανάμμος
Περιοχή Τραχανάμμος Κέδροι που βρίσκονται κοντά στην θάλασσα και προσδίδουν στην περιοχή ένα χρώμα μοναδικό. Σημειώνουμε εδώ ότι τα συγκεκριμένα θαμνοειδή φυτά θεωρούνται προστατευόμενα. Η περιοχή οριοθετείται από τους κόλπους Λαρές, Άδειας, Βρόντης και το ακρωτήρι Μάραθος (κάτω από τα Σπόα, κοντά στον Άγιο Νικόλαο). Το μεγαλύτερο μέρος καλύπτεται από το βουνό Καλή Λίμνη.
Υπάρχουν επίσης εκτεταμένα δάση κωνοφόρων με Pinus Brutia. Συναντούμε επίσης απότομους γκρεμούς και περιορισμένης έκτασης αμμώδεις παραλίες, σάρες, χάσματα και μικρά φαράγγια που είναι όλα χαρακτηριστικά του νησιού. Επίσης πηγές με τρεχούμενο νερό, οι οποίες περιβάλλονται από βλάστηση με υδροχαρή φυτά. Έχει μεγάλη αισθητική αξία η περιοχή αυτή λόγω της γεωμορφολογίας της και των πευκοδασών της.
Υπάρχουν πολλά σπάνια και ενδημικά είδη φυτών και ζώων. Το Φυτό Silene Holzmanii είναι ένα τρωτό είδος, ενδημικό του Αιγαίου, το οποίο προστατεύεται από την Συνθήκη της Βέρνης και την Ελληνική Νομοθεσία (Προεδρικό Διάταγμα 67/81).
Κατάλογος αρχαιολογικών χώρων Καρπάθου
Γ' Αρκάσα:
Τα λείψανα της παλαιοχριστιανικής βασιλικής της Αγίας Αναστασίας μετά των ψηφιδωτών, εις τον χώρον της αρχαίας Αρκεσείας.
Τα λείψανα της παλαιοχριστιανικής βασιλικής της επονομαζομένης "ο Άγιος Κωνσταντίνος" μετά των ψηφιδωτών εις τον ως άνω χώρον.
Τον ναΐσκον του Αγίου Νικολάου εις τον αυτόν ως άνω χώρον.
Τα λείψανα του Μεσαιωνικού τείχους επί του Παλαιοκάστρου.
Τα λείψανα του Βυζαντινού ναού επί του Παλαιοκάστρου.
Τας δύο επί των βράχων λαξευμένας κιστέρνας ως και ετέραν ακάλυπτον, επί του Παλαιοκάστρου.
Τα λείψανα του ερειπωμένου ναού του λεγομένου "Αρχιστράτηγος", αριστερά της οδού από Μενετών εις Αρκάσαν..."
Δύο όμορφα πέτρινα γεφύρια ένα 2τοξο κι ένα 3τοξο
Στην Αρκάσα δεσπόζει ο λόφος του Παλαιόκαστρου με λείψανα από την αρχαιότητα, την Ενετοκρατία και την Τουρκοκρατία. Επισκεφθείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο και την παλαιοχριστιανική βασιλική της Αγίας Αναστασίας (4ος αι.) με θαυμάσια ψηφιδωτά.
Παλαιόκαστρο. Μία από τις τέσσερις Δωρικές πόλεις της Καρπάθου ήταν η Αρκεσία και για να την γνωρίσετε χρειάζεται 10-15 λεπτά περπάτημα από την Αγία Σοφία. Το λαξευμένο στα βράχια μονοπάτι μπορεί να φαίνεται ανηφορικό, αλλά είναι σύντομο και πέρα από τη μοναδική αίσθηση του να περπατάτε μέσα σε μια αρχαία πόλη, η θέα θα σας αποζημιώσει με το παραπάνω. Στο Παλαιόκαστρο, ή Παλιόκαστρο όπως το ονομάζουν, οι αιώνες της ιστορίας της Καρπάθου συναντώνται με τρόπο μοναδικό. Πάνω από τα κυκλώπεια μυκηναϊκά τείχη στοιβάζονται σωροί από πέτρες μεσαιωνικών κτισμάτων, κιονόκρανα και στήλες επαναχρησιμοποιούνται για να φτιάξουν «μιτάτα», αρχαίες δεξαμενές χάσκουν και δίπλα τους στέκονται ακόμη κρυφά-αόρατα παρατηρητήρια του πελάγους. Η αρχαία Αρκεσία είναι πάντα ανοιχτή στο κοινό και πάντα έχει να προσφέρει κάτι σημαντικό σε όποιον την επισκεφθεί.
352 35° 28.507'n 27° 06.796'e ξωκλήσι Αγίας Σοφίας πίσω από την παραλία.
Μικρός χώρος στάθμευσης. Στην περιοχή της Αρκάσας, εκεί που σήμερα είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας, υπήρχε μια παλαιοχριστιανική βασιλική του 4ου-6ου αιώνα, λείψανα της οποίας σώζονται ακόμα. Η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας είναι του 5ου αιώνα και διαθέτει θαυμάσια ψηφιδωτά.
Η παραλία Αρκάσα είναι επίσης γνωστή ως Παραλία Αγίου Νικολάου. Όμορφη αμμουδιά με λευκή άμμο και ρηχά νερά, μία από τις καλύτερες παραλίες του νησιού για σερφινγκ - πάντα υπάρχουν μεγάλα κύματα. Χαρακτηριστικό της είναι τα παραθαλάσσια ταβερνάκια με φρέσκο ψάρι και ντόπια κουζίνα. Υπάρχουν ξαπλώστρες, ομπρέλες και ντους. Προσβάσιμη με αυτοκίνητο ή λεωφορείο από τα Πηγάδια.
353 35° 28.530'n 27° 06.805'e Η Αρκάσα αποτελούσε έναν από τους τέσσερις δήμους των κλασικών και μετέπειτα χρόνων. Η διάρκεια ζωής του οικισμού δεν μπορεί να προσδιοριστεί, γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία από ανασκαφικά δεδομένα. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρκάσας, αποτελείται από την Ακρόπολη του Παλαιοκάστρου με εμφανή κατάλοιπα οχύρωσης των αρχαϊκών χρόνων και με πύργους της κλασικής και ελληνιστικής εποχής. Διατηρούνται ερείπια κτηρίων και δεξαμενών σε καλή κατάσταση. Σώζονται τα θεμέλια μίας τρίκλιτης βασιλικής παλαιοχριστιανικής περιόδου με ημικυκλικές αψίδες και μονολιθικούς μαρμάρινους κίονες. Βόρεια-βορειοανατολικά του Παλαιοκάστρου απλώνεται η πεδιάδα της Αρκάσας με δυο λιμάνια εν χρήσει από την αρχαιότητα. Έχουν ανασκαφεί δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Η πρώτη και μεγαλύτερη, αλλά και η πλησιέστερη στα λιμάνια είναι η παλαιοχριστιανική βασιλική του πρεσβυτέρου Αλύπου. Μετά από καταστροφή των αρχών του 6ου αι. μ.Χ., η βασιλική ανακατασκευάζεται με πλούσια ψηφιδωτά δάπεδα και με επιγραφές που αναφέρουν τον Επίσκοπο Κύρο και το όνομα της αγίας, στην οποία αφιερώθηκε η βασιλική, γνωστή ως Αγία Αναστασία. Η δεύτερη μεγάλη βασιλική που ανεσκάφη από τους ίδιους ανασκαφείς είναι η βασιλική του πρεσβυτέρου Ευχαρίστου. Στην ανατολική πλευρά του οικισμού σώζονται δύο μεσοβυζαντινές εκκλησίες, η Παναγία η Μαρμαρινή και ο Άγιος Γεώργιος.
353 35° 28.611'n 27° 07.198'e Εκκλησία Υπαπαντή στην Αρκάσα
Λαογραφικό και Αρχαιολογικό μουσείο Αρκάσας
Καθώς πηγαίνετε αριστερά, η Αρκάσα εμφανίζεται πυκνοδομημένη και πολύκοσμη, αλλά λίγο πριν στη διασταύρωση φεύγετε δεξιά για Φοινίκι που βρίσκεται στα δεξιά του κόλπου. Ακόμη πιο πριν, όμως, υπάρχει η πλαζ Καμαράκια, με τη φύση να πρωτοστατεί σε εικαστικές δημιουργίες.
Φοινίκι, ονομασία που μάλλον οφείλει στους αρχαίους κατοίκους της περιοχής.
Συκέλαο
401 οι Πυλές με τα πολλά περιβόλια. Ηλιοβασίλεμα με θέα στην Κάσο
402 Υπαίθριο αγροτικό μουσείο Πυλών
411 Το Όθος στα 510μ υψόμετρο – το ψηλότερο χωριό της Καρπάθου – με αμφιθεατρικά χτισμένα σπίτια και πανοραμική θέα. Χωριό-αξιοθέατο, που συχνά χάνεται στα σύννεφα. Το Λαογραφικό Μουσείο Όθου αναπαριστά παραδοσιακό σπίτι του νησιού με τα υφαντά, τα κεντήματα και τον ξυλόγλυπτο σουφά του.
771 η Βωλάδα με τα ασπρισμένα δρομάκια και τις λουλουδιασμένες αυλές,
Βωλάδα - θέση Κόλλα: ωραίο ανέβασμα με θέα περιμετρικά που όμως σταματάει στο ραντάρ της αεροπορίας.
Στην περιοχή Βωλάδα βρίσκονται τα ερείπια των τριών κάστρων. Στην Αρκάσα, τα λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής που βρίσκονται κυριολεκτικά πάνω στην άμμο θα σας εντυπωσιάσουν, ενώ στο Λευκό θα δείτε μέρη που σώζονται από την Ακρόπολη της περιοχής.
Στην καταπράσινη Βωλάδα θα χαρείτε όμορφους περιπάτους στα δαιδαλώδη σοκάκια με τις ασπρισμένες αυλές και τις ολάνθιστες μπουκαμβίλιες, καθώς και πεζοπορικές διαδρομές στο οροπέδιο της Λάστου (κορυφή Καλή Λίμνη 1215μ), γεμάτο με αγροικίες και γραφικά εκκλησάκια.
Μικρή κυκλική διαδρομή στο οροπέδιο της Λάστου, αν έχουμε χρόνο και διάθεση.
Στην έξοδο της όμορφης Βωλάδας, στο ψηλότερο σημείο, φεύγετε δεξιά για την τοποθεσία Πίνη και την κορυφή Κόλλα, που είναι και η μονάδα της Αεροπορίας. Μαγευτική διαδρομή, με τα πεύκα σε πολλά σημεία να σκιάζουν την πορεία σας, η θάλασσα εκατοντάδες μέτρα χαμηλότερα, και το υψόμετρο γύρω στα 700μ. Τα Πηγάδια στο βάθος με τον τεράστιο κόλπο τους και αρκετά πίσω μακρινός εξώστης, οι Μενετές. Υπέροχη διαδρομή, δύσκολη για συμβατικά αυτοκίνητα μόνο 4x4 γιατί οι κλίσεις είναι μεγάλες.
Το οροπέδιο της «Λάστου», από τις πιό όμορφες εξοχές της Καρπάθου.
Εδώ βρίσκεται η ψηλότερη κορυφή της Δωδεκανήσου η “Καλή Λίμνη” με υψόμετρο 1215 μ. Σηματοδοτημένο μονοπάτι οδηγεί στην κορυφή. Το οροπέδιο της Λάστου είναι γεμάτο με γραφικές αγροικίες, εκκλησάκια και αμπέλια. Σε μια από τις παλιές αγροικίες λειτουργεί παραδοσιακή αυθεντική Ταβέρνα (Καλή Λίμνη), που προσφέρει ντόπια κρέατα, ακόμα και κυνήγι.
778 35° 32.837'n 27° 09.460'e διασταύρωση βόρεια πριν την είσοδο στο χωριό Βωλάδα.
776 35° 34.198'n 27° 09.806'e Κόλλα, εγκ/σεις αεροπορίας, θέα (πάνω από την Βωλάδα)
775 35° 34.633'n 27° 08.709'e εκκλησάκι (Αγίων Ταξιαρχών?) στη Λάστο
752 35° 34.784'n 27° 08.366'e ταβέρνα του Θανάση (Καλή Λίμνη – Καλή Καρδιά 104/187 5/15 κριτικές) στη Λάστο.
777 35° 34.524'n 27° 09.889'e ξωκκλήσι Αγίου Νικολάου (στη Λάστο)
Επιστροφή στη Βωλάδα και συνέχεια προς Απέρι – Μυρτώνα.
Μυρτώνας – Σπόα – Όλυμπος.
Τέλος Β «κυκλικής» διαδρομής
Πιέστε στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.
Ο καιρός ήταν φθινοπωρινός – συννεφιασμένος το πρωί, καθαρός μετά το μεσημέρι – και σχετικά ζεστός παρά τα χιόνια στις γύρω βουνοκορφές. Αρκετά τα νερά και οι λάσπες αλλά όχι σε σημείο που να μας δημιουργήσουν πρόβλημα αν και κομμάτια της διαδρομής, μας βγήκαν πιο ζόρικα από ότι περιμέναμε, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρήσουμε το Nissan X-trail του Μιχάλη που σωστά σκεπτόμενος δεν ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή.
Στη Ζαρούχλα η ομάδα κάθισε για φαγητό. Εγώ τους ευχαρίστησα για την παρέα τους και τη συμμετοχή τους στην όμορφη βόλτα, τους αποχαιρέτησα και ξεκίνησα πρώτος το δίωρο ταξίδι της επιστροφής για να προλάβω οικογενειακή «υποχρέωση». 
