Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Σπέτσες Απρίλιος 2010

Σπέτσες.     Η "Πιτυόνησος" ή "Πιτυούσα" των αρχαίων. Η "Πέτσα" των... Πετσιωτών κατοίκων της που φέρεται ως αρβανίτικος γλωσσικός αναγραμματισμός του αρχαίου ονόματος Πιτυούσα. Η "Ιζόλα ντι Σπέσια" ή "Ιζόλα ντι Σπέσια" (= αρωματοφόρος νήσος) των Φράγκων.

Επισκεφτήκαμε το νησί του Αργοσαρωνικού, την Μεγάλη Παρασκευή 2 Απριλίου 2010.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο στην Κόστα, σε φυλασσόμενο χώρο στάθμευσης, κοντά στην μικρή προβλήτα, απέναντι από το νησί και φορτωθήκαμε στο επόμενο φέρρυ για Σπέτσες.

Μας άρεσε η βόλτα από το λιμάνι (Ντάπια) μέχρι το φανάρι, τον παλιό φάρο, στο παλιό λιμάνι και την Παναγιά της Αρμάτας!
Μας άρεσαν και τα υπαίθρια γλυπτά της Ναταλίας Μελά κοντά στον φάρο.

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Αξίζει να επισκεφτείτε:
Tο Μουσείο των Σπετσών στο αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη,
Το αρχοντικό της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας που λειτουργεί σαν μουσείο. Η ιστοσελίδα του εδώ...
Το αρχοντικό του Σωτ.Ανάργυρου που στεγάζει το Πνευματικό κέντρο Σπετσών.
Την Αναργύρειο - Κοργιαλένειο Σχολή, κοντά στο ξενοδοχείο «Ποσειδώνιο», που ιδρύθηκε το 1927.

Σας θυμίζω ότι στο νησί απαγορεύεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης.
Οι κανονισμοί Κυκλοφορίας εδώ…
Στις Σπέτσες απαγορεύεται η κυκλοφορία των ΙΧ αυτοκινήτων, σε όλους μέσα στον οικισμό των Σπετσών. Μπορούν να φέρουν το αυτοκίνητό τους στις Σπέτσες αλλά μόνο για στάθμευση οι δημότες του νησιού, οι ιδιοκτήτες, οι μόνιμοι ενοικιαστές σπιτιών και οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στο νησί. Οι παραπάνω πρέπει να προμηθευτούν ειδική Δημοτική Κάρτα, από τον Δήμο, για την μεταφορά των αυτοκινήτων τους στις Σπέτσες. Τα τηλέφωνα του Δήμου των Σπετσών είναι: 22980-20010 / 20020. Απαγορεύεται η στάθμευση των αυτοκινήτων στους πεζόδρομους, στα πλακόστρωτα, στα βοτσαλωτά, καθώς και στις πλευρές των δρόμων που υπάρχει κίτρινη διαγράμμιση ή πινακίδα απαγόρευσης της στάθμευσης.
Η είσοδος των αυτοκινήτων στις Σπέτσες με το ferry boat γίνεται, από τη Δευτέρα έως την Παρασκευή μόνο με τα δρομολόγια των 08:10 και 10:30 από την Κόστα, ενώ το Σαββάτο, την Κυριακή και τις Αργίες μόνο με το δρομολόγιο των 08:10.
Η έξοδος των αυτοκινήτων από τις Σπέτσες με το ferry boat, γίνεται κάθε μέρα μόνο με το δρομολόγιο των 07:20 από τις Σπέτσες.
Κατά την τουριστική περίοδο ισχύει δακτύλιος από τις 19:00 έως 02:00, για την απαγόρευση της κυκλοφορίας σε μοτοποδήλατα, μοτοσυκλέτες και γουρούνες στον παραλιακό δρόμο από την Κουνουπίτσα μέχρι και το Παλιό Λιμάνι.


Υπάρχουν δύο λεωφορεία που λειτουργούν μόνο τους μήνες της τουριστικής περιόδου και εκτελούν δύο διαφορετικές διαδρομές ανά μισή ώρα περίπου το καθένα. Το πρώτο έχει αφετηρία την παραλία του Αγίου Μάμα, 300 μέτρα δεξιά από το λιμάνι και κατευθύνεται προς την Αγία Μαρίνα, τον Κουζούνο, την Ξυλοκέριζα και καταλήγει στους Αγίους Αναργύρους στην πρώτη διαδρομή, ενώ στη δεύτερη, μετά τους Αγίους Αναργύρους συνεχίζει και κάνει τέρμα στην παραλία της Αγίας Παρασκευής.
Το δεύτερο έχει αφετηρία την πλατεία του Ποσειδωνίου, αριστερά από το λιμάνι και κατευθύνεται προς την Κουνουπίτσα, Πάτραλης, ξενοδοχείο "Σπέτσες", Καϊκι beach, τις Σχολές, ξενοδοχείο "Ξενία", Μπλούμπερι Χιλλ και καταλήγει στο Λιγονέρι και στον Οικισμό, στην πρώτη διαδρομή, ενώ στη δεύτερη, μετά το Λιγονέρι, συνεχίζει και κάνει τέρμα στην παραλία του Βρέλλου. Τα δρομολόγια των λεωφορείων μπορούν να μειωθούν ανάλογα με την εποχή και είναι αναρτημένα στις αφετηρίες των λεωφορείων.
Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ... http://www.spetses.com.gr/spetses-site/info/bus.php

Οι ρομαντικοί να χρησιμοποιήσετε τα γραφικά αμαξάκια για τις μετακινήσεις σας.

Οι θαλασσόλυκοι τα πολλά θαλάσσια ταξί που πλέουν όλο το 24ώρο!

Οι σκαφάτοι να δείτε τα πολλά καρνάγια στο βάθος του παλιού λιμανιού (Μπάλτιζα) και φυσικά να περιπλεύσετε όλο το νησί!

Οι ευσεβείς να επισκεφτείτε την παλιά μητρόπολη των Σπετσών, την Αγία Τριάδα (1793), στο πιο ψηλό σημείο της πόλης, με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Κοίμησης της Θεοτόκου και τη Μονή των Αγίων Πάντων.

Οι πεζοπόροι να περπατήσετε μέχρι τον Προφήτη Ηλία στο δάσος των Σπετσών αλλά και σε όλο το υπόλοιπο νησί. Ένα ενδιαφέρον οδοιπορικό του ιστορικού Πέτρου Χαριτάτου εδώ

Οι υποχθόνιοι (χθόνα = γη) τύποι να επισκεφτείτε την σπηλιά Μπεκίρη που κατά την περίοδο της Επανάστασης του 1821, χρησιμοποιούνταν σαν καταφύγιο για τα γυναικόπαιδα σε στιγμές επιδρομών των Τούρκων, ενώ αποτελούσε μυστική αποθήκη πυρομαχικών. Η παράδοση του νησιού αναφέρει ότι το όνομα της η σπηλιά τον πήρε από κάποιον που λεγόταν Μπεκίρης και πρόδωσε το μυστικό στους Τούρκους. Λέγεται ότι έκατσε έξω από την σπηλιά, καθώς δεν μπορούσαν να μπουν μέσα οι Τούρκοι και φώναζε στους Έλληνες ότι το πεδίο ήταν ελεύθερο και ότι ο εχθρός εγκατέλειψε το νησί. Οι Έλληνες σταμάτησαν να βγαίνουν μόνο όταν η θάλασσα βάφτηκε κόκκινη από το αίμα των σφαγμένων αδελφών τους... Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ...

...αλλά και τις υπόλοιπες σπηλιές - αν τις βρείτε... http://www.spetses.gr/el/bekiri
Σπηλιά Αγριογιανναίων (βρίσκεται κοντά στον κάβο Καμάρες)
Βαθιά Σπηλιά (στον κάβο μετά τις Αγριόπετρες)
Σπηλιά Ζαϊρας (στον κάβο Φώκιες)
Σπηλιά Κοντού (στο λόφο απέναντι από την Αγία Μαρκέλλα)
Σπηλιά Μαύρου (πάνω από την περιοχή Αγίων Αναργύρων)
Σπηλιά Μιλτιάδη (κάτω από τον Προφήτη Ηλία με προσανατολισμό προς τον οικισμό των Σπετσών)
Σπηλιά Μπή (ανάμεσα στο Λιγονέρι και τη Σχολή (ΑΚΣΣ))

Περισσότερες πληροφορίες για τις Σπέτσες εδώ… http://www.spetses.com.gr/

Πληρώσαμε για εισιτήρια στο φέρρυ 2 x 1.5 = 3 x 2 = 6 ευρώ, για φαγητό σε ωραία ταβέρνα στο παλιό λιμάνι 69 ευρώ, για καφέδες, παγωτά κλπ 16 ευρώ, για διόδια (2.70+2.90) x 2 = 11.20, για τη στάθμευση στην Κόστα 5 ευρώ και για βενζίνη 50 ευρώ. Συνολικά 157.20 ευρώ.

Συντεταγμένες των παραλιών των Σπετσών και άλλων σημείων που εμείς βρήκαμε ενδιαφέροντα, ξεκινώντας από την Ντάπια - το νέο λιμάνι - και την παραλία του Αγίου Μάμμαντος, συνεχίζοντας κυκλικά την ακτογραμμή του νησιού και καταλήγοντας πάλι στο λιμάνι.

00   37° 16.081' N  23° 09.397' E  Λιμάνι, Ντάπια
01   37° 15.923' N  23° 09.510' E  Άγιος Μάμμας, Ντάπια, η παραλία της πόλης.
02   37° 15.949' N  23° 09.595' E  Άγιος Μάμμας μικρή παραλία, Ντάπια
03   37° 15.839' N  23° 09.681' E  Άγιος Νικόλαος, μικρή παραλία στην είσοδο του Παλιού Λιμανιού
04   37° 15.795' N  23° 09.968' E  Παλιό λιμάνι, δύο μικρές παραλίες αριστερά του αγάλματος της γοργόνας.
041 37° 15.799' N  23° 09.952' E  Το άγαλμα της γοργόνας της Ναταλίας Μελά.
042 37° 15.800' N  23° 10.034' E  παλαιός φάρος
043 37° 15.701' N  23° 10.064' E  Παναγία της Αρμάτας
044 37° 15.452' N  23° 08.801' E  Παναγία του Τζίλα ή Καψοδεματούσα, στο δάσος των Σπετσών. Θέα!
045 37° 15.522' N  23° 08.476' E  Παναγία Δασκαλάκη, στο δάσος Σπετσών.
046 37° 15.682' N  23° 08.125' E  Ξωκλήσι Προφήτη Ηλία. Θέα!
05   37° 15.174' N  23° 09.927' E  Γαρύφαλος, κοντά στην Πιτυούσα, αρκετές μικρές βοτσαλιές
06   37° 15.158' N  23° 09.794' E  Αγία Μαρίνα, κοσμοπολίτικη βοτσαλιά.
061 37° 15.173' N  23° 09.561' E  Μονή Αγίων Πάντων
07   37° 14.725' N  23° 09.824' E  Πηγαδάκι - Ελικοδρόμιο
08   37° 14.457' N  23° 09.667' E  Κουζουνός, όμορφη παραλία.
09   37° 14.383' N  23° 07.911' E  Ξυλοκέριζα, μεγάλη και οργανωμένη βοτσαλιά
10   37° 14.777' N  23° 07.443' E  Παραλία Ελένης, μικρή πευκόφυτη βοτσαλιά.
11   37° 15.266' N  23° 06.957' E  Άγιοι Ανάργυροι, η μεγαλύτερη παραλία των Σπετσών με βότσαλα έξω και άμμο μέσα. Φτάνει και το λεωφορείο.
111 37° 15.326' N  23° 06.718' E  σπηλιά Μπεκίρη

12   37° 15.648' N  23° 06.613' E  Αγία Παρασκευή, ωραία - σχετικά οργανωμένη - βοτσαλιά με σκιά από πεύκα. Με το λεωφορείο ή με καΐκι.

13   37° 16.018' N  23° 06.311' E  Τσάκωνα ερειμική βοτσαλιά με λίγα πεύκα για σκιά.
14   37° 16.662' N  23° 05.989' E  Ζωγεριά–Λαζαρέτο, αμμουδερή με ομπρέλες και αρκετό πράσινο.
15   37° 16.774' N  23° 07.369' E  Βρέλλος, λευκή οργανωμένη βοτσαλιά. Φτάνει το λεωφορείο.
16   37° 16.723' N  23° 07.641' E  Παράδεισος
17   37° 16.705' N  23° 07.867' E  Λιγονέρι (δύο βοτσαλιές) λίγη άμμος, πεύκα μέχρι τη θάλασσα!
18   37° 16.528' N  23° 08.296' E  Πριν τις Σχολές
19   37° 16.498' N  23° 08.394' E  Παλιό Ξενία, μικρή βοτσαλιά με μικρή προβλήτα.
20   37° 16.474' N  23° 08.540' E  Καΐκι, οργανωμένη βοτσαλιά. Καλύτερο το αριστερό της κομμάτι.
21   37° 16.472' N  23° 08.677' E  Σχολές, άμμος και βότσαλα στο τέλος των κτιρίων
22   37° 16.416' N  23° 08.760' E  Ανάσταση, βοτσαλιά με το κατακκόκινο ξωκλήσι στη δεξιά πλευρά της.
23   37° 16.293' N  23° 08.865' E  Κυρά Λένη
24   37° 16.162' N  23° 09.020' E  Κουνουπίτσα
241 37° 15.990' N  23° 09.034' E  εκκλησία Αγίας Τριάδας (1793) η παλιά μητρόπολη του νησιού.
25   37° 16.143' N  23° 09.247' E  Ποσειδώνιο μικρή αμμουδιά αμέσως μετά το ξενοδοχείο.

Λεπτομερειακό χάρτη των Σπετσών με φωτογραφίες και όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, θα βρείτε στην ιστοσελίδα του δήμου Σπετσών http://www.spetses.gr/el

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Σκύρος 1979, 1988, 1993, 2010, 2013

Σκύρος

Το νοτιότερο και μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Σποράδων στο κέντρο σχεδόν του Αιγαίου. Το βόρειο τμήμα του, έχει αρκετό πράσινο με ωραίες χωμάτινες διαδρομές σε πυκνό πευκοδάσος. Μας άρεσε το κομμάτι, Χώρα, Ατσπάς, Άγιος Μύρωνας, Άγιος Νικόλαος και επιστροφή προς Ατσίτσα ή την παραλία του Πεύκου. Οι δασωμένες πλαγιές προς την παραλία του Αγίου Φωκά, δυστυχώς κάηκαν το 2008. Το υπόλοιπο τμήμα του νησιού είναι ξερό. Αξίζει όμως η απογευματινή βόλτα στη διαδρομή Αχίλι – Καλαμίτσα μέχρι το τέλος του ασφάλτινου δρόμου και συνέχεια στον χωματόδρομο προς Κολυμπάδα, Ρένες, με θέα στο Αιγαίο. Η χώρα είναι γραφική με δαιδαλώδη δρομάκια που σκαρφαλώνουν στον βράχο μέχρι το αρχαίο / βυζαντινό / βενετσιάνικο κάστρο και την εκκλησία του Άγιου Γιώργη που προσφέρει εντυπωσιακή θεά στο νησί και στο Αιγαίο! Ωραία θέα και χαμηλότερα, από την πλατεία του Rupert Brooke, με το άγαλμα αφιερωμένο στην αιώνια ποίηση. Ο τάφος του Άγγλου ποιητή - που στήθηκε χρόνια μετά τον θάνατό του, από τη μητέρα του - βρίσκεται σ’ έναν ελαιώνα - στον ίσκιο μιας ελιάς - κοντά στο σημείο που πέθανε, κατά τη διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου, σ’ ένα γαλλικό πλωτό νοσοκομείο, που ήταν αγκυροβολημένο στον κόλπο «Τρεις Μπούκες» - ναυτική βάση σήμερα - στα ΝΔ του νησιού.

Η τουριστική υποδομή του νησιού δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη, οι δε τιμές των δωματίων είναι ακριβές γι’ αυτά που προσφέρουν.

Οι παραλίες συμπαθητικές, οι περισσότερες χωρίς ομπρέλες και αρκετές χωρίς κόσμο. Μας άρεσε η αμμουδιά Λιμανάκι βόρεια του Αγίου Πέτρου, δίπλα στον φράκτη του αεροδρομίου (καλός χωματόδρομος στην αρχή, χαλάει λίγο προς το τέλος), η Καρεφλού (καλός χωματόδρομος) και το Παλαμάρι στα βόρεια (καλός χωματόδρομος μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο. Έχει και ζόρικο χωματόδρομο με άμμο και βράχια, που βγαίνει στη μέση της παραλίας), ο Πεύκος (άσφαλτος), στα νότια. Μη χάσετε τη θέα - και το ηλιοβασίλεμα - από τον Άγιο Παντελεήμονα, πάνω από τον Πεύκο.

Η Σκύρος είναι το νησί που έχουμε πλεύσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, με φουσκωτά, μικρά και μεγάλα και καΐκια επίσης μικρά και μεγάλα, κυρίως λόγω της καλής παρέας του Θέμη, του πρωτοξάδερφου της Άννας, που άφησε την τελευταία του πνοή στο νησί που αγάπησε, στις αρχές Σεπτέμβρη του 2013!

Με σκάφος, στη διαδρομή από Λιναριά, Πεύκο, Άγιο Φωκά, Ατσίτσα, Ποδιές, θα συναντήσετε πολλές έρημες παραλίες με πεύκα μέχρι τη θάλασσα. Μας άρεσε η παραλία της Αγαλίπας. Εντυπωσιακά είναι και τα νησάκια Ποδιές, βόρεια της Σκύρου, που αξίζουν μία σκαφάτη βόλτα. Προσοχή όμως στο GPS γιατί υπάρχουν πολλές ξέρες. Από την άλλη πλευρά, Αχίλλι, Φάρος, Ρένες, δεν θα βρείτε πολλές παραλίες αλλά εντυπωσιακά βράχια και μερικές σπηλιές. Πλέον γνωστές, η Πεντεκάλη και η Διατρυπτή (επισκέψιμες με χαμηλό σκάφος). Συνεχίστε προς Κολυμπάδα, Σαρακηνό, Καλαμίτσα, Λιναριά. Αράξτε για μπάνιο στη Γλυφάδα  38° 45.179' N  24° 36.920' E στο νησάκι Σαρακηνό ή στην Καλαμίτσα.

Οι βιαστικοί, αντί να φορτωθείτε στο καράβι από την Κύμη μπορείτε να έρθετε στο νησί με αεροπλάνο. Η Σκύρος έχει αεροδρόμιο!

Οι αρχαιολάτρες να επισκεφτείτε το Αρχαιολογικό Μουσείο στη Χώρα, το λατομείο της "Σκύριας λίθου" στην περιοχή Πουριά και τον αρχαιολογικό χώρο στο Παλαμάρι με ερείπια αρχαίας πόλης - λιμάνι.

Οι παραδοσιακοί τύποι να επισκεφτείτε το λαογραφικό Μουσείο Φαλτάϊτς - έχει και μικρό καφενείο με ωραία θέα! Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του... http://www.faltaits.gr/

Οι παραδοσιακά ρομαντικοί να δείτε το ηλιοβασίλεμα από τον Άγιο Παντελεήμονα, πάνω από τον Πεύκο.

Οι ρομαντικοί πότες, να... περιμένετε την ανατολή, στο άγαλμα του Μπρουκ, στη Χώρα!

Οι μασκαράδες να επισκεφτείτε το νησί τις απόκριες για το ιδιαίτερο Σκυριανό Καρναβάλι.

Οι αλογατάρηδες να γνωρίσετε από κοντά τα Σκυριανά αλογάκια, είδος υπό εξαφάνιση, μοναδικό και προστατευόμενο.

Περί καυσίμων...
Το φαγητό ήταν καλό και όχι ιδιαίτερα ακριβό. Ενδεικτικά, τον Αύγουστο του 2010, φάγαμε σε ταβέρνες από 10 ευρώ το άτομο, βάλαμε απλή αμόλυβδη βενζίνη με 1.670 ευρώ το λίτρο και diesel με 1.410 ευρώ το λίτρο.

Πιέστε εδώ... ή στην εικόνα που ακολουθεί να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Vimeo. Επιλέξτε πλήρη οθόνη και υψηλή ανάλυση.


Πιεστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη. Μήνες μετά την ανάρτηση του βίντεο στο YouTube και χωρίς να υπάρχουν απαγορευτικές ενδείξεις τότε ότι υπήρχε πρόβλημα με πνευματικά δικαιώματα, ελληνικές εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων, μπλόκαραν το βίντεο παγκοσμίως! Δεν έσβησαν τον ήχο μόνο στο τμήμα που ακούγεται μουσική των πελατών τους αλλά μπλόκαραν όλο το βίντεο.

Εδώ ο χάρτης μας στο google, με τις παραλίες και μερικές φωτογραφίες μας...
http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8& ... 9&t=h&z=10

Μερικές συντεταγμένες από τις παραλίες της Σκύρου και τα μέρη που εμείς βρήκαμε ενδιαφέροντα...

00   38° 50.533' N  24° 32.204' E Λιναριά, το λιμάνι.
01   38° 50.993' N  24° 32.090' E Αχερούνες, αμμουδιά.
02   38° 50.815' N  24° 31.604' E Καλόγερος (στον χάρτη μας), κατεβαίνει χωματόδρομος
03   38° 50.953' N  24° 30.997' E κατεβαίνει χωματόδρομος
04   38° 51.419' N  24° 30.645' E Πεύκος, άμμος και βότσαλα, λίγο περπάτημα
041 38° 51.740' N  24° 30.263' E Άγιος Παντελεήμονας, πάνω από τον Πεύκο, θέα.
05   38° 52.456' N  24° 28.630' E Άγιος Φωκάς, άμμος και βότσαλα
06   38° 54.562' N  24° 27.630' E Πετρίτσα, μικρή παραλία πριν την Ατσίτσα
061 38° 54.197' N  24° 32.007' E Άγιος Νικόλαος
07   38° 54.958' N  24° 28.079' E Ατσίτσα, βοτσαλιά
08   38° 55.580' N  24° 27.922' E Κυρά Παναγιά, στο ξωκλήσι
09   38° 55.898' N  24° 27.883' E Κυρά Παναγιά, άμμος
10   38° 56.200' N  24° 27.502' E άγνωστη, από μονοπάτι
11   38° 57.150' N  24° 27.421' E ερημική από μονοπάτι
12   38° 57.597' N  24° 27.637' E ναυάγιο
13   38° 57.791' N  24° 27.637' E Αγαλίπα, από τη θάλασσα
14   38° 58.093' N  24° 28.148' E Άγιος Πέτρος, μεγάλη αμμουδιά
15   38° 58.308' N  24° 28.297' E Λιμανάκι, ωραία αμμουδιά δίπλα στο αεροδρόμιο
16   38° 58.380' N  24° 28.390' E αμμουδιά δίπλα στο αεροδρόμιο
17   38° 58.503' N  24° 28.430' E μικρή παραλία δίπλα στο αεροδρόμιο
18   38° 58.545' N  24° 28.647' E Μαρκέζι δίπλα στο αεροδρόμιο
181 38° 58.545' N  24° 28.647' E βραχονησίδα Έξω Ποδιές
182 39° 00.212' N  24° 29.103' E βραχονησίδα Μέσα Ποδιά
183 39° 01.081' N  24° 28.096' E βραχονησίδα
190 38° 57.899' N  24° 30.548' E Παλαιολιθικός οικισμός Παλαμαρίου
19   38° 57.791' N  24° 30.539' E Παλαμάρι, άμμος και βότσαλα. Εκτεθειμένη στον βοριά.
20   38° 57.515' N  24° 31.037' E κατεβαίνει χωματόδρομος. Την πιάνει ο βοριάς.
21   38° 57.265' N  24° 31.529' E κατεβαίνει χωματόδρομος. Την πιάνει ο βοριάς.
22   38° 57.215' N  24° 31.641' E δίπλα στην προηγούμενη. Την πιάνει ο βοριάς.
23   38° 56.882' N  24° 32.100' E πριν την Καρεφλού με λίγο περπάτημα. Την πιάνει ο βοριάς.
24   38° 56.780' N  24° 32.412' E Καρεφλού. Εκτεθειμένη στον βοριά.
25   38° 55.944' N  24° 34.051' E Γυρίσματα. Εκτεθειμένη στον βοριά.
251 38° 55.516' N  24° 34.885' E Ανεμόμυλος στην περιοχή Πουριά, κοντά στον Μώλο και στη Χώρα, στα βορειοανατολικά του νησιού. Εκεί κοντά βρίκονται, τα ερείπια του αρχαίου λατομείου της περίφημης "Σκύριας λίθου", που ήταν φημισμένη κατά τη ρωμαϊκή εποχή και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, λαξευμένο σ' ένα μεγάλο βράχο. Τα νησάκια απέναντι είναι τα Βρυκολακονήσια, που στο παρελθόν - 200 χρόνια πριν - "φιλοξένησαν" ασθενείς που είχαν προσβληθεί από πανώλη, κατά τη διάρκεια της επιδημίας που είχε πέσει στα νησιά.

26   38° 55.274' N  24° 34.783' E Μώλος, Βίνα, οργανωμένη αμμουδιά.
27   38° 54.918' N  24° 34.402' E Γιαλός, οργανωμένη αμμουδιά.
28   38° 54.702' N  24° 34.273' E Μαγαζιά, οργανωμένη αμμουδιά.
29   38° 53.817' N  24° 34.271' E Μπασαλές - Φανερωμένη
30   38° 53.444' N  24° 34.387' E Λινό, Happy Wave
31   38° 52.567' N  24° 34.116' E Ασπούς, άμμος και βότσαλα, μεγάλα κύματα σε δυνατό βοριά!
32   38° 52.232' N  24° 34.817' E Αχίλλι, άμμος.
33   38° 48.600' N  24° 40.416' E σπηλιές στα βράχια
34   38° 47.008' N  24° 40.638' E βραχοπαραλία με όμορφα νερά
341 38° 46.475' N  24° 40.885' E φάρος στο ακρωτήρι Λιθάρι
35   38° 46.549' N  24° 38.313' E Ρένες, βοτσαλιά
36   38° 45.179' N  24° 36.920' E Γλυφάδα, αμμουδιά στο νησάκι Σαρακηνό
37   38° 48.572' N  24° 34.166' E Κολυμπάδα, βοτσαλιά.
38   38° 50.577' N  24° 33.697' E Καλαμίτσα μεγάλη σκουρόχρωμη παραλία με άμμο και βότσαλα. Δεν έχει κύμα όταν φυσάει βοριάς αλλά αμμοβολή από πίσω, όταν τα μποφόρια είναι πολλά.
00   38° 50.533' N  24° 32.204' E Λιναριά, το λιμάνι.

Περισσότερες πληροφορίες στο...  http://www.skyros.gr

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Πυξαριάς Φεβρουάριος 2013

Ωραία τζιπάτη βόλτα, στον Πυξαριά της Βόρειας Εύβοιας,  με το JPForum, την Κυριακή 10-02-2013, σ’ ενα καταπράσινο και όμορφο μέρος με δυσκολίες για όλα τα γούστα και πολλές συμμετοχές που θύμισαν άλλες εποχές.

Η..πρώτη ομάδα που θα διανυκτέρευε στο Καντήλι, ξεκίνησε το πρωί – λέμε τώρα – του Σαββάτου. Η δεύτερη, το πρωί της Κυριακής. Και οι δύο ομάδες συναντηθήκαμε στις πλαγιές πριν τον Πυξαριά.

Στην πρώτη ομάδα, συμμετείχαν οι:
01. Παντελής (xtreme) με τον Πέτρο (Petran) στο JK του Χρήστου (ZooL),
02. Όθων (othonas) με... αέρια ύπαρξη στο JK που τον... φίμωσε υπερβολικά. Mόνο δύο ρεφραίν στο cb!
03. Βαγγέλης (docanagno) με την Όλγα και εργάτη στο TJ που ήρθε στα ίσια του,
04. Πάνος (PanY) με ξεθωριασμένη κορδέλα στον εργάτη και λασπωμένη την Αλεπού, το TJ του,
05. Άγγελος (Nikolopoulos angelos) με Grand Cherokee που άφησε κάποια ζουμιά και κάποια εξαρτήματα σε μία ανηφόρα και μας άφησε νωρίς,
06. Σωκράτης (sokkrates) μόνος στο KK, με ένα καταπληκτικό φιλέ για το μαλί.

Στην ομάδα της Κυριακής, από την Αθήνα οι:
07. Βασίλης (vpisko) με την Μαρία (maria) στο γνωστό KJ και συνεπιβάτες, τον... αοιδό Βασίλη (vram) και την ηρωίδα Στέλλα του,
08. Πάνος (Palaz) με τον Νίκο σε ρόλο περιπατητή οπερατέρ και την ροζ… Ρόζα (TJ),
09. Χρύσανθος με την Άννα στο αμμουδί Cherokee (KJ),
10. Γιάννης (meth) με την Μάϊρα (TJ),
11. GLP με μάχιμη παρέα στο JK,
12. Γιώργος (GPAP) με τη Σοφία και την μικρή Αλεξάνδρα (KJ),
13. Μάρκος με τον μικρό Αλέξανδρο (YJ),
14. Μάριος (marios…!) με το TJ, που δυστυχώς αναγκάστηκε να επιστρέψει λόγω διακοπών στη λειτουργία του κινητήρα.
15. Τάσος (Jeep KJ) με την Ξανθή (KJ) που μας περίμεναν λίγο πριν το Προκόπι.

Από τη Χαλκίδα οι:
16. Γιώργος Γκίκας με τον Πάνο (panosxalkida) σε ρόλο πλοηγού με το Jimny του πρώτου,
17. Γιώργος Κιούσης (Vitara),
18. Αντώνης Ε. (Toyota Hilux) σε ρόλο σκούπας.

Εντ λαστ μπατ νοτ λιστ...
19. Ο περιβόητος Περικλής από τον Αυλώνα με τον επικίνδυνα υπερκινητικό - κατά τη γνώμη μου - Βασίλη (Luxy) (Toyota).

Ο καιρός ήταν καλός.

Η..διαδρομή είχε απ’ όλα. Λάσπη στο πρώτο κομμάτι πριν συναντήσουμε την πρώτη ομάδα. Στην αρχή του δεύτερου μέρους – ρομαντική διαδρομή μέσα σε ποτάμι με τρεχούμενο νερό και πολλές κροκάλες διαφόρων μεγεθών και διαμετρημάτων. Σε σχόλιο του Παντελή, η Άννα δήλωσε κατηγορηματικά ότι ΔΕΝ ήταν βαρκάδα Βενετίας! Πολλά νεροφαγώματα στη συνέχεια, διαφόρων βαθών και σχημάτων, αδιάβατες – αν δεν ήθελες να γνωριστείς καλύτερα με τα γύρω βράχια και να επανασχεδιάσεις το jeep – στεγνές κοίτες χειμάρρων και ανάβαση / κατάβαση σε ελατοσκεπείς μεν πλαγιές αλλά με υπερβολικά πολλές πέτρες και βράχια.

Η ομάδα, πάρα το μέγεθός της, τις διαφορετικές δυνατότητες σε οχήματα και εμπειρίες πληρωμάτων, τα πήγε καλά ακόμα και στα δύσκολα. Κινήθηκε δε σχετικά γρήγορα. Με την ποσότητα των οδηγιών είχαμε πάλι ένα πρόβλημα αλλά το... δουλεύουμε!

Να ευχαριστήσουμε άλλη μιά φορά τα παιδιά από τη Χαλκίδα του Evripos4x4 για την παρέα τους και ειδικά (και) τον δικό μας Πάνο (panosxalkida) για την επιλογή της Κυριακάτικης διαδρομής.

Πιέστε εδώ... να δείτε το νέο μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Πιέστε εδώ... αν ενδιαφέρεστε να δείτε το παλιό μας βίντεο με τον απεγκλωβισμό του Όθωνα με σχέση πλευρών 4:3.


Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Αμπουδιώτισσα - Ξεροβούνι Μάρτιος 2013

Κυριακή 30 Μαρτίου 2013.

Ευγενείς όντες, δεν μπορούσαμε να πούμε όχι στην πρόσκληση του γραμμωτού – ΦΕΤΕΣ γαρ – Ευάγγελου (vagelis sami).

Συναντήσαμε την πολυπληθή ομάδα, πριν τις 10:00 το πρωΐ της Κυριακής, στο σημείο που είχαν διανυκτερεύσει όσοι ανέβηκαν από το Σάββατο, πάνω απ το χωριό Σέτα της Εύβοιας, στο εκκλησάκι της Παναγίας (Αγίας Τριάδας σύμφωνα με τον χάρτη μου) Αμπουδιώτισας. Οι συντεταγμένες του...    38° 33.571' N  23° 55.998' E

Εκτός από τους οικοδεσπότες, τα παιδιά της λέσχης Φίλοι Εθελοντές Τετρακίνητοι ΕύβοιαΣ 4x4, έδωσαν το παρόν η Λέσχη Καρύστου 4x4, η Λέσχη Τεφλόν και το Jimnyclub με μεγάλες ομάδες και ποικιλία οχημάτων. Τριάντα και πλέον – έχασα το λογαριασμό – τετρακίνητα, από γυαλιστερά Pajero και Tiguan με ασφάλτινα λάστιχα, μέχρι τουμπανιασμένα Jimny... και ένα Αμμουδί Cherokee!

Τα παιδιά από την Ερέτρια είχαν προγραμματίσει δύο διαδρομές. Μία για “άγριους” και μία για “ήμερους”. Στο πρώτο κομμάτι της άγριας διαδρομής, ακολούθησε από λάθος κι ένα Tiguan, οπότε με βάση τα μέτρα μας, θα την χαρακτηρίζαμε κι αυτή χαλαρή άνευ εισαγωγικών. Ίσως όχι τόσο χαλαρή όσο ήθελε ο Βαγγέλης (vagelis sami) και ο Πάνος με το μπλε jimny γιατί η βροχή είχε διαβρώσει το οδόστρωμα και υπήρχαν πολλές πέτρες και πολλά νεροφαγώματα. Κανένα κομμάτι όμως δεν ήταν αδιάβατο ή δεν δημιούργησε πρόβλημα και οι δρόμοι μπορεί να ήταν μέτριας έως κακής βατότητας αλλά ήταν εκεί, δεν είχαν πάρει τον κατήφορο και δεν χρειάστηκαν “χωματουργικές εργασίες”.

Τα γραμμωτά παιδιά τα πήγαν καλά στην οργάνωση. Η περιοχή και η διαδρομή που διάλεξαν ήταν όμορφη έως πολύ όμορφη. Ειδικά το τμήμα λατομείο - Βρωμονέρα (χωρίς νερά αυτή τη φορά) – Ξεροβούνι λίμνη  38° 35.033' N  23° 56.227' E (κοντά στην καταβόθρα Μανικίων) – Αμπουδιώτισσα. Η διαχείριση της πολυπληθούς ομάδας ήταν άψογη με πολύ κέφι και άφθονο χιούμορ. Εύγε νέοι, εύγε!

Δυστυχώς το απόγευμα, μετά την ολοκλήρωση της ωραίας - να επαναλάβω - βόλτας, φύγαμε νωρίς, πριν ψηθούν τα λουκάνικα και οι μπριζόλες!

Ευχαριστούμε τη νεοσύστατη λέσχη ΦΕΤΕΣ για την πρόσκληση της, τον Βαγγέλη, τον Πάνο και όλους όσους συμμετείχαν, για την παρέα τους!

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Στενή - Βρωμονέρα - Τσίλαρος - Θαψά - Μετόχι, Μάϊος 2010.

Μονοήμερη βόλτα στην Εύβοια την Κυριακή 23 Μαίου 2010, προσκεκλημένοι της Λέσχης Ευρίπου 4x4 της Χαλκίδας.

Πολύ όμορφη εκδρομή με τα όλα της. Παιδιά, σκυλιά, γατιά, όχι γατιά δεν είχε. Είχε όμως ωραίες διαδρομές σε κατάφυτες πλαγιές με έλατα και καστανιές, πανοραμική θέα, πέτρες, πολλές πέτρες, μα πάρα πολλές πέτρες, αλλά και πολύ ωραία χώματα, νερά, λάσπες, καταπράσινα λιβάδια, φίδια, μέλισσες, μπαντιλίκια, φευγάτους δρόμους από κατολισθήσεις, φτυάρια, τσαπιά, κολλήματα, ιμάντες, κεριά και προσκύνημα στον Άγιο Κωνσταντίνο για τους… ευσεβείς, πολύ ωραίες παραλίες, κολύμπι από αρκετούς, σκληρά κομμάτια και μυρωδάτους συμπλέκτες σε ζόρικους ανηφορικούς καροπετρόδρομους. Η ανάβαση από την 2η παραλία (Θαψά) προς την άσφαλτο Κύμη-Μετόχι ήταν - για μας - ένας από τους πιό κακοτράχαλες χωματόδρομους που έχουμε περάσει. Το κυριότερο, είχε μιά πολύ ωραία παρέα.

Από τη Λέσχη Ευρίπου 4x4, έδωσαν το παρόν, ο Πάνος (panosxalkida) (Jeep KJ), ο Γιώργος (RAV), ο Γιάννης (Jimny), ο Βαγγέλης (Sorento), ο Θοδωρής (Defender) και ο Pietro (Land Cruiser). Από το JPForum ο Βασίλης (vpisko) με τη Μαρία (maria) (Jeep KJ), ο Πάνος (palaz) (Jeep KK) και ο Χρύσανθος (ώς έχει) με την Άννα (KJ). Συνολικά εννέα αυτοκίνητα.

Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν ΧαλκίδαΣτενή – διασταύρωση προς Μετόχι – έξοδος δεξιά σε χωματόδρομο κοντά στην περιοχή Μαύρα ΈλαταΒρωμονέρα – λειβάδι – Βρωμονέρα και πάλι – ξωκλήσι Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης – έξοδος στην άσφαλτο προς Κύμη - Όρμος Τσίλαρος η είσοδος στο 38° 38.861' N, 24° 02.721' E - Όρμος Θαψά η έξοδος του «γολγοθά» στο 38° 39.444' N, 24° 01.599' E στην άσφαλτο προς Μετόχι, ΜετόχιΣτενήΧαλκίδα.

Συνολικά – από Κηφισιά – διανύσαμε 288,3 χλμ με 47,40 λίτρα απλής αμόλυβδης βενζίνης. Από τις μεγαλύτερες καταναλώσεις μου.

Για όσους σκέφτονται εκδρομή για κολύμπι, στον ασφάλτινο δρόμο, Χαλκίδα, Στενή, Μετόχι προς Κύμη στρίβετε αριστερά στο 38° 39.444' N, 24° 01.599' E για τον όρμο Θαψά. ΔΕΝ προτείνω αυτή την διαδρομή. Είναι ο "γολγοθάς" που αναφέρω στις περιγραφές μου. Συνέχιστε λίγο πιό κάτω και στρίψτε αριστερά στο 38° 38.861' N, 24° 02.721' E προς την παραλία  38° 40.597' N,  24° 01.779' E στον όρμο Τσίλαρο. Μετά την παραλία ο δρόμος ανηφορίζει και κατηφορίζει στην παραλία του όρμου Θαψά  38° 40.531' N  24° 00.800' E. Δεν την προτείνω με συμβατικό αυτοκίνητο ούτε μονοήμερη αν έχετε μικρά παιδιά. Η επιστροφή από τον ίδιο δρόμο ή από Κύμη αν θέλετε να κάνετε βόλτα.

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Λίμνη Δασίου, Λίμνη Δόξας και Λίμνη Τσιβλού, Απρίλιος 2013.

Σάββατο 20 Απριλίου 2013.

Μονοήμερη εκδρομή στη Λίμνη Δασίου στην Ζήρεια, στη Λίμνη Δόξας στην κοιλάδα του Φενεού και στη Λίμνη Τσιβλού κοντά στην Ζαρούχλα, με συμμετοχές από το JPForum και την Λέσχη Ευρίπου 4x4.

Ο καιρός ήταν καλός, τα σύννεφα λίγα, η θερμοκρασία ευχάριστη. Τα χώματα ήταν στεγνά, η σκόνη αρκετή, η λάσπη λιγοστή προς μεγάλη απογοήτευση ορισμένων και το χιόνι, στα ψηλά.

Εκτός από τις τρείς λίμνες (και "μισή" κάτω από το φράγμα της Δόξας), μας άρεσε η μέτριας βατότητας διαδρομή, μέσα στο πυκνό ελατόδασος, από την “παιδική χαρά” της Ζήρειας έως τη διασταύρωση προς το χωριό Στενό, το “αχαρτογράφητο” τμήμα δίπλα και μέσα στο ποτάμι, από το Στενό μέχρι το φράγμα της λίμνης Δόξας που πρότεινε ο Πάνος (panosxalkida) και ο Βασίλης (vpisko) και ζητούσαν επίμονα στα σιμπιά η Μαρία (maria) δια στόματος Αλέξανδρου (tarzan) και ο Κώστας (Kostas-GV). Μας άρεσε επίσης το τμήμα από Ριζανά, που είδαμε και το ελάφι, μέχρι τη Ζαρούχλα και ο καλής σχετικά βατότητας χωματόδρομος, με την εντυπωσιακή θέα στις χαράδρες, τα γύρω βουνά, τον Κορινθιακό κόλπο και τις κορφές της Στερεάς, στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, από τη λίμνη Τσιβλού μέχρι τον Προφήτη Ηλία και την έξοδο στην άσφαλτο πάνω από το Άνω Διακοπτό!

Ο στόχος της εκδρομής, να δούμε τις 3 ορεινές λίμνες της περιοχής σε μία ημέρα, αν και παρακάμψαμε το σαλέ της Ζήρειας, την ανάβαση σε μιά κορυφή της Ζήρειας (Αέρας), το όρος Κράθις και τη χωμάτινη διαδρομή Ριζανά - βρύση Γκόλφως - λίμνη Τσιβλού, πέτυχε! 

Ωραία βόλτα σε ωραία μέρη, με καλή παρέα που παρά το αρχικό ζωηρό ενδιαφέρον, τελικά περιορίστηκε στον ευέλικτο αριθμό των 10 αυτοκινήτων.

Από τα μέλη του JPForum, ακολούθησαν 5 τζιπ με 12 άτομα κι ένα σκυλάκι. Μας στενοχώρησε το γεγονός ότι μέλη του φόρουμ ενώ δήλωσαν συμμετοχή, αδιαφόρησαν να μας ενημερώσουν έγκαιρα για την απουσία τους. Μας στενοχώρησαν και κάποια άλλα μικροπράγματα που θα τα συζητήσουμε με νηφαλιότητα στο μέλλον.

Μας τίμησαν με την παρουσία τους οι Γεώργιος (GPAP) με τη μικρή Αλεξάνδρα, ο Τάσος (jeep kj) με την Ξανθή κι έναν φίλο τους, ο Γιάννης (zagreas) με τη Μαίρη και ένα φουντωτό συμπαθές τετράποδο, ο Αλέξανδρος (tarzan) με την Μαρία (maria) και τον Βασίλη (vpisko) και η Πολυμελής Οργανωτική Επιτροπή (Π.Ο.Ε.) με την Άννα.

Στο πρατήριο της BP στη Ρίζα, θα μας περίμεναν ο Θοδωρής (zakjeep) από το Ξυλόκαστρο και ο Παντελής (pantelis wj). Ο Θοδωρής (zakjeep) μας ενημέρωσε από την προηγούμενη ημέρα, ότι τελικά δεν θ’ ακολουθούσε. Μας περιέγραψε την κατάσταση των δρόμων, τις συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή και μας είπε ότι μίλησε στο σαλέ για την πιθανή άφιξή μας εκεί. Τον ευχαριστούμε γι’ αυτό.

Από την Λέσχη Ευρίπου, στον ΣΕΑ Μεγάρων ήταν από νωρίς, οι Πάνος (panosxalkida) με τον Nosokomo(s) και τον kleidara(s) στο KJ του Πάνου, ο Σταύρος με την Φωτεινή που ήρθαν από την Βουλγαρία με ένα Touareg και αδιαφόρησαν για τις χαλαρές γρατζουνιές στο VW από τις στενές επαφές στο πυκνό δάσος προς το Στενό και ο Κώστας (Kostas-GV) που όχι μόνο πρόσεχε στα μάτια τις κοπέλες στα διόδια αλλά το φώναζε και στα μικρόφωνα, παρά το γεγονός ότι είχε το Vitara του γεμάτο γυναίκες. Στα Μεσαία Τρίκαλα μας περίμεναν, ο Πάνος Κασιμάτης με την Εύη στο Grand Vitara και ο Καραπασβάντης στο D-max. Δώδεκα άτομα κι αυτοί (!) σε πέντε αυτοκίνητα.

Τον Παντελή (pantelis wj) δεν τον βρήκαμε στο σημείο συνάντησης στη Ρίζα και μετά από 15λεπτη αναμονή, συνεχίσαμε προς τα Τρίκαλα Κορινθίας.

Το πρώτο χωμάτινο κομμάτι πάνω από τη Μεσαία συνοικία Τρικάλων είναι πλέον άσφαλτος. Παρά τις αντιρρήσεις του gps, βγήκαμε στην άσφαλτο μετά τα Άνω Τρίκαλα και πήραμε τον σχετικά καλής βατότητας χωματόδρομο στο 37° 58.593'N 22° 27.192'E που μας έβγαλε στον κεντρικό χωματόδρομο / λεωφόρο, Καρυά – λίμνη Δασίου – Χιονοδρομικό. Πρώτη στάση στη λίμνη Δασίου.

(Παρένθεσις για τα πρακτικά. Ο Θοδωρής μας παρακάλεσε να αποφύγουμε πέρασμα μέσα από τη λίμνη Δασίου για να μην αρχίσουν τα αρνητικά σχόλια οι φυσιολατρικές - με εισαγωγικά ή μη - οργανώσεις. Όταν έφτασα στην παραλία μετά την αναμονή κάποιων καθυστερημένων στην τελευταία διασταύρωση, ενημερώσαμε με τον Πάνο (panoshalkida) τους ενθουσιώδεις, που ήδη είχαν βουτήξει στα ρηχά, να είναι προσεκτικοί και πείσαμε τους υπόλοιπους να περάσουμε από τον παρακαμπτήριο δρόμο, λίγα μέτρα πιό πάνω. Δεν μαλώνουμε και δεν κακίζουμε κανέναν, απλά πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να μεταφέρουμε το μήνυμα του όσο το δυνατόν πιό ήπιου περάσματος και γενικά του σεβασμού μας προς τη φύση. Κλείνει η παρένθεσις).

Επόμενη στάση στην “παιδική χαρά” για αθλοπαιδειές από όσους ήθελαν να χαρούν τις λακούβες και να ταλαιπωρήσουν τ’ αυτοκίνητά τους. Ο Καραπασβάντης είχε την άτυχη στιγμή του σε μιά μικρή λασπωμένη ανηφόρα.

Συνεχίσαμε προς τις χιονισμένες ακόμα πλαγιές του Αέρα, γρατζουνώντας ηχηρά, για μιά ακόμα φορά, τα κουφάρια των άμοιρων τζιπ, σ’ ένα όμορφο και πυκνό από θάμνους και έλατα δάσος. Πήραμε τον κατηφορικό φιδίσιο χωματόδρομο προς το χωριό Στενό, αφήσαμε την άσφαλτο στον Φενεό, και ακολουθώντας μιά όμορφη με εκτός δρόμου κομμάτια διαδρομή δίπλα στο ποτάμι, βγήκαμε στο λιβάδι κάτω από το φράγμα της τεχνητής λίμνης Δόξας. Τα τρεχούμενα νερά, ο θόρυβος τους και η εικόνα του χώρου, άρεσαν και προτάθηκε να κάτσουμε εκεί για το πικ-νικ, όπερ και εγένετο. Μετά το λιτό – λέμε τώρα – γεύμα, ανεβήκαμε στη λίμνη, θαυμάσαμε την όμορφη εικόνα της, ακολουθώντας τον περιφερειακό ασφάλτινο δρόμο και σταματήσαμε να περπατήσουμε λίγο, μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Η Μαρία (maria) ακόμα ψάχνει να βρεί τα κλειδιά της μικρής πόρτας την οποία – προς μεγάλη της έκπληξη – άνοιξε απλά γυρίζοντας το πόμολο ο Πάνος Κασιμάτης!

Σταματήσαμε για μιά ομαδική φωτογραφία των αυτοκινήτων στο πλάτωμα απέναντι από τον χώρο με τα άλογα που προσφέρονται για ιππασία και επιστρέψαμε πάλι στον χωματόδρομο προς Φενεό ανηφορίζοντας προς Διάσελο – Ριζανά. Το καλοκαίρι που θά έχουν πρασινίσει τα δέντρα στα χαμηλά, δεν θα φαίνεται καλά η λίμνη από αυτή τη διαδρομή. Ίσως είναι πιό όμορφη η θέα της, από τον χειρότερης βατότητας χωματόδρομο που ξενικάει μετά το πλάτωμα και πριν την διασταύρωση για τη Μονή του Αγίου Γεωργίου στο 37° 55.835'N 22° 16.830'E

Λίγο πριν τα Ριζανά, ο Πάνος (panosxalkida) μας ζήτησε να συντομεύσουμε τη διαδρομή και να κατεβούμε στη Ζαρούχλα. Η πρόταση τέθηκε δημοκρατικά σε ψηφοφορία στα σιμπιά και ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα. Μετά από χρόνια και δύο ανεπιτυχείς προσπάθειες, ολοκλήρωσα τη διαδρομή από τη λίμνη Δόξας μέχρι τη Ζαρούχλα! Από την όμορφη και γεμάτη με Χάρλεϊ Ζαρούχλα, ακολουθήσαμε την άσφαλτο μέχρι τη λίμνη Τσιβλού.

Η Πολυμελής Οργανωτική Επιτροπή (Π.Ο.Ε.) - εγώ δηλαδή - είχε τη δική της άτυχη στιγμή στη λίμνη Τσιβλού, όταν από λάθος έστειλε τους μισούς δεξιά, τους άλλους μισούς αριστερά και τους υπόλοιπους ακριβώς στη μέση να κάνουνε μανούβρες. Σόρυ ντουντς. Ήθελα να κάνουμε όλοι μαζί τον γύρο της λίμνης αλλά κανείς δεν με άκουσε στα ερτζιανά! Ελπίζω η θέα και η ηρεμία της λίμνης στα χρώματα του δειλινού να σας αποζημίωσε.

Στη λίμνη Τσιβλού, η παρέα χώρισε. Οι μισοί μας χαιρέτησαν και πήραν τον δρόμο της επιστροφής μέσω Ακράτας. Ο Σταύρος με την Φωτεινή και ο Κώστας (Kostas-GV) με τις πολλές γυναίκες του, ο Γεώργιος (GPAP) με τη μικρή Αλεξάνδρα, ο Αλέξανδρος (tarzan) με την Μαρία (maria) και τον Βασίλη (vpisko) και ο Χρύσανθος με την Άννα, συνεχίσαμε στην εντυπωσιακή διαδρομή προς Άνω Ποταμιά, Προφήτη Ηλία, Άνω Διακοπτό. Πριν την έξοδο στην άσφαλτο, χαιρετήσαμε και ευχαριστήσαμε για την παρέα τους, τον Σταύρο, τον Κώστα και τα όμορφα πληρώματά τους που θα ανέβαιναν στα Καλάβρυτα για διανυκτέρευση και οι υπόλοιποι 7, αφού περιμέναμε υπομονετικά τον Αλέξανδρο να φουσκώσει και τα 4 λάστιχα, κατηφορίσαμε στην άδεια Ε.Ο. και συνεχίσαμε προς Κόρινθο για ανεφοδιασμό αυτοκινήτων και συμμετεχόντων.

Αργά το βράδυ, χορτάτοι πιά και πλέρια χαρούμενοι, χαιρετήσαμε τον Αλέξανδρο που δεν ήθελε πλέον τη Μαρία και θα έμενε στην Κόρινθο. Αφού μας φόρτωσε με ρεντ μπουλ, ξυνά νερά (δυσκολεύομαι ακόμα και τώρα να πιάσω το υπονοούμενο) και... τη Μαρία, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής μαζί με τον Βασίλη!

Σας ευχαριστούμε όλους για την παρέα σας!

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο Youtube. Επιλέξτε υψηλή ανάλυση HD 1080 και πλήρη οθόνη.



Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Καλλίδρομον όρος, η συνέχεια... Μάϊος 2011

Σάββατο 28 Μαΐου 2011.

Στην πρόσκληση της εκδρομής στο JPForum, έγραφα:
"Μονοήμερη εκδρομή στο Καλλίδρομο, το Σάββατο 28 Μαΐου 2011.  Αριθμός δυσκολίας: 1 (χαμηλής δυσκολίας). Ενδείκνυται για αρχάριους. Δεν προτείνω όριο συμμετοχών. Προτείνω όμως φυσιολατρική συμπεριφορά. Στις εποχικές λίμνες που θα συναντήσουμε, ΔΕΝ μπαίνουμε μέσα, ΔΕΝ πατάμε τα βατράχια, ΔΕΝ τις οργώνουμε, ΔΕΝ τις καταστρέφουμε."

Όμορφή εκδρομή που ΔΕΝ μου βγήκε όμως χαλαρή!
Οι διαδρομές - πιό λασπωμένες και πιό ζόρικες απ' ότι τις περίμενα - σ' ένα πανέμορφο βουνό, με μιά απίθανη παρέα κι έναν καταπληκτικό Βασίλη (vpisko) που κυριολεκτικά μας ξελάσπωσε...

Η φράση συμπαθούς κυρίας στο cb, περιγράφει γλαφυρά τις μικρές δυσκολίες της εκδρομής.
Κύριοι, ετοιμάστε τα υπογλώσσιά σας. Συνεχίζουμε...

Οι τυχεροί είμαστε οι Χρύσανθος (ως έχει) και η Άννα (Jeep KJ), Κώστας (cospas) και υιός Αλέξανδρος (Jeep KK), Γεώργιος (GPAP), Σοφία και Αλεξάνδρα (Jeep KJ), Γεώργιος (aplageorge) οικογενειακώς (Jeep XJ), Αλέξανδρος (Tarzan) με επιβάτες τον Βασίλη (vpisco) και τη Μαρία (maria) (Jeep WJ), Παναγιώτης (PanaSot) και Σωτηρία (Jeep KJ), Κώστας (cm wrangler jk) και Χριστίνα (Jeep JK). Επτά Jeep.

Ξεκινήσαμε την ανάβαση από την Ελάτεια, ανεβαίνοντας ανάποδα την ειδική διαδρομή του Ράλι Ακρόπολις, Ρεγκίνι. Ο τοπικός πρατηριούχος αντί το Ρεγκίνι, μας πρότεινε την ειδκή Ελάτεια. Στα υπ’ όψιν για το μέλλον. Ο καιρός καλός, με λίγα σύννεφα και πρόβλεψη για τοπικές βροχές.

Περάσαμε από το χωριό (ο) Καλλίδρομος και στη Μενδενίτσα στρίψαμε αριστερά πριν το κέντρο του χωριού, στο χωματόδρομο προς Αγία Τριάδα.

Πρώτη στάση για ρύθμιση του χειρόφρενου του Γεώργιου (GPAP) (είχαν ανάψει οι πίσω ζάντες) και κάτι τις στο τιμόνι του έτερου Γεώργιου (aplageorge). Πήραμε τον κάτω δασικό δρόμο και συναντήσαμε τον κεντρικό χωματόδρομο, πριν την εποχική Λίμνη της Παλιοσουβάλας.

Στο σημεία αυτό συναντήσαμε το "μουλάρι" με το πλήρωμα που θα λάβει μέρος με Subaru στο Ακρόπολις με την υποστήριξη της Πυροσβεστικής.
- Παιδιά δεν περνάτε. Έχει πολύ λάσπη. Ακόμη και το Unimog της πυροσβεστικής που είναι μαζί μας κόλλησε.
Μετά από λίγο καταφθάνει κι ενα τεράστιο Unimog πυροσβεστικό.
- Παιδιά δεν περνάτε, μας λένε.

Έκτακτο πολεμικό συμβούλιο. Σχόλια του στύλ...  
- Σε τα μας τώρα... 
- Εμείς δεν μασάμε... 
- Μα είστε παλαβοί; Eδώ δεν πέρασε αυτό το θηρίο, εσείς που πάτε; 
Οδηγούν στην κλασσική απόφαση που αρμόζει στα μέλη αυτής της παρέας.
- Εμείς δεν είμαστε πυροσβέστες, συνεχίζουμε!
Λίγο πιό πάνω συναντάμε δύο λασπωμένες φιγούρες με μοτοσυκλέτες.
- Παιδιά πολύ λάσπη, δεν περνάτε. Εμείς δεν περάσαμε, γυρίζουμε.
Περιττό να αναφέρω ότι το σημείο που κόλλησε το Unimog, εμείς το περάσαμε αέρα πατέρα.

Η πρόγνωση καιρού, έλεγε για βροχή στις 15:00, οπότε βλέποντας και τα σύννεφα να πυκνώνουν, αποφασίζουμε να αναβάλουμε την ανάβαση στην κορυφή του βουνού για το απώτερο μέλλον. Στη διασταύρωση προς Δρυμαία εμείς συνεχίζουμε δεξιά προς την λίμνη.

Στη Λίμνη του Καλλίδρομου και λίμνη Νεβρόπολης ή Λούτσα επονομαζόμενη, στήθηκε κανονικό τραπέζι. Λεπτομέρειες από τις νοικοκυρές και τον σεφ της παρέας.

Στη λίμνη μας βρήκαν ο Κώστας και η Δανάη από τη Λαμία, μ’ ένα μάχιμο Samurai.
Μας ακολούθησαν και συμμετείχαν ενεργά στην παρέα, μέχρι την Ανάβρα.

Η βροχή άρχισε στις 3 και μισή και κράτησε μισή ώρα περίπου. Μετά ο καιρός καθάρισε.

Ξεκινήσαμε από τον χώρο του πικ νικ μετά τις 4 το απόγευμα. Προορισμός μας η Ανάβρα, με ενδιάμεση παράκαμψη για να βρούμε το κινητό του Παναγιώτη που είχε... αφήσει στην λασπωμένη και ομιχλώδη ανάβαση του Φεβρουαρίου. Ιδέα που στην πορεία, αναβλήθηκε κι αυτή για το απώτερο μέλλον.

Μόλις στρίψαμε αριστερά στη διασταύρωση προς Ανάβρα, άρχισαν το ζόρικα.

Στην πρώτη λασπουριά, πρώτος ων, σαν το μεγαλέξανδρο, με απλή τετρακίνηση, βουτάω στα νερά και χάνω το KJ. Βουλιάζει δεξιά μέχρι το προφυλακτήρα. Καταφθάνει ο απολασπωτής Βασίλης (vpisko).
- Που πας ρε καρα...Χρύσανθε αφού βλέπεις τη λίμνη δεξιά... Αριστερά έπρεπε να πας...
Ούτε ο Λένιν νά ‘τανε. Ιμάντας, τράβηγμα προς τα πίσω απo τον tarzan - το Grand Cherokee του Αλέξανδρου - και άνετο πέρασμα από αριστερά. Παρένθεση: Στη λίμνη δεξιά υπήρχε εγκαταλελειμένο ένα ολόκληρο περιπεπλεγμένο συρματόσχοινο από εργάτη. Τι τους θέτε τους εργάτες και κάνετε και τόσα έξοδα;

Εκατό μέτρα πιό κάτω, άλλος βούρκος. Εδώ είναι που η Άννα με εγκατέλειψε και μ’ άφησε στη τύχη μου. Τώρα όμως ξέρω. Μείωση της πίεσης από 31 στα 20, κοντά στο κιβώτιο και Βασίληηηη...
Αυτή τη φορά θα πας κέντρο, με αρκετό γκάζι. Αμ δε. Δεν με θέλει το κέντρο... βρε παιδί μου.
Τα γνωστά. Ιμάντας, τράβηγμα προς τα πίσω από τον tarzan και πιστή εφαρμογή των νέων εντολών. Αριστερά, με κοντά, 2 στο αυτόματο (πρόσθεσε ο Άλεξ), προσοχή στο ρέμα, αρκετό γκάζι. Το γκάζι μου βγήκε λίγο παραπάνω και παραλίγο να περάσω στην απέναντι πλαγιά που κάποιος είχε παρκάρει τον προφυλακτήρα του suv του. Χωρίς το suv φυσικά.

Στο χαράκωμα αυτό βοήθησαν αρκετά τους υπόλοιπους της παρέας, ο Κώστας, η Δανάη κι ο εργάτης τους νά ‘ναι καλά τα παιδιά (και ο εργάτης).

Μη τα πολυλογώ, το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε σχεδόν μέχρι το μοναστήρι της Ανάβρας και πάνω που νύχτωνε και νομίζαμε ότι τα δύσκολα πέρασαν...Τσαααακ... Χάνουμε το δρόμο. Στην κυριολεξία. Οι δυνατές βροχές των τελευταίων ημερών τον κατέβασαν στις Θερμοπύλες. Φτυάρια, φτυαράκια, σκαπτικά κι αρχίζουμε δουλειά κάτω από τα αιμοδιψή σμήνη των τοπικών κουνουπιών. Μ’ άρεσε το... χειροκίνητο κομπρεσέρ του aplageorge, η βάση μίας ομπρέλας παραλίας!.
Δεν πέρασαν δέκα λεπτά λεπτών και χειρουργικών χειρισμών εκσκαφής και η φωνή του εργοδηγού αντιλαλεί στο δάσος. Παρένθεση: Σας έγραψα ότι όλη αυτή η διαδρομή ήταν μέσα σ’ ένα καταπληκτικό ελατόδασος; Αν όχι, παράλειψίς μου. (Ανάσα και κλείσιμο παρένθεσις).

- Άνδρες. Σταματάτε... δεν προλαβαίνουμε. Θα μας πάρει η νύχτα.
- Θα κατεβούμε από ‘δω.
- Από που βρε Βασίλη;
- Από ‘δω.
- Το εδώ είναι που δεν βλέπουμε βρε Βασίλη…
- Εδώ. Θα περάσουμε πάνω από το μικρό έλατο, θα κατέβουμε πολύ σιγά και με προσοχή θα στρίψουμε αμέσως αριστερά μόλις οι ρόδες πατήσουν στο δρόμο.
- Και πως θα γυρίσουμε κάθετα τ’ αυτοκίνητα βρε Βασίλη;
- Θα μου γλυκάνετε το νεροφάγωμα από πίσω!


Εδώ ο υιός του Κωνσταντίνου (cospas), Αλέξανδρος με τρεμάμενα λόγια είπε:
Βρε δεν είσαστε καλά. Είστε όλοι παλαβοί. Πόσο χαίρομαι που αυτή τη στιγμή ΔΕΝ οδηγώ...

Στην Ανάβρα φτάσαμε στις 9 παρά τέταρτο το βράδυ.

Στην πλατεία μόλις πατήσαμε άσφαλτο ο aplageorge - κατά κόσμον Γεώργιος - έσκυψε γονάτισε και τη φίλησε. Ναι.  Γεώργιε συγγνώμη που σε παρέσυρα σ’ αυτήν τη χαλαρή βόλτα. Την επόμενη φορά θα ξέρεις.

Πρώτη φορά οι ζάντες μου μάζεψαν τόση λάσπη, που στην επιστροφή, δεν μπορούσα να πάω πάνω από 80 χλμ. Παραλίγο να με πάρει ο ύπνος... αν κι έχω ένα κενό μετά τη Μαλακάσα. Βέβαια με τον κινητήρα να γυρίζει στις 1500 στροφές, έκανα και οικονομία. Όταν φτάσαμε στην Κηφισιά, το οδόμετρο έγραφε 166,2 χλμ, μετά τον τελευταίο ανεφοδιασμό, με 452 km to empty στο (όχι αξιόπιστο) trip computer (166,2 + 452 = 618,2 χλμ). Συνολικά διανύσαμε 405 χλμ.

Τα Cbιά και τα PMR, εκτός απ’ αυτά του Κώστα (cm wrangler jk), που λειτουργούσαν σε άλλες συχνότητες, τα πήγαν καλά.
Η Garmin(α) - το GPS - σε δύο σημεία τα έκανε θάλασσα.
Οι απώλειες μικρές.
Μιά μικρή φλούδα στο χείλος της πίσω δεξιά μου ζάντας και ένα ξεκούμπωμα της μικρής αεροτομής κάτω από τον εμπρός προφυλακτήρα του Κώστα (cospas).

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube. Δεν μου άρεσαν τα 2 παλιά (1ο και 2ο  μέρος) κι έφτιαξα νέο! Επιλέξτε πλήρη οθόνη και υψηλή ανάλυση (HD 1080).



Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Οίτη Νοέμβριος 2010

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Πήγαμε Οίτη... και γυρίσαμε, βεβαίως βεβαίως. Σώοι, αβλαβείς και κυρίως χαρούμενοι.

Οι τυχεροί (κυριολεκτώ) είμαστε:   Ο Βασίλης (vspili), ο Αλέξανδρος (alex-tj) με τον Ορέστη, ο Αλέξανδρος (tarzan) με τον Βασίλη (vpisko), κι εγώ. Μόνος. Όταν έγραψα στους... υπόλοιπους στο JPForum, Πάμε Οίτη; μου είπαν: Άντε. Ευτυχώς, γιατί η εκδρομή κατά τη γνώμη μου, δεν ήταν για γυναικόπαιδα.

Μικρή σβέλτη ομάδα. Τέσσερα jeep, όλα με λασπολάστιχα, καλή παρέα, πολύ γέλιο, το γνωστό θάψιμο, ωραίο φαγητό (ο σεφ της παρέας, Αλέξανδρος (tarzan) ξεπέρασε τον εαυτό του), και όπως πάντα άφθονα ποτά.

Η αναχώρηση - το πρωί - καθυστέρησε 45 λεπτά, που μας στοίχισε σε φώς - το βράδυ - στο βουνό.

Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ανοιξιάτικος. Μόλις κρύφτηκε όμως ο ήλιος το κρύο σοβάρεψε. Ειδικά κάτω απ’ την κορυφή της Οίτης, τον Πύργο (2151 μ) σε υψόμετρο σχεδόν 2000 μέτρων, εγώ που φόραγα κοντομάνικο, έτρεμα σαν γύφτικο @ρχί#ι.

Μιάς και πηγαίναμε για βόλτα - λέμε τώρα - ο Βασίλης (vpisko) πρότεινε μιά ωραία χωμάτινη διαδρομή με πινελιές λάσπης, από τον Σκάμνο μέχρι το χωριό Οίτη. Στο τελευταίο ανηφορικό τμήμα, πριν συναντήσουμε τον χωματόδρομο του χωριού, το Cherokee (KJ) ζορίστηκε να ανέβει. Ακουμπούσε κάτω. Με κοντά, 1η, σταθερό γκάζι, γάτζωναν τα λάστιχα κι ανέβαινε σαν ν’ανέβαινε σκαλοπάτια. Αμέσως μετά και μέχρι το λιβάδι που σταματήσαμε για φαγητό, άναβε και έσβηνε η ένδειξη θερμοκρασίας του κιβωτίου.

Στο βουνό τώρα, μπήκαμε από την Παύλιανη. Σχεδόν αμέσως, μόλις αφήσαμε τον κεντρικό χωματόδρομο, δρόμος τέλος. Είχε πάρει τον κατήφορο. Όλος μαζί. Λίγο πίσω και εύκολη παράκαμψη από τις βρεγμένες πρασινάδες.

Πιό κάτω, ο δρόμος φευγάτος πάλι.

Μεριάσαμε βράχους με χέρια, jeep και ιμάντα. Έβγαλα το φτυαράκι μου και σκάψαμε κατέβασμα. Φτιάξαμε "γεφύρι" με κορμούς και πέτρες. Μερικά μέτρα παραπέρα ο δρόμος ήταν σαν βομβαρδισμένο τοπίο μετά τη βροχή. Δεν θυμάμαι σε πόσα σημεία ακούμπησα. Οι ποδιές έβγαλαν μέρος του υψηλού τους κόστους.

Αμέσως μετά πεσμένο έλατο. Στρώσαμε πέτρες και ρεζέρβες να περάσουμε από πάνω. Ήττα. Γλύστραγε - αριστερά - προς τα βράχια. Ο Βασίλης (vspili) προτείνει να κόψουμε τα κλαδιά και να περάσουμε - δεξιά - από κάτω. Πως; Θα πέσουμε στο ποτάμι. Ο Χρύσανθος με το KJ δεν χωράει με τίποτα. Τελικά είχε δίκιο. Πέρασαμε. Χωρίς να πέσω στο ποτάμι.

Παρένθεση 1η. Ο Βασίλης (vspili), γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, πλοηγός με τα όλα του. Βρήκε εναλλακτικές διαδρομές εκεί που δεν υπήρχε δρόμος.
Παρένθεση 2η. Οι οδηγίες (χειρονομίες και γκριμάτσες) του Βασίλη (vpisko) είναι όλα τα λεφτά. Νομίζω ότι μπορεί να με περάσει από οποιοδήποτε εμπόδιο χωρίς να ακουμπήσω τίποτα. Ακόμα και με δεμένο χειρόφρενο!
Παρένθεση 3η. Ανεξάρτητα από την ιδέα που έχουμε για την όποια χαλαρή μας εξόρμηση, θα πρέπει πάντα να κουβαλάμε ΟΛΟΝ τον εξοπλισμό μας. Στην Οίτη είχαμε εργάτες αλλά όχι εργάτη. Είχαμε μεν πολλούς ιμάντες αλλά μόνο 1 φτυαράκι κι ένα πριονάκι. Είχαμε όμως ομάδα grand.

Παρακάτω άλλο πεσμένο έλατο κλπ, κλπ. Μη γίνομαι κουραστικός.

Ευχαριστώ όλους σας για την καταπληκτική παρέα και τη ΜΗ χαλαρή αλλά τόσο όμορφη βόλτα.
Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο (Alex-tj) και την... Αγνή για το κέρασμα.

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube.
Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Ένας χρόνος διαδικτυακές Διαδρομές!

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015 – Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016.


Το Ιστολόγιο των διαδρομών μας… και όχι μόνο, συμπλήρωσε ένα χρόνο σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή. Δεξιά στην άκρη γράφω ότι η ιδέα αυτού του ιστολογίου ήταν η δική μου επιθυμία να κρατάω σε ένα μέρος εύκολα προσβάσιμο, τις σημειώσεις μου για τις βόλτες και τις διάφορες δραστηριότητές μας εκεί έξω. Ο στόχος αυτός – παρά τις δυσκολίες και τα όρια στον σχεδιασμό του blog – επετεύχθη! Οι 57 - μέχρι σήμερα - δικές μας αναρτήσεις, καλύπτουν και τον δεύτερο στόχο που είχαμε θέσει για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας, της μίας ανάρτησης ανά εβδομάδα, συμπληρώνοντας – εκτός από τις τρέχουσες – και παλαιότερες από το αρχείο των εκδρομών μας.

Ο τρίτος στόχος δημιουργίας αυτού του ιστολογίου που ήταν να μοιραστούμε φωτογραφίες, βίντεο και σχόλια τετραπέρατων φίλων μας – αυτών δηλαδή που έφτασαν μέχρι τα 4 πέρατα του κόσμου μας – αλλά και των άλλων απλών φυσιολατρών, ορειβατών ή τετρακίνητων, απέτυχε! Ουδείς εκ των συμπαθών αυτών πολυταξιδευτών δεν ενδιαφέρθηκε, ασχολήθηκε ή προσπάθησε να συνδράμει σ’ αυτήν την προσπάθεια παρά τα ενθουσιώδη σχόλιά τους.

Ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά με τα όρια και τις δυσκολίες του προγράμματος δημιουργίας του blog. Στην παρουσίαση των φωτογραφιών π.χ. για να τοποθετήσεις οριζόντια 2 ή 3 μικρές φωτογραφίες, τη μία δίπλα στην άλλη, πρέπει να επέμβεις στον HTML κώδικα ή το κείμενο με τις σημειώσεις μας στο Word πρέπει να το μεταφέρεις πρώτα σε απλό Notepad και μετά στο blog γιατί δημιουργεί δεκάδες άχρηστες γραμμές κώδικα των διαφόρων παραμέτρων!

Μας κούρασε η δημιουργία των βίντεο με τους περιορισμούς όλων των αντίστοιχων προγραμμάτων. Στο Windows Movie Maker της Microsoft π.χ. δεν μπορώ να δημιουργήσω βίντεο υψηλής ανάλυσης διάρκειας μεγαλύτερης των 5-6 λεπτών ή στο Filmora δεν μπορώ να επιλέξω διάρκεια δίνοντας τον επιθυμητό χρόνο σε μικρά βίντεο που ενσωματώνω στη σύνθεση του μεγάλου. Μας ενόχλησε επίσης η πολιτική των «πνευματικών» δικαιωμάτων στο YouTube, που «κλειδώνει» ακόμα και κλασσικά κομμάτια 150+ χρόνων υπέρ της εταιρείας που έκανε την σύγχρονη ηχογράφηση!

Στον χρόνο που μας πέρασε, το Imageshack που ανεβάζαμε τις φωτογραφίες μας στο διαδίκτυο, «έχασε» χιλιάδες φωτογραφίες – μεταξύ αυτών και αρκετές δικές μας – που μας υποχρέωσε, παρά την έγγραφη συγγνώμη του, να διακόψουμε τη συνεργασία μας μαζί του και να δημιουργήσουμε εξ αρχής – ο Νικόλας ο μεγάλος μας γιός, ουσιαστικά μόνος του – δική μας εφαρμογή, το Postcrumbs https://www.postcrumbs.com/ εφαρμογή που μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε κι εσείς ανεβάζοντας για κοινή χρήση τις δικές σας φωτογραφίες ή βίντεο!

Πιέστε εδώ… ή στην εικόνα πιο κάτω, να δείτε τις οδηγίες χρήσης του Postcrumbs στο YouTube.


Συνεχίζουμε με ηθικόν ακμαιότατον, καλύτερες φωτογραφίες, εντυπωσιακότερα βίντεο σε υψηλή πλέον ανάλυση (HD 1080 ή μεγαλύτερη) και πιο ενδιαφέρουσες περιγραφές.

Σας ευχαριστούμε όλους όσους μας διαβάσατε και μας στηρίξατε με τα κολακευτικά σας σχόλια και ευελπιστούμε να σας έχουμε στη συντροφιά μας και τον επόμενο χρόνο.

Χρύσανθος Γ.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Καλλίδρομο Φεβρουάριος 2011

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Βροχή! Πολύ βροχή! Ομίχλη! Πολύ ομίχλη! Λάσπη! Πολύ λάσπη! Χιόνι! Πολύ χιόνι!

Από τις τρεις διαδρομές που είχα φορτώσει στο GPS, εμείς, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, διαλέξαμε την τέταρτη!  Άξιζε όμως τον κόπο. Ωραία βόλτα. Ο καιρός μας έκανε, εν μέρει, τη χάρη και δεν έβρεχε στο βουνό.

Το αμμουδί (μη ξεχνιόμαστε) Cherokee (KJ) με ανέβασε σχετικά άνετα μέχρι το σημείο που τελικά μας σταμάτησε το χιόνι, αρκετά πριν τον τελικό προορισμό μας, που ήταν η Λίμνη. Στο σημείο εκείνο, το ύψος του χιονιού έθαφε το γόνατό μου. Η επιστροφή όμως από την ίδια διαδρομή, που την είχαν οργώσει τα... αγκαθωτά μας λάστιχα (ωραία περιγραφή!) ήταν δύσκολη!  Κόλλησα δύο φορές σε απόσταση 100 μέτρων. Επί τη ευκαιρία να ευχαριστήσω τον Κώστα (LFDY) για το διπλό... ξελάσπωμα. Στο κατέβασμα, το KJ ακούμπησε / χτύπησε / σύρθηκε κάτω 15-20 φορές.

Η... οργάνωση και ο χωρισμός σε ομάδες, δούλεψε καλά.
Στην πρώτη ομάδα που άνοιγαν τη διαδρομή, ήμασταν οι: Χρήστος (ZooL), Χρύσανθος (ώς έχει), Δημήτρης (ArtDesigner) και ο Αργύρης (onokio) με την κοπέλα του, που ταλαιπωρήθηκαν αρκετά με τα All Terrain (Α/Τ) λάστιχα.

Να ευχαριστήσουμε τον Φίλιππο (Fil) που ήρθε από τη Λάρισα στην ώρα του και μας περίμενε μισή ώρα καθώς και όλους όσους μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Πιέστε εδώ... να δείτε το μικρό μας βίντεο στο YouTube.
Επιλέξτε υψηλή ανάλυση (HD 1080) και πλήρη οθόνη.


Πιέστε εδώ... να δείτε το τοπίο στην ομίχλη από το παλαιότερο βίντεο που είχα φορτώσει στο YouTube με σχέση πλευρών 4:3.  Η μουσική της Ελένης Καραΐνδρου, δεν είναι απ’ το "Τοπίο στην ομίχλη", αλλά απ΄το "Λιβάδι που δακρύζει".


Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Τζουμέρκα, Μάρτιος 2011

Τζουμέρκα, Πέμ 24, Παρ 25, Σαβ 26 και Κυρ 27 Μαρτίου 2011

Ξεκινήσαμε το πρωί της Πέμπτης 24 Μαρτίου 2011, με προορισμό την Πύλη Τρικάλων.

τα Στουρναρέϊκα – Βαθύρεμα – Μεσοχώρα – Θεοδώριανα (382 χλμ περίπου από Κηφισιά). Στο τμήμα από Στουρναρέϊκα μέχρι τη σύραγγα Γκρόπα συναντήσαμε τα πρώτα χιόνια στις άκρες του δρόμου και στις δασωμένες πλαγιές.  Με τις αναμονές, τις στάσεις, τα τσίπουρα, τα κοντοσούβλια, τα κοκορέτσια, και τις μπύρες, φτάσαμε στα Θεοδώριανα, αργά το απόγευμα.

Μανούβρα στη μικρή πλατεία, στρίβουμε δεξιά και πέρνουμε τον στενό πετρόδρομο προς την αρχή του μονοπατιού 39° 26.565' N 21° 11.799' E (1,5 χλμ περίπου, βόρεια. Υπάρχουν και πινακίδες). Μετά από 15 λεπτά περπάτημα, φτάνουμε στους εντυπωσιακούς καταρράκτες τις Σούδας. Τα νερά πέφτουν από 28 μέτρα ψηλά.


Το μονοπάτι περνάει μέσα από όμορφο ελατόδασος με θέα στις χιονισμένες κορυφές των Τζουμέρκων. Σε 3 σημεία, το μονοπάτι, έχει καταστραφεί από μεγάλες κατολισθήσεις και χρειάζεται λίγη προσοχή.

Στον αρχικό σχεδιασμό της διαδρομής, είχα προγραμματίσει να συνεχίσουμε στον χωματόδρομο και να βγούμε στο χωριό Αθαμάνιο. Επειδή όμως νύχτωνε, προτιμήσαμε την ασφάλτινη διαδρομή. Σε πολλά σημεία η άσφαλτος ήταν κατεστραμμένη. Στο διάσελο μεταξύ Θεοδώριανων και Αθαμάνιου συναντήσαμε πάλι χιόνι. Θλιβερή η εικόνα των Θεοδώριανων. Το  χωριό ήταν έρημο και σκοτεινό, με ένα μόνο φως να φωτίζει μέσα στο σκοτάδι...

Συνεχίσαμε προς Βουργαρέλι, Άγιο Γεώργιο, Κυψέλη, Ράμια, Λεπιανά, Μικροσπηλιά και καταλήξαμε στο Δασικό Χωριό Κέδρος, στις 8:30 το βράδυ.

Ο υπεύθυνος του οικισμού, ο ορειβάτης Χρήστος Λάμπρης, μας λέει ότι, παρά το γεγονός ότι το χιόνι φέτος είναι λιγότερο από άλλες χρονιές, η διάσχιση του βουνού μέχρι τα Θεοδώριανα, είναι αδύνατη, τουλάχιστον μέχρι τέλος Μαΐου. Στην ερώτηση αν μπορούμε ν’ ανέβουμε μέχρι το καταφύγιο με το Jeep, η απάντησή του είναι και πάλι αρνητική. Υπάρχουν χιονούρες πάνω από 2 μέτρα, μας λέει. Μετά το διάσελο τα πράγματα δύσκολεύουν και από ορειβατικής πλευράς. Για ν’ ανέβεις στην κορυφή Καταφίδι, λόγω της κλίσης και του πάγου, χρειάζεσαι πλήρη χειμερινό εξοπλισμό τον οποίο δεν διαθέταμε για όλα τα μέλη της παρέας μας. Άδοξο τέλος της ορειβατικής μας βόλτας...     

Την επόμενη ημέρα πήγαμε στο ιστορικό γεφύρι της Πλάκας 39° 27.639' N 21° 1.827' E.

Συνεχίσαμε προς Άγναντα, Κτιστάδες, σπήλαιο Ανεμότρυπα (39° 30.785' N  21° 05.218' E. Το μήκος του σπηλαίου είναι 400 μέτρα. Η είσοδος είναι κάθε 30 λεπτά περίπου και το εισιτήριο είναι 4 ευρώ για τους μεγάλους και 2 ευρώ για τα παιδιά),

Πράμαντα, Χριστούς, Κηπίνα και φτάσαμε στους Καλαρρύτες το μεσημέρι  για να περπατήσαμε μέχρι το Συρράκο.

Το εντυπωσιακό μονοπάτι από Καλαρρύτες μέχρι κάτω το ποτάμι, είναι ορειβατικό και ΔΕΝ το προτείνω σε αρχάριους ή σε ανθρώπους που τους ενοχλεί το ύψος. Το ανέβασμα προς το όμορφο Συρράκο είναι απλά ανηφορικό και έχει καλύτερη θέα προς το φαράγγι. Ο χρόνος της διαδρομής είναι 1.50 ώρα από την αρχή του μονοπατιού και 1.50 ώρα για την επιστροφή, εκτός κι αν έχετε κάποιον να σας γυρίσει πίσω.

Στους Καλαρρύτες ρωτήσαμε, έναν ταβερνιάρη κι έναν κηφισιώτη ξενοδόχο, αν μπορούμε να βγούμε Ανθούσα και μας απάντησαν γελώντας... Μα φυσικά αν μπορείτε να περιμένετε μέχρι τα μέσα Ιουνίου! Ο δρόμος, μας είπαν, είναι πλέον ασφάλτινος.

Στο Συρράκο ρωτήσαμε αν μπορούμε να βγούμε Ανθούσα ή Χαλίκι και μας απάντησαν... μόνο αν πάτε από Ιωάννινα, Μέτσοβο. Από ‘δω ούτε το ερπυστριοφόρο της ΕΜΑΚ δεν περνάει. Φέτος όμως που τα χιόνια είναι λίγα, τα μηχανήματα μάλλον θ’ ανέβουν απ’ τα μέσα Μαΐου...

Το Σάββατο πήγαμε στους καταρράκτες, έξω απ’ το χωριό Καταρράκτης.

Απογοήτευση. Το νερό ήταν λίγο. Μας αποζημίωσε όμως η βόλτα προς την κορυφή Αγία Παρασκευή. Την προτείνω ανεπιφύλακτα. Έχει σχετικά εύκολη πρόσβαση, το πλήρωμα του δεύτερου αυτοκινήτου, καθάρισε τον χωματόδρομο απ’ τις κοτρώνες, λίγο περπάτημα και καταπληκτική θέα σε όλη την περιοχή.

Μείναμε στο Δασικό Χωριό Κέδρος, μεταξύ Μικροσπηλιάς και Καταρράκτη. Για 6 άτομα σε διαμέρισμα 2 υπνοδωματίων - που χωρούσε 8 άτομα - με σαλόνι, τζάκι, αυτόνομη θέρμανση και πρωινό πληρώσαμε 157 ευρώ τη βραδιά.  Εμείς (δύο άτομα), για 3 διανυκτερεύσεις x 77 ευρώ, πληρώσαμε 231 ευρώ.

Ο καιρός την Πέμπτη ήταν Αίθριος με ήλιο και λίγα σύννεφα αλλά όχι καλή ορατότητα. Θερμοκρασία στο Δασικό Χωριό, 1-14ο C.
Την Παρασκευή, ήταν Αίθριος με καλή ορατότητα. Ζεσταθήκαμε στο περπάτημα από Καλλαρύτες στο Συρράκο. Θερμοκρασία 2-14ο C.
Το Σάββατο, έβρεξε τις πρωϊνές ώρες. Μετά βγήκε ήλιος, πριν το μεσημέρι συννέφιασε και το βράδυ έβρεξε πάλι. Θερμοκρασία 4-12ο C.
Την Κυριακή στο Δασικό Χωριό και μέχρι το Βουργαρέλι, έβρεχε και είχε πυκνή ομίχλη. Ήλιος και ζέστη στη συνέχεια, μέχρι την Κηφισιά.

Για φαγητό κλπ πληρώσαμε 137 ευρώ. Τα φαγητά και τα ποτά, όπου κι αν κάτσαμε, ήταν μέτρια. Τιμή φαγητού κατ’ άτομο από 10 έως 13.5 ευρώ. Τα περισσότερα τσίπουρα που μας έφεραν, ήταν με γλυκάνισο, που άρεσαν σε μένα, αλλά δεν ήταν... Ηπειρώτικα και ΔΕΝ είχαν συνοδεία το κάτι τις τους.

Διόδια πληρώσαμε 2.05+2.50+2.40+1.55+0+0+0+2.05 = 10.55 ευρώ.

Ξεκινήσαμε με γεμάτο ρεζερβουάρ. Συμπληρώσαμε με απλή αμόλυβδη βενζίνη την Πέμπτη στην ΕΚΟ πριν την Πύλη 74,80 ευρώ / 1,669 = 45 λίτρα, την Παρασκευή στην Πλάκα 45 ευρώ / 1,729 = 26 λίτρα, το Σάββατο στην Ελιν πριν τα Πράμαντα 55,00 ευρώ / 1,729 = 31 λίτρα και τέλος στην Κηφισιά 95 ευρώ / 1,609 = 59 λίτρα. Συνολικά πληρώσαμε 74.80+45+55+95 = 269,80 ευρώ για 45+26+31+59 = 161 λίτρα βενζίνης. Διανύσαμε 1131 χλμ με μέση κατανάλωση 14,24 λίτρα / 100 χλμ.

Στο Αθαμάνιο στην έξοδα προς Τρίκαλα, έχει Shell. Την ΕΚΟ, μέσα στο χωριό την βρήκαμε κλειστή και την Πέμπτη το βράδυ και την Κυριακή το πρωΐ. Στη διαδρομή, από Κηφισιά μέχρι Πύλη, είδαμε αρκετά κλειστά βενζινάδικα.

Εκτός απ’ την Garmin(a), είχαμε μαζί μας, τους χάρτες 1:50000, 35 Νότια Πίνδος – Τζουμέρκα – Λάκμος της Road Editions και τον 4.2 Topo50 Κόζιακας – Αυγό της Ανάβασης.

Κανένα παράπονο από τα PMR της Midland.

Πιέστε εδώ... να δείτε το παλιό μας - σχέση πλευρών 4:3 - μικρό βίντεο στο YouTube.