Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Άγραφα - Κόζιακας 18 - 20/09/2015

Μαζευτήκαμε στον Σείριο το πρωί της Παρασκευής 18 Σεπτεμβρίου 2015. Σταματήσαμε στη Λαμία (Shell) για βενζίνη και προμήθειες στον Βερόπουλο, στην Καρδίτσα για κρέατα και ψωμάκια για τα χάμπουργκερ και στη Μητρόπολη (Shell) για συμπλήρωμα σε καύσιμα. Η Revoil πριν τα Καλύβια Πεζούλας στη Λίμνη Πλαστήρα ήταν ανοιχτή. Ανοιχτό ήταν κι ένα ΑΠ στα Καλύβια Πεζούλας στον δρόμο προς Νεράϊδα.

Εδώ το σάιτ των πρατηρίων καυσίμων που λειτουργούν με τις τελευταίες τους τιμές…


Πιέστε εδώ να δείτε το βίντεο στο Vimeo... 
Πιέστε εδώ να δείτε το βίντεο στο YouTube.  Επιλέξτε πλήρη οθόνη και υψηλή ανάλυση (HD 1080).


Αφήσαμε την άσφαλτο μετά τα τελευταία σπίτια της Νεράιδας – πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα – και πήραμε μιά όμορφη καταπράσινη διαδρομή που - θεωρητικά τουλάχιστον - θα μας έβγαζε στο χιονοδρομικό. Στάση για πρόχειρο - λέμε τώρα - φαγητό και συνέχεια στη... ζούγκλα. Λίγο πιό κάτω, απογοήτευσις. Ο δρόμος, έχει πάρει τον κατήφορο, προ πολλού, για μέρη ξωτικά κι ονειρεμένα. Επεισοδιακή αναστροφή και επιστροφή στην άσφαλτο για το Χιονοδρομικό. Συνεχίσαμε σε χωμάτινη διαδρομή καλής σχετικά βατότητας γύρω από το Βουτσικάκι (2152μ).

Η πρώτη επιλογή κατασκήνωσης που πρότεινε ο Γιάννης (yspili) ήταν μέσα στα έλατα, κάτω όμως από καλώδια και σχετικά επικλινής. Ο ήλιος ήταν ακόμη ψηλά και προτάθηκε να συνεχίσουμε σε αναζήτηση καλύτερου χώρου. Βγήκαμε στην άσφαλτο στο Χαλκιόπουλο. Από τον κεντρικό ασφάλτινο δρόμο, ανηφορίσαμε δεξιά τον χωματόδρομο προς το Πετροχώρι - όνομα και πράμα. Ο χωματόδρομος που περνά μέσα από το χωριό είχε κλείσει και δεν ανέβαινε προς τις στάνες. Επιστροφή και επιλογή του 2ου χωματοπετρόδρομου που περνά πάνω απ' το χωριό. Ο χώρος που μας πρότεινε κάτοικος του χωριού για κατασκήνωση, δεν είχε πρόσβαση με τ' αυτοκίνητα και συνεχίσαμε προς το διάσελο κάτω από το Σπιτάκι (1970μ), με τα φώτα… αναμμένα και βαριά που λέει το άσμα. Δυστυχώς φτάσαμε σχεδόν νύχτα και χάσαμε το ηλιοβασίλεμα και την θέα στις απότομες πλαγιές αριστερά μας που προσφέρει η στενή διαδρομή κάτω και δίπλα απ' την Καράβα (2184μ) μέχρι το διάσελο της Οβριάς. Κατεβήκαμε στον Άγιο Νικόλαο και στήσαμε τις σκηνές υπό το φως των προβολέων, πίσω απ' την εκκλησία, μετά από μία στάνη και εμπρός από μία μεγάλη ποτίστρα. Ο χώρος μέτριος για κατασκήνωση αλλά το ηθικόν ακμαιότατον και τα χάμπουργκερ νόστιμα.

(Σημ: τα pmr μου – είχα δανείσει το 1 στον Γεώργιο (GPAP) – άδειασαν γρήγορα τις μπαταρίες τους και το κομπρεσέρ μου των ελαστικών δεν έβγαζε σπουδαίο αέρα και φουσκώσαμε τα στρώματα με την καλή χειροκίνητη τρόμπα του Βαγγέλη).

Την επόμενη, μετά το καθιερωμένο λιτό πρωινό, τις διαφωνίες επί χάρτου και τις χειρουργικές κινήσεις να διώξουμε τα μυρμήγκια απ’ τη σκηνή του Βαγγέλη, ανεβήκαμε πάλι το κομμάτι πάνω απ' τον Άγιο Νικόλαο, σε αλπικό τοπίο με ωραία θέα - ειδικά στο διάσελο της Οβριάς - και παρέα μ' αετούς περήφανους, άλογα ελεύθερα και πολλά μοσχάρια,  περάσαμε κάτω απ' το Μασούρι (1815μ), κατεβήκαμε στην άσφαλτο και ανηφορίσαμε δεξιά - πριν την Αργιθέα - προς την Καραβούλα (1862μ) κατηφορίσαμε σε μιά πολύ ωραία διαδρομή, περάσαμε δίπλα από κάτι… μυρωδάτες φυτείες, από τη Λούτσα, κοντά απ' την Αγία Τριάδα και καταλήξαμε στη μεγάλη πλατεία της Δρακότρυπας. Στον καφενέ, οι ντόπιοι μας ρώταγαν πούθε είμαστε, ο Αλλόχρηστος την έκανε για να ταΐσει το αχόρταγο Lada, ο Βαγγέλης μας είπε ότι πληρώθηκε (!) η Μαρία δεν τον πίστεψε και μας κέρασε εκείνη - ευχαριστούμε και πάλι – καφέδες, αναψυκτικά και τις 32 πάστες του Αλλόχρηστου, με τα λεφτά μάλλον του Βασίλη.

Από Δρακότρυπα βγήκαμε στην άσφαλτο Στουρναρέϊκα - Πύλη - στρίψαμε αριστερά προς Μονή - προσέξτε πως θα το διαβάσετε - και πήραμε (ανεβήκαμε το πλακόστρωτό απ' την πλατεία, περάσαμε τα κίτρινα κάγκελα και στη διχάλα πάνω απ' το χωριό στρίψαμε δεξιά) μιά όμορφη δασική διαδρομή μέσα στα έλατα, με θέα προς τον Κόζιακα. Στην ανηφόρα το KJ του GPAP γίνεται έξαλλο με τον οδηγό του - απορίας άξιον πως τον ανέχεται τόσα χρόνια - ανάβει ότι κόκκινο λαμπάκι έχει και απαιτεί ξεκούραση και δροσιά! Η παρέα αναγκαστικά σταματάει και την πέφτει στα σοκολατάκια, στα μπισκοτάκια, στα κρακεράκια και σε κάθε σακουλάκι που περνάει από μπροστά της. Ο yspili ανησυχεί γιατί η ώρα περνάει κι έχουμε χιλιόμετρα μπροστά μας, ο Βαγγέλης μένει από βενζίνη και ψάχνει να βρει τρόπο να συμπληρώσει το ρεζερβουάρ από κάτι κόκκινα κάνιστρα που είχε... βιδωμένα στη ρεζέρβα, εμείς τρομάζουμε από ένα άγαρμπο πέρασμα / χτύπημα του Αλλόχρηστου στις αριστερές πλαγιές ενός νεροφαγώματος, ζητάμε τις οδηγίες του vpisko, ο vpisko λέει ότι δεν θέλει να περάσει από ‘κει και χαρούμενοι όλοι καταλήγουμε στο Βροντερό.

Εμείς εκεί αποχαιρετήσαμε την ομάδα που συνέχισε για τις πλαγιές του Κόζιακα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής μέσω Ελάτης - Πύλης - Τρίκαλα - Καρδίτσας - Λαμίας. Η κίνηση λιγοστή. Φτάσαμε Κηφισιά σε 3 ώρες και 45 λεπτά.

Περάσαμε καλά. Ευχαριστούμε τον Βαγγέλη για την πρόσκληση και όλους τους υπόλοιπους για την παρέα τους.

Η παρέα…
1. Χρήστος LC (Lada),
2. Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος + Κυριακή (Jeep TJ)
3. Γιώργος Παπαδόπουλος + Σοφία (Jeep KJ)
4. Γιάννης Σπηλιωτόπουλος + Γιάννης Κ. (Jeep JK)
5. Βασίλης Πισκοντάκης + Μαρία (Jeep TJ)
6. Χρύσανθος Γ. + Άννα (Jeep KJ)

Πληρώσαμε…
Διόδια 3.30+3.85+3.85+1.65 = 12.65 x 2 = 25.30 ευρώ
Βενζίνη 37 + 19 + 68 + 65 = 189 ευρώ
Σύνολο λίτρων 26.48 + 13.22 + 46.96 + 44.89 = 131.55 λίτρα
Σύνολο χλμ 213 + 103.5 + 182 + 339.50 = 838 χλμ
Shell Λαμία 26.48 λίτρα x 1.398 = 37.00 ευρώ        213 χλμ
Sheel Μητρόπολη Καρδίτσας 13.22 λίτρα x 1.435 = 19 ευρώ (18.97)        103.5 χλμ
Ελιν Πύλη Τρικάλων 46.96 λίτρα x 1.448 = 68.00 ευρώ        182 χλμ
EKO Κηφισιά 44.89 λίτρα x 1.448 = 65 ευρώ     339.50 χλμ
Μέσος όρος κατανάλωσης 15.70 λίτρα / 100 χλμ